Primitivo. Pedro Lenz

wi mir au zäme. Dir müesst mer verspräche, dass der nim ds Läbe nid unnötig schwär machet und dass der aaständig sit. Faus eine meint, är müess d Situation usnütze und uf Choschte vom Martin e Vortöu erschliiche, de überchunnt ers mit mir z tüe.

      Der Saager isch nid wi di angere Lehrer gsi. Me het irgendwie gmerkt, dass er eigetlech gar nid Lehrer isch gsi, sondern äbe Boumeischter. Är het nid gredt wi ne Lehrer, het sech nid aagleit wi ne Lehrer und het ou nid ungerrichtet wi ne gwöhnleche Lehrer. Meischtens het er diktiert. De hei mer müesse luege, dass mer hei nochemöge mit Ufschriibe. Mängisch het er bimne Wort gseit, mir söue dra dänke, dass mes gross schribt, oder mir söue der H nach em A nid vergässe. Wen er z schnäu het diktiert, het irgendeine vor Klass hingerfüre gruefe: Haut! Haut, Herr Saager! Nid so schnäu! I ma nümm noche! De het der Saager gwartet. Nächär het ers no einisch diktiert. Är het ou jedes Satzzeiche diktiert, de het er zum Bispüu gseit: Punkt, nöie Satz, gross witer, oder es angers Mou het er gseit: Punkt, nei, machet grad es Usruefzeiche und nächär e nöien Abschnitt. So hei mer weniger Fähler gmacht. Bim Diktiere het er immer d Häng uf em Rügge gha. Einisch het eine vor Klass gfrogt, worum dass er nid fertig bedruckti Bletter abgäb wi di angere Lehrer, das sig doch vüu praktischer aus das ewige Diktiere. De het der Saager gseit, di fertige Bletter tüege mer sowiso nume lochen und iihefte, aber das, wo gschribe sig, das heig me wenigschtens einisch mitübercho, nämlech bim Ufschriibe. Wüsst der, Bursche, het er nächär gseit, der Mönsch lehrt nid nume mit em Chopf, der Mönsch lehrt ou dür d Bewegig vo de Häng.

      Wen er nid diktiert het, het er meischtens e Gschicht verzöut, aber nid irgendeini, nei, immer eini, wo öppis mit em Pruef het z tüe gha. Gschichte chöng me besser im Chopf bhaute aus Lehrsätz, het er aube gseit. Das het er druffe gha. I meine, der Saager het äuä meh Gschichte z verzöue gwüsst aus jeden anger nach söfu mängem Johr uf em Bou. Und vor auem, är het se chönne bringe, so dass si eim si bblibe. I vergisse keni vo sine Gschichte und das, won er diktiert het, isch mer äbefaus im Chopf bblibe. Und ussertdäm het er vüu Diabüuder gha. Und wen er die zeigt het, isch es gsi wi Theater. Würklech e tipptoppe Lehrer. Är isch rächt aut gsi, der Saager, über sächzgi oder so, wahrschiinlech öppen ähnlech aut wi der Primitivo isch gsi, aber haut nid so mager wi der Primitivo. Und vor auem, är het no gläbt.

      I go gärn zum Saager i d Pruefskund, han i när am Chef gseit. Är chas guet erkläre. Är drääit ou nid grad düre, wen einen öppis nid sofort tschegget. Aber vor auem, är weiss sehr vüu.

      Das wei mer hoffe, dass er vüu weiss, so lang wi dä scho ungerrichtet. Dä isch sicher scho driissg Johr ar Gwärbschueu.

      Aber är cha natürlech ou sträng si, eismou het er mer e fertigi Zeichnig verschrisse, wöu i se nid schön beschriftet ha gha. Und wüsst der, was er gseit het: Handschrift eines Maurers nicht würdig.

      Das isch typisch der Saager, het der Chef gseit und grinset.

      Wüsst der, won er jetz isch?

      Wär, der Saager?

      Nei, der Primitivo.

      I nimen aa, gäng no im Spitau. Wo ne d Ambulanz het bbrocht, het er no gläbt, är isch erscht im Spitau gstorbe, aber das ha der jo scho verzöut.

      Jo, das heit der scho verzöut.

      Auso, adiö, Herr Loosli.

      Tschou, Charly. Bis morn. Häb der Sorg.

      I bi hei. Mit em Velo. Hätt wöue gränne. Aber i ha nid chönne, bi wi z verchrampft gsi. Und won i deheime wär gsi, bin i eifach witergfahre, uf disi Site vor Bahn und no witer bis i ds Spitau. Bim Liferanteniigang isch ds Outo vom Holliger gstange, dä, wo bi üs d Bestatterbude het. Der Holliger säuber isch aagläänet gsi a sim dunkle Mercury. I ha der Holliger kennt, wöu er mängisch mit mim Vatter im Nöihüsli gjasset het.

      Grüessech, Herr Holliger. Sit der wäg em Primitivo do? I meine der Pérez. Sit der ne cho reiche?

      Du seisch es, Charly, du seisch es. Wäge däm bin i ufbotte gsi. Aber jetz hets grad gheisse, i müess ne zersch no uf Bärn ueche bringe. Si wei ne dört im Grichtsmedizinische ungersueche.

