Сүлүһүннээх таптал. Сардана Сивцева

– Лөглөө сэтэрээбиттии этэр.

      – Оччоҕо мин тахсан көрүөм, – Баанньыска хатаастан иһэн, сыыһа хамсанан, сиргэ сууллан түһэр. Ыарыыта бэрдиттэн ынчыктыыр. Дьиэтигэр эбитэ буоллар, хаппырыыстаан, ытыа эбит. Ону баара уолаттартан кыбыстан, туттунар. Эбиитин ыстаанын хайыппытын көрөн, санааргыыр.

      Оппоо кыһыытыттан аарыма тиит маһы тэбэн ылар. Ол эрээри көтөр уйата чиҥник турар буолан, хамсаабат. Лөглөө биир биэс тыла суох сиэбиттэн арагааккатын ойутан таһааран, ытыалаан барар.

      – Кытаат, маҕыйа-маҕыйа ытан ис! – Баанньыска күө-дьаа буолар. Кэмниэ кэнэҕэһин буортан оҥоһуллубут кытаанах буулдьа уйаны табан, урусхаллаан кэбиһэр.

      – Ураа! Алдьаттыҥ! – диир Баанньыска үөрбүттүү.

      – Хотой эрэйдээх дьиэтэ суох хаалла, – Оппоо аһыммыта буолар.

      – Баҕар, төрүт да хотой буолбатаҕа буолуо! – Лөглөө саҥа аллайар. Оппоо, ким билиэ баарай диэбиттии, саннын ыгдах гыннарар.

      – Ээ, саҥаны оҥостуо буоллаҕа! Хата, бэйэтэ ханна да көстүбэт дуо? Баара буоллар, бэйэтин да ытыалыам этэ, – Лөглөө сытыырхайбыта сүр.

      Бука бары көтөр кынатын тыаһын иһиллээн, саҥата суох тураллар. Ол эрээри тыа иһэ, киһи сүрүн баттыыр лиҥкинэс чуумпунан туолар.

      – Чэ, уолаттар, барыаххайыҥ. Дьоммут сүтэрбиттэрэ буолуо, – диир Оппоо.

      – Ааһа, барыахха. Өкүлүүнэ эмиэ айманыа, – Лөглөө сөбүлэһэр.

      Уолаттар сайылыктарын диэки хааман иһэн, тоҕо эрэ уруккуларын курдук күлбэттэр-салбаттар, бэйэ-бэйэлэрин хаадьылаһан мэниктээбэттэр. Хойуутук үүммүт тиит мастар лабаалара кинилэр сирэйдэригэр охсуллаллар, мэһэйдииллэр, бытаардаллар. Ону ол диэбэккэ, уолаттар иннилэрин диэки дьүккүһэллэр. Хаппыт мас тосторо, бэл моҕотой сүүрэн ааһара кинилэри куттуурга дылы. Ити курдук хааман истэхтэринэ, сүр улахан көтөр ыарахан кынаттарынан сапсынан, салгыны охсон ааспытыгар, эбии ыгылыйаллар, тыаттан тахса охсуохтарын, сайылыктарын киэҥ-нэлэмэн сиригэр үктэниэхтэрин баҕараллар. Кэмниэ кэнэҕэһин кинилэр хара тыаттан тахсаллар. Санниковтар дьиэлэрин аттынан ааһан иһэн, сабараанньаҕа Ылдьаана эмээхсин кинилэри кырыктаах харахтарынан одуулуурун көрөн, тоҕо эрэ үһүөн саллаллар.

      – Һуу, киһи куттаныах, туох ааттаах ынырык эмээхсинэй! – Лөглөө куттаммыта ааһа илик.

      – Бэйэтэ абааһыччы курдук! – Оппоо кинини кытта сөбүлэһэр.

      Уолаттар түргэн-түргэнник хардыылаан, дьиэлэрин диэки бараллар.

* * *

      Силэпсиэптэр төгүрүк остуол тула олорон, киэһээҥҥи аһылыктарын аһыы олороллор

      – Ийээ, аҕаа, манна наһаа ынырык эмээхсин олорор эбит дии! Маарыын көрөн баран, сүрэхпит хайда сыспыта, – Баанньыска, миин иһэ олорон, Ылдьаана эмээхсини саныы биэрэр.

      – Ээ, ол Ылдьаана диэн эмээхсин, маннааҕы, төрүт куттаныма, – ийэтэ уоскута сатыыр.

      – Оттон биһигини сүүһүн аннынан, олох абааһы көрбүт курдук одуулаабыта. Оннооҕор Оппоолоох саллыбыттара.

      Ити олорон, Мотуруона уолун илиитэ дьуккуруйбутун бэлиэтии көрөр.

      – Хайа, бу туох ааттаах илиигин тырыта-хайыта тыыттыҥ? Эбиитин сабыс-саҥа ыстааҥҥын кэттэ-кэтээт хайыта охсубуккун!