Вар'яцкі сышчыкаў. смешны дэтэктыў. СтаВл Зосимов Премудрословски

бля-буду. -поколол пальцамі кадык стары.

      – А ты?

      – Я? Вось блін, ды гэта Клавка дура гэтага дэбіла паслухалася.

      – А што, яны хіба маюць зносіны? яна ж яму ў бабкі падыходзіць.

      – Ай, ён ёй прапанаваў дадатковы заробак. Па п'янцы, зразумела.

      – На судзе, вядома, ты гэтыя словы не засвидетельствуешь супраць Идота.

      – Ты за каго мяне трымаеш, начальнік. Я не ссука. На зоне ня быў і тут пад вашу дудачку скакаць не буду. Лепш тэрмін, чым параша на волі.

      – Астынь. Гэта я так. А раптам?!

      – Разумею, начальнік.

      – А баба Клава працаваць то зможа?

      – Вядома. Хоць ёй і 65, арэ як бульдозер. А вось Идот?! Будуць праблемы.

      – Ня будуць. Я і яе прыцягну.

      – А грошы ўсім, пароўну?

      – Табе больш, але пасля штраф гадзін.

      – А калі мы зробім, а штраф гадзіны не выпрацуем?

      – Атрымаеце ад мяне Чырык, а кара не амністуюць. Працы шмат.

      – Але што тут будаваць?

      – Сьвінушнік павялічыць трэба. Хачу свіней завесці. Ну, так што, па руках?

      Стары паціснуў плячыма.

      – Ну, калі на гэтых умовах па тры штукі.

      – Табе чатыры, і пра тэрмін не забывай.

      – Тое У тым і справа, -покачал галавой, скоса аглядаючы хлеў, -конечно згодны.

      – Тады дамовіліся. Плаціць будзеш ты. Грошы табе дам, але і попыт з цябе, сечёшь, Жаба?

      – Уууу, мне?! Гавно пытанне, начальнік, зробім!! -Старик глыбока ўздыхнуў і закурыў чарговую цыгарэту. -Значит я накшталт як брыгадзір?!

      – Накшталт як.

      – А калі пачынаць?

      – А хоць цяпер, Арутуну скажу, каб Идота і бабку Клавку прывёў. А вось і Идот.

      – Узгадай дэбіла, ён і зьявіцца.

      У дзвярным праёме з'явіўся Идот.

      – Ну, што, прынёс? -обратился Клоп да Дзецюку.

      – У клініку.

      – Колькі?

      – Пару штук хопіць?

      – Хопіць, але гэта не ўсё. Будзеш дапамагаць старому, ён табе ўсё растлумачыць.

      – Гэтаму? Да ну, начальнік, ён жа дзіравы.

      – Я табе зараз вока выкалі, за базар адказваеш, рысы? -і Жаба кінуўся з Віламі, якія стаялі не подалёку, на Идота.

      – Стой! -достал пневмо пісталет Идота. -Сейчас яйкі адстрэл.

      – Ооо? Да ты з гарматай?

      – Усё законна, Начальнік. Бацька даў. Вось ад такіх Шнырев.

      – А не баішся? Ты тут пад арыштам. Можа бацькі паклікаць? Дзіравым ён цябе не зробіць, а вось піпец надаёт, на ўсё жыццё запомніш. І з чаго ты ўзяў, што Жаба дзіравы?

      – Ды ўсё кажуць у пасёлку.

      – Што ты чешешь, калбитская рожа. А чё мне ў вочы не кажуць, сцаць?

      – Так, супакоіліся і за працу, калі не хочаце праблем… Усё… Ціха! Я сказаў: будзеце працаваць у месцы і кропка!!! -заорал на ўвесь двор ўчастковы генерал Клоп Оттила Алигаджиевич.

      – Так яж забашлял? -удивился Идот.

      – Добра. Пачнем з пачатку: Што за ствол?

      – Мой. Гэта значыць бацька даў.

      – Дазвол ёсць?

      – Ёсць.

      – Праверым. А забашлял ты не мне а дзяржаве, каб