Triomf. Marlene van Niekerk

sién! Hy sal twee kratte hoër wees as die prefabmuur.

      Hy’s half bo-op toe die kratte onder hom begin roer. Hy gryp en hy klou, maar hy kantel. Hy sien die muur en die middelste smouskarretjie naderkom. Dis die hamburgerkarretjie. Hy is meer as halflyf oor die muur. Hy gryp na die kant van die tentseil. “Krák!” breek die tent se dakpen. “Gáárrts!” skeur die seil uit sy hande. Hy val eers ’n duik in die hamburgerkar voor hy grond toe val.

      Hy hoor net hoe gil langsaan se bikini-vrouens.

      “Kiepie, Johnny, kom, hier’s kák al weer!” roep Speedo.

      O, jirre gôt, wat nou! Hy’s ín, tussen die karretjie en die muur aan hulle kant, sy een sy is op die sement, hy sit vas. Hy beter nou move! Hier’t hy nou weer groot kak aangejaag. Hier kom hulle donnerse hond ok nou vir hom. Hap-hap hier onder die kar.

      “Voetsek! Voetsek!” Lambert span sy lyf en skop die hond, die kar kry ok nog ’n paar duike in. Weerskante sien hy hoe Speedo en Bluejeans hulle inwurm tussen die muur en die ander karretjies om hom by te kom. Hy gryp na die muur se rand. Dis maklik twee koppe hoër as aan hulle kant. Hy hys homself op, kry sy voete op die kar en stoot homself oor. Toe hy amper oor is, kry iemand hom aan die voet beet. Hy skop agtertoe en voel hoe sy voet wegsak in iemand se nat, warm mond in.

      “My fokken donnerse tánd!” brul die een en laat los.

      Lambert val kop eerste oor die muur tussen die hoop kratte in. Hy val sy kop oop en voel hoe loop die bloed warm oor sy gesig. Sy voet klop van die skop. Jirretjie tog, wat nou? Sy kop voel dof. Speedo en Bluejeans is verskriklik aan die skel oor die muur. Hulle waai hulle arms in die lug. Hy sien Treppie se kamerlig aangaan. Binne sekondes kom Treppie by die agterdeur uit en om die hoek.

      “Wat de hel gaan nou aan?” skree hy. Sy stem slaan skoon deur.

      “Gevál!” sê Lambert.

      Bloubikini se kop kom agter die muur uit. Sy’t ’n blonde kop soos ’n Barbie doll.

      “Gevál? Gevál se gat! Hy loer vir ons. Die fokken vark lóér vir ons, dís wat!”

      Speedo en Bluejeans en Pienkbikini en Kiepie en Johnny se koppe kom almal oor die muur. Daar loop bloed uit Speedo se neus en mond. Hy spoeg-spoeg so. Hulle staan almal op die smouskarre. Hulle praat deurmekaar en wys na Lambert wat nog altyd op die grond sit en sy kop vashou met sy een hand en sy voet met die ander.

      “Hy’t hom lekker in sy moer in geval!” sê Kleinblommetjies, wat nou bygekom het.

      “Hy’t lekker op sy gat geval, hy wíl mos!” sê Grootblom, wat ok uitgekom het. Hulle is altwee in hulle nighties.

      Speedo het vir hom ’n hemp en ’n broek gaan aantrek. Hy’t ’n gesig op. Sy hele een kant is opgeswel. Hy gryp die prefabmuur vas en klim bo-op. Deur die bloed wat oor sy gesig loop, sien Lambert hoe kry hy die geut beet. Met twee groot hale van sy arms en bene is hy bo-op hulle dak.

      “Kom,” sê hy vir Bluejeans, “kom hier op. Gee jou hand, ek trek jou op, dan sien ons wat gebeur met mense wat lóér, met fokkers wat vir ander mense lóér as hulle braai.”

      “Ja!” sê Kiepie.

      “Ja!” sê Johnny, “lat ons sien wat met hulle gebeur.”

      “Kyk hoe lyk ons tent!” sê Grootblom in haar flimsy geel nightie.

      “Kyk hoe lyk ons kar,” sê Kleinblommetjies in haar groen nightie.

      Pienkbikini, wat nog niks gesê het nie, kom aangestorm met ’n glaspot in haar hand en gooi dit “dwaraf! tiengeling” dwarsdeur die den se kantste venster lat die glas so spat.

      “Vat so, vuilgoed!” gil sy, “dis oor julle ons donnerse aand so opgefok het!”

      Pop kom by die den se agterdeur uit. Sy mond hang oop. Hy’s net in sy hemp en sokkies.

