Sürgün. Садай Шекерли

dillərini gülün, quşun, kəpənəyin,

      sən torpağı Vətən eylə, mən onu gülzar eyləyim!

dekabr, 2020, Bersel

      KÜSDÜRƏ BİLMƏDİM…

      (mahnı)

      Eşqinlə göylərdə qanad açıram,

      bir qıy çək, tanıyım səsindən səni,

      mən quşu gözündən vuran ovçuyam,

      buraxa bilmərəm gözümdən səni.

      Qönçə dodaqların balım, şərbətim,

      bal təkin şirindir sözün, söhbətin,

      yandıran bu eşqin, bu məhəbbətin,

      qorudum odundan, közündən səni.

      Könül budağını qar kimi əydim,

      kaş bu gözəlliyi bir də görəydim,

      yüz dəfə, min dəfə xətrinə dəydim,

      küsdürə bilmədim özümdən səni…

      DOĞUM GÜNÜMÜN ŞƏKLİ…

      Mən bulağam, təşnə dodaqlarınla,

      əyil bir az, ovuc-ovuc iç məni,

      bəlkə seləm, yol gəlir dağlarından,

      boğularsan, üzə-üzə keç məni.

      Bəlkə səsləyibdir sözüm, gəlmişəm,

      pozulubdur nizam, düzüm, gəlmişəm,

      bəlkə bu dünyaya özüm gəlmişəm,

      yaradana deməmişəm seç məni.

      Mən buludun tərkibində bir odam,

      görürsənmi, necə od olur adam?

      Mən qapıyam, göy üzü evim, odam,

      nə durmusan, tilsim ilən aç məni.

      Heç olmadı həyat gözəl, bəxt şümal,

      dörd tərəfim sükut, üç tərəfim lal,

      nə vecimə, tanımasın qərb, şimal,

      tanımasın Paris məni, Kerç məni.

      Dünya bağmı, bağdakı bir gül mənəm,

      dünya bədən, əynindəki tül mənəm,

      dünya zəmi, dən dolu sünbül mənəm,

      hünər eylə, oraq olub biç məni.

      Nağıldakı divlər kimi diriyəm,

      ağlayarsam, çətin bir də kiriyəm,

      göydən düşən üç almadan biriyəm,

      bəlkə anam doğmayıbdır heç məni…

      MƏN QALDIM

      Gül kolundan qoparılmış gül idi,

      boy verməyən dən dolu sünbül idi,

      nökər idi, əsir idi, qul idi,

      o gözəli yol apardı, mən qaldım.

      Qamətinə baxıb dersən tüləkdi,

      bədən deyil, damar-damar ürəkdi,

      yol çəkərdi, o gözləri yol çəkdi,

      o gözləri yol apardı, mən qaldım.

      Tellərini yellədəcək ahıydım,

      kipriyinin yerində sürahıydım,

      qorumadım, bir ələngə şahıydım,

      kənizləri yol apardı, mən qaldım.

      Qalan kimdi, gedib, gedib, baxdılar,

      yer bərabər bir ovuc torpaqdılar,

      çuxurları axar tapıb, axdılar,

      «dənizləri» yol apardı, mən qaldım.

      Bir boyundaş olammadım yurd ilən,

      bir səfilsən yad ellərdə, dur, dilən,

      mən qaldım ey, qiyamətə qurd ilən,

      kəhrizləri yol apardı, mən qaldım…

      OLMADI

      Hər gedən dünyadan əliboş gedir,

      mənim nəyim oldu, nəyim olmadı?

      Qoy belə qan düşsün öz aramıza,

      sən denən oldu, mən deyim, olmadı.

      Susuz ağac kimi yandım, qurudum,

      ağrımı gözümün yaşıyla yudum,

      məni ağlamağa kamanım, udum,

      məni oxşamağa neyim olmadı.

      Yediyim ağudur, içdiyim zəhər,

      gəzdim diyar-diyar, şəhərbəşəhər,

      harda yatdım, harda açıldı səhər,

      xaraba qalmışda öyüm olmadı.

      Yoxmuş etibarı varın, dövlətin,

      həm də hürr yaşamaq çətindir, çətin,

      başına daş düşdü haqq-ədalətin,

      qaldırıb atmağa heyim olmadı.

      Qocaldı arzular göz bəbəyimdə,

      gül bitdi, göyərdi daş bələyimdən,

      hey qanad bağladım quş lələyindən,

      neyləyim, uçmağa göyüm olmadı…

      YOLLARA BAXSIN

      Sevdiyim, həsrətdən bir tel ayırıb,

      tellərin darasa, yollara baxsın,

      bir zaman üz tutub, könül verdiyi

      gedibdir harasa, yollara baxsın.

      Vəfasız günlərə yağır gileylər,

      qürbət vəfasızı bədgüman eylər,

      dolanır başıma gözləri göylər,

      gözləri qarasa, yollara baxsın.

      Mən hüznü yollarda tapıb, getmişəm,

      atımı dördnala çapıb, getmişəm,

      ömrümü yollara səpib, getmişəm,

      kim məni arasa, yollara baxsın.

      KASIB…

      Tanıdığım bir kasıb kişi mənə sifariş yollayıb ki, niyə kasıblardan yazmıram.

      Köhnə üslubda yazdım, qoy oxusun.

      Baxışın qəmlidir, duruşun məsum,

      bənzərsən huriyə, mələyə, kasıb,

      bu il də əkdiyin vermədi məhsul,

      qalmısan mələyə-mələyə, kasıb.

      Unutmaz bu ellər haqqı sayını,

      göstərib oxunu çəkdin yayını,

      verdin vətən üçün oğul payını,

      can qurban səndəki ürəyə, kasıb.

      Gör neçə oylağın nökərdir bəyi,

      yoxdur