      Wiso?

      Das mache si fasch gäng eso, wes en Unfau het ggä. De wott me genau wüsse, was passiert isch.

      I ha gmeint, si wüsses. Üse Chef hets ömu genau gwüsst.

      Scho, aber d Behörde wei eifach sicher si, drum wird er no genau ungersuecht, scho wäg der Versicherig und auem.

      Jä, chönnts de si, dass es gar ke Unfau isch gsi? Chönnt öppis sabotiert gsi si? Het nen öpper umbbrocht? Isch es, wöu er z vüu gwüsst het über di aute Nazis vo Südamerika? Steckt e Gheimdienscht derhinger?

      Was liirisch vo aute Nazis, Charly, du hesch z vüu Fantasii! Es isch en Unfau gsi. Ha der doch grad gseit, dass me bi jedem Unfau genau wott wüsse, was passiert isch.

      Und wo isch er jetz?

      Im Chäuer, ire gchüelete Schublade. Dört wartet er uf mi. Aber das wosch du gar nid wüsse.

      Der Holliger het rächt gha, i has gar nid wöue wüsse.

      I ha nim Adiö gseit, är het gseit, i söu der Vatter lo grüessen und de bin i hei.

      D Mueter het sech verwungeret, dass i so wenig Znacht isse. Me chönnt nid meine, du heigsch der ganz Tag gschaffet. De chunnsch afe so spät hei und när losch d Höufti lo lige. Hesch öppis nid gärn, Charly? Oder isch es nid guet gchochet? Het der Monsieur e Reklamation z mache?

      Nei, nei, aues tipptopp gchochet, merci, Mueter, vo däm här isch aues beschtens, ha eifach nid so vüu Appetit.

      D Mueter het mi aagluegt und der Chopf gschüttlet wi öpper, wo nüt versteit. Und ehrlech gseit, het si vo mir tatsächlech nid eso vüu verstange, ender gar nüt. Für d Mueter isch es jo scho ne chliini Katastrophe gsi, dass i usgrächnet ds Muure ha wöue lehre. Wen i scho ke Mittuschueu machi, de chöng i doch wenigschtens öppis lehre, wo mi intellektuell chli useforderi, het si gseit. Aber gmeint het si öppis angers, gmeint het si, es sig ere piinlech, dass ihre Sohn e Pruef lehrt, wo men i dräckigen Überchleider mues umeloufe. Si het gloub eifach gfunge, Muurer sig üsere Familie nid aagmässe. Der Vatter isch angers gsi, der Vatter het mi ungerstützt. I dörf lehre, was i wöu, het er gseit, aber i müess nim verspräche, dass i nid grad bim erschte Gägewind der Picku häreschiessi. I weiss no, win i einisch vo mim Zimmer uus ghört ha, win er ar Mueter gseit het: Hör uuf, we der Bueb wott Muurer wärde, müesse mer ne ungerstütze, nid kritisiere.

      Am erschte Tag ir Stifti hei si mi gfiiret. I ha natürlech no vo nüt en Ahnig gha. Es isch e Boustöu gsi im Steichacher hinge, Induschtrii irgendöppis. Vier Etage und drunger e Töifgarage.

      Aber won i d Lehr ha aagfange, isch der Rohbou scho fasch fertig gsi. Es si no nes paar Chliinigkeite z mache gsi. De han i müessen Überzug aamache, rächt vüu, zäh Garette gwäschne Sang, drü Sack Zimänt. Das isch e haube Kubikmeter mit 150 Kilo Zimänt, auso wärs bimne Kubik 300 Kilo Zimänt. Drum seit me dere Mischig PC 300.

      Si hei mer aus erklärt und zeigt, wi me der Überzug vo Hang aarüert, zersch troche mische, und erscht wen aues guet gmischt isch, sorgfäutig Wasser derzue, bis er füecht isch, aber nid nass. Nächär han i müesse Muurerchessle mit däm Überzug füue und de gäng zwöi Chesslen uf ds Mou zoberscht ueche träge, i viert Stock. Dört obe het der Herbert, mi Oberstift, es Bödeli gmacht für e Motor vom Lift. Är het di War, won i bbrocht ha, zersch gstampfet und de mit ere Latte abzoge und zletscht taloschiert. Und ig hätt auso dä ganz Überzug für das Bödeli söuen ueche bringe, immer zwöi vou gfüuti Muurerchessle uf ds Mou. Das si fasch füfzäh Kilo a jedem Arm, hert ar Gränze vo däm, won i ha chönne d Stägen uuf träge. Mit der Zit han i nume no zitteret vor Aasträngig. Ha eigetlech scho gar nümm möge, aber si hei mer d Chessle gäng wider gfüut und ig, i ha denn ddänkt, i chöng jo nid scho am erschte Tag go säge, i mög nümme, das miech süsch e schlächti Faue.

      Hü, Stift, hü, hei d Kollege gseit, hü, immer hü, immer hü! Aber säg, worum hesch ou so chrummi Scheiche? Vorhär bisch irgendwie no grader gloufe!