Москва – Афон. Mosca – Athos. Moscow – Athos. Μόσχα – Άθως. Александра Крючкова

ότι το κενό

      πέρα από τη γραμμή είναι ομορφιά;

      Ο πόνος ενός αναβληθέντος

      βιβλίου βράζει,

      καίει στο κρύο,

      εκρήγνυται,

      αναβλύζει σαν δηλητήριο!

      Τα μυαλά μαζί με τις γιαγιάδες

      που κάθονται στο

      παγκάκι ακονίζουν μαχαίρια

      με αποδοκιμασία: —

      ημερομηνία λήξης έληξε

      έναν αιώνα πριν! —

      Άργησα…

      Έχω αργήσει κατά εκατόν

      ένα τοις εκατό

      σε σταθμούς εμβληματικούς

      και μη, για να μπω

      στην ιστορία της αγάπης μας.

      Αλλά σε αγαπώ ακόμα —

      τόσο που ποτέ

      δεν θα με ξεχάσεις! —

      Παραδέξου ότι είσαι μια σκιά,

      που κρύβεται στη σιωπή —

      Κοίτα τα και θα δεις:

      δεν υπάρχουν άλλες άγκυρες

      στη Matrix της Παρασκευής.

      Μια ζεστή τρύπα είναι

      ένα καταφύγιο για έναν ιππότη.

      Η πραγματικότητα

      υποχωρεί σε γωνίες ύπνου,

      το αστέρι πάνω

      από το βουνό έχει πέσει —

      και πάλι, ενάντια στους

      νόμους και παρά τους! —

      Για σένα αυτό είναι μηδέν;! —

      Το δίχτυ πεταλούδας

      σας έχει πιάσει

      την καρδιά μου, Απολαύστε!

      Το κενό σακίδιο μου περιμένει:

      να φύγει με ποιον και πώς;

      Θα είμαστε

      αρραβωνιασμένοι

      ή καταδικασμένοι

      να ακολουθούμε ο ένας

      τον άλλον βήμα βήμα;

      Το απόγευμα;

      Τη νύχτα;

      Ή σε αιχμαλωσία;

      Κάτω από τα σκεπάσματα;

      Το εισιτήριο τσαλακώθηκε —

      οι προσπάθειες ήταν μάταιες.

      Ο Θεός εκ των προτέρων

      έγραψε το Σύμπαν σταυρούς

      μαζί και απέναντι

      με γραφομηχανή.

      Προβλέπουν τον παγωμένο

      αέρα της μιμόζας, —

      ο χειμώνας αδιέξοδο —

      είναι σοκαρισμένος εξαιτίας αυτού.

      Από την προσβολή,

      το χαστούκι βγήκε

      από τους μεντεσέδες

      στο πρόσωπο της χιονοθύελλας.

      Προστατευμένα από ψηλά,

      πολύ ευάλωτα, τα κορίτσια είναι

      τόσο εύθραυστα!

      Αστειεύεται ο Πλάστης του Σύμπαντος; —

      Στη μυστική μου κρυψώνα έχουν

      απομείνει λίγες άνοιξες.

      Ο χειμώνας έχει φτάσει σε αδιέξοδο.

      Είναι σε κατάσταση σοκ.

      Σε σκοτεινούς καιρούς,

      χρησιμοποιώ το δικαίωμα βέτο μου! —

      Ας ανάψουμε το φως στο σκοτάδι!

      Πάω για το καλοκαίρι.

      Ας πετάξουμε τη λύπη

      από το πλοίο του Γαλαξία!

      Είμαι ένα νησί θησαυρού,

      ορμίσου δίπλα μου!

      Εξάλλου,

      από την αρχή της αληθινής Αρχής,

      περιγράφεται η πορεία προς το Αύριο.

      Ως είναι οι ομιχλώδεις Κόσμοι

      του Howard

      Love-

      craft,

      οι ημερομηνίες των

      γιορτών του παλατιού,

      αστρικοί χάρτες

      των μάγων,

      η σπειροειδής ανάβαση,

      οι παραστάσεις στη σκηνή

      του θεάτρου,

      η