Mieke rock uit. Jana du Plessis

soos ’n toet. Wat máák sy hier? Het sy nou waaragtig vir een oomblik gedink sy sal hierdie brunch oorleef? Sy is moeg vir die huis, maar sy sal wat wil gee om nou eerder onder haar snoesige duvet te lê. Sy is uit haar plek en hulle weet dit. Veral hierdie Thalia met haar langer-as-Raponsie-hare. Dit lyk asof sy vir Mieke lag sonder dat haar mondhoeke eers beweeg.

      “Uhm …”

      “Grab a chair, sus.” Kayla wys na ’n stoel by die tafel langsaan.

      Mieke trek ’n stoel nader, maar niemand wend ’n poging aan om haar in die kringetjie in te sluit nie. Sy kyk na Ben. Wat die dinges is fout met die man? Het goeie maniere saam met nugterheid by die venster uit verdwyn? Nie dat sy dink hy is gesuip nie, maar iemand wat elfuur die oggend bier drink, kan nie veel van ’n opvoeding hê nie, of hoe?

      Mieke skuif die stoel dat sy so half skuins tussen Darling en Ben sit.

      Kayla trek ’n spyskaart nader. “Ek is dood fokken honger. Het julle al bestel?”

      Thalia knik. “En reeds geëet, ja.” Sy wys na haar horlosie. “Omdat ons al ’n uur terug hier aangekom het, soos ons afgespreek het.”

      “Cool,” sê Kayla en wink ’n kelner nader. “Julle breakfast special, asseblief.” Sy kyk na Mieke, lig twee vingers. “Twee daarvan?”

      Mieke weet nie wat om van so ’n special te verwag nie, maar voor hierdie mense sal sy dit nie eers oorweeg om haar gunstelingontbyt van jogurt, muesli en vars vrugte te bestel nie.

      Sy knik. “En koffie, asseblief.”

      “En twee koffies, dankie, bokkie,” handel Kayla die bestelling af.

      Mieke kyk na haar suster. Wie ís hierdie mens? Wanneer het sy hierdie straatwyse, heeltemal-te-sexy-en-wysneus vroumens geword? Vir Mieke is sy nog die klein dogtertjie wat saam met haar pop gespeel het. Sy wil sug, maar hou dit in.

      “So, hoe was die res van Saterdagaand toe?” vra Kayla vir Ben. “Of sal ek eerder sê Sondagoggend?”

      “Ons moes hierdie een weer daar uitsleep,” hy wys na Darling, “maar ek sou sê die launch was nie te kak nie.”

      Darling giggel. “Nie te kak nie! What an understatement.”

      Sy draai na Mieke. “Siek is die coolste band ever. Jy moes daar gewees het, girl, want een van die dae gaan al hulle shows sold out wees. Mark my words.”

      Ben snork. “Dit wil ek eers sien.”

      “Is jy in die band … uhm… Siek?” waag Mieke ’n vraag aan Ben.

      Hy knik. “Yes. Drummer, baby.”

      “En die beste ook daarby,” sê Darling.

      Mieke sien hoe Thalia vir Kayla iets op haar foon wys. Kayla rol haar oë en kyk vlugtig na Darling.

      Thalia vat ’n slukkie koffie, kyk vir Mieke. Sy kyk vinnig weg. Wat ís dit aan hierdie meisie wat Mieke so ongemaklik laat voel?

      “En jy, Mieke?” vra Darling.

      “Ekskuus? Ek?”

      “Ja, like, wat doen jy vir ’n lewe? Kayla praat net altyd van haar ouer suster wat hierdie glamorous lewe het. Is dit waar dat een of ander Blou Bul-dude op jou gecheat het?”

      Mieke verstik amper aan haar koffie. Sy moet keer of sy word op die spot naar. Sy is nie iemand wat vloek nie – of dan, sy probeer om nie te vloek nie – maar die woord “shit” ontsnap uit haar mond saam met ’n paar druppels koffie.

      “Ekskuus.” Sy hoes, probeer haarself regruk. “Ek is op die oomblik werkloos. Ek soek maar.”

      Darling glimlag vriendelik. “Soek ons nie almal maar nie, you know. Waarin stel jy belang?”

      “Tale.” Mieke weet dit klink belaglik, maar wat sal sy omgee wat hierdie hipsters van haar dink? Maar sy gee om, sy weet net nie hoekom nie.

