Ни даулыйсың, йөрәк? / О чём тревожишься, сердце? (на татарском языке). Лена Шакирзянова

килгән илгә ябырылып,

      Кара тамга таккан җиңенә…

      Сугыш көндәлеге ни сөйли? —

      Бик күп телдә аның сүзләре.

      Кырык тапкыр кырып юсаң да

      Бетми һаман сугыш эзләре.

      …Менә гамьсез яшел якшәмбе —

      Көндәлекнең башы шушыннан.

      Бу көн, кара төнгә әйләнеп,

      Елъязмага барып кушылган…

      Кичә генә кызлар озатып,

      Гармун тартып йөргән егетләр —

      Озаттылар бүген үзләрен,

      Киерттеләр шинель-итекләр.

      Газиз туфрагыннан айрылып,

      Кемгә рәхәт утка керергә?..

      Фашист өчен, бәлки, кызык бер

      Хәрби сәяхәттер чит җиргә…

      Сөрән салды дошман: «Яшәүдән

      Туктады, дип, Мәскәү каласы…»

      Белми әле, мәлгунь, үз канын

      Теле белән үзе яласын.

      Сугышның җиденче атнасы —

      Гитлерның дегетле капкасы…

      Өзелеп көткән җиңү таңына

      Атласы да әле атласы.

      Атна түгел, һәрбер минутның

      Җиңү көнен якынайтасын

      Белеп типте миллион йөрәкләр,

      Белмәсә дә исән кайтасын…

      Өчпочмаклы очар хат түгел,

      Кара язу тотып кулына,

      Хат ташучы килсә урамнан,

      Очрамавың хәер юлына…

      Хатыннары ире урынында,

      Энеләре – абыйларының.

      Сугыш уенына әйләнде

      Тормышлары сабыйларының…

      Ватан-ана өнди көрәшкә:

      Канга – кан, дип, үлем – үлемгә!

      Буыннарны гүя кисәтеп,

      Басып калды Мамай үрендә…

      Сугышның җиденче атнасы —

      Без юк әле җирдә.

      Билгесез

      Әтиләрнең кайтыр-кайтмасы…

      «Уел» көе

      Сугышта хәбәрсез югалган

      Фатыйх абзыема багышлыйм

      Үзәкләрне өзеп, үкси-үкси,

      «Уел» көе агыла үзәннән.

      Кем булыр бу ялгыз өзгәләнгән,

      Яшь китереп безнең күзләрдән?

      Кем булса да булыр, җыр – үзе бу,

      Хәтер җепләренә уралып

      Агыла да агыла тын бушлыктан,

      Күксел офыкларга юл алып.

      …Әни белән шулай балачакның

      Йолдызлы бер җәйге төнендә

      Тыңлап торган идек без бу көйне,

      Хәйран калып, капка төбендә…

      – Әй кызым, – ди әни, – шушы җырны

      Фатыйх абзаңнан да остарак

      Җырлаганын белмим беркемнең дә,

      Гомере генә булды кыскарак…

      Сузып-сузып җырлар иде, мәрхүм,

      Бигрәк иркен иде сулышы,

      Өзелепләр калды ярты юлда,

      Каян гына чыкты сугышы!..

      Әй ул көннәр, күпме газиз ирләр

      Әрәм булды ла соң, бәгырьләр.

      Уелып-уелып, «Уел» гына ага,

      Җырлар озын – кыска гомерләр…

      Хәбәр булып гүя үткәннәрдән

      Агыла да «Уел», агыла.

      Әллә кайта безгә сәлам булып,

      Әллә китә Фатыйх абыйга…

      Карт димә син ветеранга!.

      Карт димә син ветеранга —

      Йөрәгендә ялкын янган,

      Күзләреннән Җиңү көне

      шатлыгының