Helena Hugo Derde Keur. Helena Hugo

moet hom darem nie ontstel net voor ’n operasie nie.”

      “Ons het verskil omdat ek nie die operasie wou doen nie en sy het daarop aangedring.”

      Praat van die duiwel. Alinda skrik haar vuurwarm toe Danie skielik agter hulle praat. Hy het sweerlik aspris op hulle afgesluip.

      Nie Regina of Alinda kan gou genoeg aan iets dink om hulleself te verontskuldig nie. Gelukkig begin die man op die bed weer kerm en Alinda wend haar liewer tot die pasiënt.

      Sy haal haar beste Arabies te voorskyn. Maar toe hy antwoord, raak dit so ingewikkeld dat sy net hier en daar verstaan en bloot met glimlaggies en kopknikke reageer, waarop hy nogal ongeduldig raak. Verbeel sy haar of hoor sy die naam “Irmina” tussenin?

      “Die pasiënt is ontsteld. Kry vir ons iemand wat Arabies ken,” sê Danie kortaf.

      “Kon jy nie iemand saamgebring het nie?” vra sy onnodig bitsig. “Hy vra na haar.”

      “Irmina is van diens af, of het jy vergeet sy doen nagdiens?”

      “Jammer! Hoe onbedagsaam van my! Het jou Arabies dan nie die afgelope tyd verbeter nie?”

      Danie knyp sy oë toe. “Regina, doen iets voor ek my vererg.” Hy maak sy oë oop en raak saggies aan die pasiënt. “Professor,” vra hy met perfekte dokterstakt, “what seems to be the problem?”

      “Alinda, gaan kry vir Nadia, ek sal hier help,” bied Regina aan en gee haar ’n streng kyk. “Of nee, toe maar, hier kom Nazir. Nazir, we need you, our pasient doesn’t speak English.”

      “I do!” sê die pasiënt skielik hard en duidelik. “But not today!”

      Danie glimlag en die masker van spanning val van sy gesig af.

      Alinda kan haarself nie help nie. Haar oë ontmoet Danie s’n en dis of sy in een vlugtige oomblik ’n stukkie terugkry van hul vroeëre kameraadskap. Daar is iets spesiaals in die goue lig in sy oë, iets gelyk aan warmte en humor en vertroulikheid, iets wat sê dat hulle nie woorde nodig het nie. Hulle is op dieselfde golflengte. Vanaand ná werk sal hulle die voorval uitpluis en lag, soortgelyke voorvalle oprakel, hardop lag, stry oor die besonderhede, kastig kwaad word, mekaar rondstamp en dan uitgeput voor die televisie neersak.

      Dink hy ook nou daaraan, aan hul vriendskap, hul gemaklike broer-en-suster-verhouding? Lees sy sy gesigsuitdrukking korrek? Sal hy vanaand aan haar voordeur kom klop, haar om vergiffenis smeek en alles vertel van die honderde misverstande tussen hom en Irmina … of is hierdie net ’n onbewaakte oomblik?

      Dit is, want dit duur nie lank nie. Hulle kyk albei ewe vinnig weer weg. Regina het gesien. Wat sy daarvan dink, kan Alinda net raai.

      Nazir is die narkotiseur en hy kom genadiglik tussenin. Sy voorbereiding moet ook gedoen word. Hy praat vinnig in Arabies, sy kop naby die man op die bed.

      “The professor wants to know if imam Al Anazi can pray for him.”

      Imam Al Anazi is een van die meer gematigde geestelikes, een wat reeds die reëls betreffende infektasie onder die knie het. Hy sal nie te veel skree, spoeg en arms swaai nie, en ook nie daarop aandring om saam te gaan teater toe nie.

      Nazir neem die pasiënt se EKG, vul besonderhede op die rekenaar in, sien sy lêers na. Die pasiënt het reeds sy operasieklere aan. Hy kry sy medikasie. Nazir verduidelik vir hom dat Danie nog steeds die dokter is wat die operasie gaan doen, dat daar niemand beter is nie.

      Danie praat geduldig. Hulle het mekaar mos al twee keer gesien, hy en die professor. Waarom nou die angs?

      “Insha Allah, I shall live through this, but I do need someone praying for me.”

      “We understand,” paai Danie hom. “Is imam Al Anazi here?” vra hy vir Regina. Dis opvallend hoe hy Alinda ignoreer.

      “I saw him in the waiting room,” sê Nazir.

      “Vra hom tog maar om in te kom,” beduie Danie sag vir Regina.

      “Kry jou langsaan by mevrou Fattah,” sê Regina en gee so vir Alinda kans om met waardigheid uit die situasie te ontsnap. Mevrou Fattah is die volgende pasiënt op die lys en Danie sal Alinda hopelik nie alleen by haar kry nie.

      Die professor is nou kalm en rustig, maar hy het nog ’n vraag of twee vir sy dokter. Hy praat stadig – ’n netjiese, akademies korrekte Engels. Toe sy wegstap, hoor Alinda Irmina se naam en ’n gemoedelike gekorswil.