Ни даулыйсың, йөрәк? / О чём тревожишься, сердце? (на татарском языке). Лена Шакирзянова

кыйммәтме, намусыңмы,

      Бергәләпме, ялгызыңмы —

      Горур кеше булып кал!

      Кыю кеше булып кал!

      Яшәү өчен йөрәк кирәк,

      Ирек өчен көрәш кирәк —

      Кыю кеше булып кал!

      Көчле кеше булып кал!

      Юкка-барга түкмә көчең,

      Хәлсезләрне яклау өчен,

      Көчле кеше булып кал!

      Батыр кеше булып кал!

      Закон богау кидерсә дә,

      Хаклык сүзгә тилмерсә дә,

      Батыр кеше булып кал!

      Гадел кеше булып кал!

      Ялган хөкем сөргән заман,

      Хакыйкатьне даула һаман —

      Гадел кеше булып кал!

      Киң күңелле булып кал!

      Бу сүз күптән таушалса да —

      Түз син, чыда, таш яуса да,

      Киң күңелле булып кал!

      Азат кеше булып кал!

      Үзебезчә яшик, дисәң,

      Җиргә бәхет чәчик, дисәң,

      Азат кеше булып кал!

      Яшь чак

      Очам, шашам, көләм,

      Әмма уйламагыз:

      Гамьсез нинди, яшь шул әле, диеп, бу кыз.

      Керфегемнән тамып торган моңнарым бар,

      Былбыл кунып сайрый торган кылларым бар,

      Такыялар итеп үрер җырларым бар.

      Көләм шуңа:

      Сәфәр чыксам, озатып калыр кырларым бар,

      Тапталмаган сукмакларым, юлларым бар.

      Йөрәгемнән ташып чыккан хисләремне

      Эшкә җигә торган алтын кулларым бар.

      Йолдызларга карый торган күзләрем бар,

      Тик берәүгә саклап йөргән сүзләрем бар.

      Яшьлегемнән алып үзенә сүрелмәс нур,

      Ак киләчәк – бәхет табар елларым бар.

      Уйныйм, көләм, шашам,

      Әмма уйламагыз:

      Гамьсез нинди, яшь шул әле, диеп, бу кыз.

      Көләм шуңа:

      Тормыш үзе яшьлек кебек.

      Кирәк булса яшьнәрмен дә яшен кебек!

      Анам!

      Анам!

      Син – туфрагым минем,

      Ә мин —

      Бер чәчәгең,

      Җиткән җимешең…

      Анам!

      Көмеш елгам син,

      Ә мин —

      Бер тармагың,

      Нәни инешең…

      Җырлый-җырлый агам

      Кояшларга табан.

      Көйләре – синеке,

      Сүзен

      Үзем табам…

      Рәхмәт!

      Әй Җирем!

      Миңа тормыш биргәнсең.

      Кояш күр,

      Һава сула, дигәнсең.

      Сусавым басылсын өченгә,

      Саф сулы

      Салкын чишмә биргәнсең…

      Аннары —

      Бәхетле булсын дип,

      Күзләре

      Гел көлеп торсын дип,

      Миңа син

      Иң газиз бер бүләк —

      Әти белән Әнине

      Биргәнсең…

      Әнигә кайту

      Әни, әни, үсеп җитәр-җитмәс,

      Берәм-берәм балаларыңны

      Озата тордың, өлгерми дә калдык

      Бүлешергә моңың-зарыңны…

      Кош балаларыдай таралыштык,

      Хатлар гына йөри арада.

      Сизәм, әни, алар гына аздыр

      Бала табып баккан анага…

      Сүзләреңә кушып, йөрәгеңнең

      Моңын җибәрәсең хат аша.

      Һәрбер