      Sy ma stoot van agter af by hom verby. Sy hou haar housecoat voor toe.

      “Lambert,” sê sy, “Lambert, staan op.”

      “Ja!” skree Speedo bo van die dak af. “Staan op, jou fokken doos, lat jy kan sien wat maak ons met mense wat ons goed breek!”

      “En wat vir ons loer as ons braai!” skree Pienkbikini.

      “Hier gaat ons!” skree Speedo.

      “Hooeehaaa!” skree Bluejeans. Hulle hardloop op die dak rond.

      “Krak!” breek hulle die TV aerial af.

      “Krak!” trap hulle die overflow plat.

      “Krak! krak! krak!” ruk hulle die gutters uit die brackets en gooi dit “bam! bam! bam!” op die dak rond en dan op die grond.

      “Kóm!” sê Pop en hy trek vir Mol aan die mou.

      “Kóm,” sê hy en trek vir Treppie aan die mou.

      “Kóm, julle, ons gaan in. Lambert, kom nou!” sê Pop. Maar hy wil nie nou kom nie. Hy sukkel hinkepink anderkant om die huis om te probeer sien wat gebeur op hulle dak. Hy kén sy regte. Hierie wat nou hier gebeur, is nie ’n ongeluk nie, dis moedswillige saakbeskadiging. Dis hoe Treppie dit laas vir hom verduidelik het. Hierie lot van Fort Knox breek nou hulle huis af, doelbewus en met voorbedagte rade.

      Lambert hardloop by die voorhek uit om te gaan bel. Oorkant. Die Flying Squad. Oorkant se twee sê nee, hulle sal self bel, maar dis oor hulle nie wil hê hy moet te diep in hulle huis inkom nie. Hy weet, want hy het al voor die deur bly staan ná hulle hom uitgesien het en gehoor hoe spuit hulle goed om sy ruik uit te kry. “Jesus, but he honks,” het hy gehoor, sê die een vir die ander een.

      “Ag, thank you very much,” sê Lambert vir die dikketjie wat die deur kom oopmaak het, “thank you, man. But they must come quick. We’re under siege here!”

      Hy hoor hoe draai die lang ene een-een-een-een-een-een op die telefoon in die gang. Hy hoor hoe sê sy daar’s ’n “domestic disturbance across the street here”.

      “Wat!” skree hy. “It’s a fuckin’ war, man!” Kliphard solat die polisie kan hoor. Domestic disturbance se fokken voet.

      Hy hardloop terug. Nou is Speedo-hulle voor besig. Hulle is weer op die grond. Hulle breek wragtag sy posbus af. “Zik! zik! zik!” ruk hulle die armpies een vir een af. Speedo staan so ’n entjie weg en dan draai hy skuins en hy dans-dans so skuins-skuins nader en gee die posbus ’n kung fu-skop, plaat en al van die hekpaal af.

      Hy bly staan in oorkant se jaart, net agter die hek. Maar hulle het hom klaar gesien.

      “Kom hier, jou fokken vet vark, lat ons vir jou kan dik donner!” skree Bluejeans.

      “Ja, kom hier, jou common stuk waste of a white skin wat vir ons loer as ons braai!” skree Speedo.

      Waste hulleself. Hy bly net hier staan.

      Hier kom die polisie. Van alle kante kom hulle in geel vans en geel-en-blou Flying Squad-Golfs aan. Lyk al weer soos ’n spul coloured cops. Nee, daar’s darem twee wittes ok, sien hy.

      “Naandsê, naandsê,” groet die verskillende karre se manne mekaar. Hulle ken al vir Marthastraat 127. Maar hulle doen mos eintlik niks nie. Niemand wil hier ooit ’n klag lê of ’n saak maak nie. Dit kos te veel geld. Hulle keer net ’n bietjie lat niemand seerkry nie.

      Die hele lot van Fort Knox is in die straat nou. Hulle wag net vir hom wat Lambert is, om uit te kom. Hy weet oorkant se twee loer vir hom wat hier op hulle erf staan agter hulle hek. Pop en Mol en Treppie staan op die stoepie voor die deur en hou mekaar se moue vas. Hulle kyk ok wanneer kom hy dan uit.

      So, lat hy nou maar. En lat Johnny hom nou maar hier aan die keel gryp. Die polisie is hier. Hulle sal keer lat hy nie geslaan word nie. Hulle lyk cool, die polisie. Staan met cigarettes rond en keerkeer met lang arms.

      Toby en Gerty hol op en af op die lawn rond en blaf.

      Kleinblommetjies lyk heeltemal geflip.