Razende Harten. Amy Blankenship

nooit laten gaan ... het demonenbloed in hem had haar al opgeëist. Hij zag hoe een traan van haar wimpers afgleed en op haar romige wang terechtkwam. Hij leunde naar voren en likte de traan met het puntje van zijn tong, waarbij hij een geschrokken snik van het meisje weghaalde.

      Ze hervatte haar strijd, wurmde zich uit zijn greep en gleed op de grond, wierp zich langs hem heen en greep naar iets dat daar lag. Hij gromde om haar uitdagende houding toen hij zich omdraaide en op haar viel, haar tegen de grond houdend. Hij hield haar pols boven haar hoofd en het gewicht van zijn lichaam hield de rest van haar in bedwang. Ze probeerde hem van haar af te gooien, maar hij wilde dat ze wist van wie ze was.

      Hij bracht zijn mond naar de hare en gromde laag in zijn borst. Het meisje verstijfde toen zijn lippen in een bezittelijke kus over de hare sneden. Hij dwong haar lippen uit elkaar met de druk en verdiepte het bezit. Hij wilde haar en zij zou van hem zijn. Zijn handen gleden omhoog van haar pols om haar vingers in de zijne te nemen toen hij zijn hand in contact voelde komen met het ding dat ze van de grond had gegrepen.

      Hij likte aan de binnenkant van haar mond en wilde alles proeven wat ze was. Hij voelde hoe zijn gedachten langzaam bij hem terugkwamen, dingen die hij niet had mogen vergeten. Hij kalmeerde, maar de kus niet. Zijn geest flikkerde. Hij voelde de hitte in zijn lagere regionen en hij drukte zijn heupen tegen haar aan van honger. Toen klikte er iets in hem en de rode waas in zijn geest verdween.

      Toya werd zich van alles bewust, het zachte lichaam onder hem, de smaak van honing en de verblindende behoefte die door zijn aderen stroomde. Hoe graag hij het ook niet wilde, hij liet haar lippen los van de zijne en hief een fractie boven haar op om in de ogen van Kyoko te staren. Hij had haar net gekust en wilde heel graag doorgaan.

      Kyoko kon er niets aan doen toen vurige bliksemschichten door haar lichaam schoten. Ze stopte met worstelen toen hij de kus verdiepte. Het gevoel van zijn lippen die de hare met zoveel passie domineerden, was een bedwelmende sensatie. Toen voelde ze het bewijs van zijn opwinding hard tegen haar dij drukken en dat schoot nog een ronde hitte door haar heen.

      Ze voelde hem langzaam verschuiven en boven haar uitstijgen toen hij de kus beëindigde. Wat ze zag stopte haar hart bijna. Zijn ogen waren goudkleurig, alle sporen van de demonische bloeddorst waren verdwenen. Ze wierp een blik op de dolk die ze nog steeds in haar hand hield en merkte dat hij hem aanraakte. Ze zuchtte van opluchting toen ze besefte dat Toya terug was.

      Toya keek naar Kyoko terwijl ze naar het mes keek en zijn blik volgde de hare. Dus dat is wat er is gebeurd. Hij was veranderd, en toen had hij een poging gedaan ... Hij wist dat ze boos zou zijn op wat hij bijna had gedaan. Zelfs zijn onbeheerste kant had haar als levenspartner gekozen.

      Hij ging rechtop zitten en probeerde haar niet aan te kijken terwijl hij van haar lichaam rolde. Pas toen hij helemaal van haar af was, vertrouwde hij erop en keek hij naar haar. Het eerste dat zijn aandacht trok, waren haar gezwollen lippen. Hij voelde een blos op zijn wangen branden toen hij zich de kus herinnerde en het gevoel van haar lippen op de zijne.

      ‘Dus zo is de hemel,’ mijmerde hij zwijgend en wreef met één hand in zijn ogen om geen andere reden dan zijn reactie voor haar te verbergen.

      Kyoko wendde haar gezicht van hem af terwijl ze langzaam opstond. Ze wist dat hij haar niet had willen kussen en had er nu waarschijnlijk spijt van. Ze vond het andere mes en gaf hem beide dolken terug.

      Toya stond ook op zonder een woord te zeggen. De stilte om hen heen was oorverdovend.

      Hoofdstuk 2 “Vlam van jaloezie”

      Kyoko beet op haar tanden, de spanning tussen hen was bijna voelbaar en het begon haar echt van haar stuk te brengen. Toya zat op een tak in de boom bij het vuur en Kyoko zat alleen bij het vuur. Ze hadden nog steeds geen woord tegen elkaar gezegd en nu wilde hij haar niet eens aankijken.

      Ze fronste en voelde zich een beetje beledigd. Was haar zoenen echt zo erg?

      Toya zat mokkend in de boom. Hij had haar zien fronsen. Was het zo erg geweest dat hij haar kuste? Ze had geen woord tegen hem gezegd over wat hij had gedaan. Hij had liever dat ze tegen hem schreeuwde of zoiets, maar hij wist niet wat hij ervan moest denken als ze niets zei. Was ze zo boos op hem? Moet hij zich verontschuldigen?