      “Skryfwerk,” voeg sy by. “Ek het tale geswot, so ek soek werk in daardie rigting. Ek sal daarvan hou om vir ’n tydskrif te werk, of so.”

      “Cool.” Darling knik. “As ek eendag groot is, wil ek ook ’n graad hê.”

      Mieke wil nie vra nie, want sy kan sommer net dink. Darling is Kayla se vriendin. Dis mos waar dat voëls van eenderse vere mekaar altyd vind. Hierdie halfvrou-halfkind (wat sekerlik nie Darling gedoop is nie) val seker ook van die een partytjie na die ander.

      Band-Aids, het Kayla haar en haar posse eendag genoem. Soos Kate Hudson en haar vriendinne in Almost Famous.

      “Ons slaap nie noodwendig met die band members nie, maar ons support die musiek. Dis waaroor dit gaan – die musiek,” het Kayla haar verseker.

      Die woord “groupie” mag nie genoem word nie, maar die naam Band Bitches is tans aanvaarbaar. Mieke sukkel om by te bly.

      “Dude!” Darling klap met haar hand op die tafel dat die koppies skoon vibreer en Ben se bier amper op die vloer beland.

      Mieke wip omtrent van haar stoel af. Thalia skuif haar koppie geïrriteerd, Kayla lag en Ben hou sy bier teen sy bors asof dit ’n pasgebore baba is.

      “Hier kom dit. Darling het nou weer ’n brainwave gehad,” spot Kayla, maar sy knipoog vir Darling. “What’s up, my bitch?”

      Tot Mieke se verbasing gooi Darling haar arm om haar nek. “Mieke!”

      “Wat van my?” skerm Mieke. Sy trek-trek aan haar toppie. Darling hou haar skouer styf vas, sy het geen wegkomkans nie.

      “Mieke kan ons join op Siek se road trip en daaroor skryf! Dis mos wat almal deesdae doen!”

      Ben sit sy bier hard neer. “Fuckin’ A! Brilliant. Dit sal befok wees, bra.” Hy sit sy hand op Mieke se skouer. Sy ruik sy sweet.

      “Uhm …” Mieke kyk dringend na Kayla. Red my, asseblief, smeek sy met haar oë, maar Kayla lag.

      “Dis nie ’n slegte plan nie, Miekels. Hoe lykit?”

      Het haar suster boom gerook toe sy nie gekyk het nie? Het sy nou heeltemal al haar varkies verloor?

      “Ek … Nee, wag …”

      “Ons vertrek eers oor ’n week. Daar’s oorgenoeg tyd om te beplan. Ons vat die pad vir ’n paar weke.” Darling verlos Mieke van haar greep, tel met haar vingers. “Dis ek, Kayla, die band, en dan jy! What do you say?”

      Mieke weet nie hoekom sy na Thalia kyk nie. Vir aanmoediging? Sy oorweeg dan nie eens om te gaan nie, wat sal sy nou goedkeuring by die koningin-bitch soek? Vrek, sy moet haar kop laat lees.

      “En Thalia?” vra sy tog.

      “Ek’s in die band,” sê Thalia droog, sluk die laaste van haar koffie af. “En ons twee is laat vir practice,” sê sy vir Ben.

      Hy sug. “Ja, ja.” Krap in sy beursie, haal ’n noot uit, gooi dit op die tafel.

      Toe hy opstaan, lig hy sy sonbril en vat Miekse se hand in syne. Sy wil losruk, maar sy kyk vas in die mooiste paar blou oë. Van daai soort wat tot in jou siel kyk. Wat deur jou klere én onderklere sien. En wat Ben tien teen een help om diep in vrouens se onderklere te klim. Reg, hoekom sit sy hier en dink aan onderklere?

      Hy lig haar hand en soen dit. Sy sit effens terug. Wat ís dit met hierdie vriendekring en hulle vrygewige soenery?

      “Hoop ek sien jou op die pad … Kayla se suster.”

      “Mieke,” help sy hom reg.

      Hy lag. “Kayla se suster Mieke.”

      “Move jou gat, Ben.” Thalia is langs hom, aan die tik op haar selfoon, haar een oog op hom. “Let’s go.”

      “Ciao, ladies.” Hy waai vir Kayla en Darling en in ’n sweem van sweet en bier is hy weg.

      “I think he likes you,” sing Darling.