Krzyżacy, tom drugi. Генрик Сенкевич

(daw.) – zabrać. [przypis edytorski]

      74

      knecht (daw.) – żołnierz piechoty niemieckiej. [przypis edytorski]

      75

      rozgłośny (daw.) – głośny, znany. [przypis edytorski]

      76

      poczytać (daw.) – uznać. [przypis edytorski]

      77

      zali (daw.) – czy. [przypis edytorski]

      78

      karmia – dziś popr.: karma. [przypis edytorski]

      79

      kasztel (daw.) – zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]

      80

      piędź – dawna miara długości, ok. 18–22 cm. [przypis edytorski]

      81

      wżdy (daw.) – przecież. [przypis edytorski]

      82

      wiano (daw.) – posag. [przypis edytorski]

      83

      tedy (daw.) – zatem. [przypis edytorski]

      84

      onego (daw.) – tego. [przypis edytorski]

      85

      przeto (daw.) – więc, zatem, toteż. [przypis edytorski]

      86

      szranki – ogrodzenie placu na turnieju rycerskim. [przypis edytorski]

      87

      rękojmia (daw.) – poręczenie, gwarancja. [przypis edytorski]

      88

      szranki – drewniane ogrodzenie placu turniejowego a. miejsca pojedynku. [przypis edytorski]

      89

      wprzód (daw.) – wcześniej, dawniej. [przypis edytorski]

      90

      możny (daw.) – potężny. [przypis edytorski]

      91

      mizerykordia – (od łac. misericordia czyli miłosierdzie), krótki, wąski sztylet do dobijania rannych. [przypis edytorski]

      92

      odjąć się – tu: uratować się. [przypis edytorski]

      93

      gonić na ostre – pojedynkować się konno na ostre, nie zaś stępione kopie a. włócznie. [przypis edytorski]

      94

      Zawisza Czarny z Garbowa – (ok. 1370–1428) polski rycerz, przez pewien czas na służbie króla Węgier Zygmunta Luksemburskiego. [przypis edytorski]

      95

      ułomek (daw.) – słabeusz. [przypis edytorski]

      96

      jakośwa (daw.) – jak żeśmy. [przypis edytorski]

      97

      godnie (daw.) – porządnie, solidnie. [przypis edytorski]

      98

      w wigilię (daw.) – w przeddzień. [przypis edytorski]

      99

      włodyka – rycerz, zwł. biedny lub bez pełni praw stanowych. [przypis edytorski]

      100

      chramać (daw.) – kuleć, przen. nie radzić sobie. [przypis edytorski]

      101

      boisko – tu: plac boju. [przypis edytorski]

      102

      Janusz I Starszy (Warszawski) – (ok. 1346–1429), książę mazowiecki, lennik Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]

      103

      Anna Danuta – (1358–1448), córka księcia trockiego Kiejstuta i Biruty, żona księcia mazowieckiego Janusza (było to najdłużej trwające małżeństwo w dziejach dynastii). [przypis edytorski]

      104

      chycić – dziś popr.: chwycić. [przypis edytorski]

      105

      zali (daw.) – czy. [przypis edytorski]

      106

      tedy (daw.) – więc, zatem. [przypis edytorski]

      107

      jeno (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

      108

      uradzać (daw.) – radzić, rozmawiać. [przypis edytorski]

      109

      onej (daw.) – tej. [przypis edytorski]

      110

      truchła (daw.) – trumna. [przypis edytorski]

      111

      kasztel (daw.) – zameczek, niewielka twierdza. [przypis edytorski]

      112

      zadżgali – dziś popr.: zadźgali. [przypis edytorski]

      113

      wolej (daw.) – lepiej. [przypis edytorski]

      114

      pątlik – siatka do podtrzymywania włosów. [przypis edytorski]

      115

      Janusz I Starszy (Warszawski) – (ok. 1346–1429), książę mazowiecki, lennik Władysława Jagiełły. [przypis edytorski]

      116

      wedle (daw.) – według. [przypis edytorski]

      117

      nie był w możności (daw.) – nie miał władzy. [przypis edytorski]

      118

      pierwej (daw.) – wcześniej. [przypis edytorski]

      119

      kajać się – tu: wyrażać żal za grzechy. [przypis edytorski]

      120

      Anna