      Zijn lippen werden dunner in ontkenning. Hij zou zich niet verontschuldigen voor iets wat hij niet van plan was te doen. Moet hij het gewoon negeren en doen alsof het niet is gebeurd? Op dat moment wenste hij gewoon dat alles weer zou worden zoals het was, hoewel hij zelf de kus niet zou vergeten. Toya keek weer naar haar en vroeg zich af wat ze dacht.

      Kyoko keek naar de lucht toen het donker begon te worden. Ze wenste dat Kamui hier was, maar wist dat hij pas morgenochtend terug zou zijn. Zijn aanwezigheid zou welkom zijn geweest. Op dit moment zou ze zelfs genoegen nemen met Shinbe en Suki die onderling een gevecht zouden beginnen. Ze grijnsde ... nou dat was altijd grappig.

      Ze speelde met het idee om naar huis te gaan, maar het was al laat en het zou uren duren om terug te gaan naar het Hart van de Tijd, tenzij Toya haar meenam. De herinnering aan de manier waarop hij zich elke keer gedroeg als ze naar huis wilde, weerhield haar ervan hem te vragen haar mee te nemen. Hij leek te denken dat het een zonde was om deze wereld ook maar voor één dag te verlaten. Het laatste wat ze wilde was nu een gevecht met hem beginnen.

      Ze reikte in haar plunjezak en haalde haar dunne laken tevoorschijn, niet wetend wat ze anders moest doen. Misschien als ze zich haastte en ging slapen, als ze wakker werd, zou er iemand zijn ... iemand anders dan hem. Hij deed alsof hij al vergeten was dat hij haar had gekust en dat irriteerde haar. Hij zei niet dat hij het leuk vond. En hij zei geen sorry. Hij zei gewoon niets, alsof het nooit is gebeurd.

      Kyoko rolde de slaapzak uit, strekte zich erop uit en besloot alleen maar omhoog te staren naar de sterren die langzaam begonnen te verschijnen. Ze kon er niets aan doen, maar ze was de afgelopen vierentwintig uur twee keer gekust, en nadat ze nog nooit eerder gekust was, was dat het enige waar ze aan kon denken. Ze begon de twee kussen te vergelijken.

      Kyou's kus was krachtig en opwindend, hoewel het haar een beetje bang maakte vanwege wie hij was. Toch waren zijn lippen warm, waar ze dacht dat ze koud zouden zijn. Zijn handen op haar lichaam waren heet, in plaats van de huiveringwekkende aanraking waarvan ze had aangenomen dat hij die zou hebben. Ze kreunde toen de herinnering een golf van warmte door haar lichaam stuurde.

      Toya beefde toen hij een zwak gekreun van Kyoko hoorde komen. Hij keek op haar neer en zag dat ze in gedachten verzonken leek. Zijn ogen werden donker tot gesmolten goud. Haar geur veranderde en het trok hem naar haar toe. Hij snoof de zoete geur op. Dacht ze aan hem?

      Zijn gedachten flitsten terug naar toen hij zijn zinnen terug had gekregen, nadat hij van zijn vervloekte vorm was veranderd. Haar lippen waren zacht en ze vocht niet tegen hem. Hij kon haar nog steeds proeven. Niets had hem ooit zo geraakt. Kyoko was een ander verhaal. Als ze niet tegen hem schreeuwde, was ze één van de gelukkigste mensen die hij ooit had gekend. Niet dat hij veel mensen had gekend, maar toch, ze was als zijn licht in de duisternis.

      Hij hield er stiekem van om haar te beschermen en dicht bij hem te houden. Het maakte het verbrijzelen van het Guardian Heart Crystal bijna de moeite waard ... bijna. Nu moest hij haar beschermen tegen Hyakuhei en elke demon in de buurt. Hij wierp een blik op haar neer en voelde dat ze in slaap was gevallen. Hij wist dat als ze niet gefocust bleven op het verzamelen van de talisman, de dingen erg dodelijk konden worden ... te dodelijk voor haar om er middenin te zitten. Daarom dwong hij de groep voortdurend om te blijven zoeken.

      Toya sprong lichtjes uit de boom en landde rustig naast haar. Hij liep binnen bereik van haar en ging zitten. Hij deed dit vaak nadat ze was gaan slapen, zodat hij bij haar kon zijn als er iets gebeurde, dat en het feit dat hij het gewoon leuk vond om dicht bij haar te zijn. Hij ontspande zich in een lichte duizeling. Het minste geluid zou hem wakker maken en hij zou klaar zijn.

      Kyoko lag te woelen in haar slaap ... dromend. Toya had net Hyakuhei vermoord en glimlachte toen hij naar haar toe liep en haar tegen zich aan drukte. Hij leek groter dan het leven. Hij staarde diep in haar ogen en zijn lippen kwamen dichter bij de hare terwijl zijn ogen zachter werden. Ze zag de liefde in hen stralen. Ze aarzelde, plotseling niet zeker van wat er aan de hand