Gargantua i Pantagruel. Rabelais François
Читать онлайн.| Название | Gargantua i Pantagruel |
|---|---|
| Автор произведения | Rabelais François |
| Жанр | Повести |
| Серия | |
| Издательство | Повести |
| Год выпуска | 0 |
| isbn |
Jabolenus, de Cosmographia purgatorii
Quaestio subtilissima, utrum Chimaera, in vacuo bombinans, possit comedere secundas intentiones: et fuit debatuta per decem hebdomadas in concilio Constantiensi.
Żłób na siano adwokatów.
Psujincausta Scoti.
Nietoperz kardynalski.
De Calcaribus removendis decades undecim, per M. Alberieum de Rosata.
Eiusdem, de Castrametandis crinibus lib. tres.
Wjazd Antoniego z Lewy do Brazylii.
Marforii bacalarii cubantis Romae, de Kulbaczandis et czapraczandis cardinalium Mulis.
Apologia tegoż przeciw tym, którzy twierdzą, iż muł papieski jada jeno o swoich godzinach.
Prognosticatio quae incipit, Silvii Sianowełbiei, balata per M. N. Wpietkęgonium.
Bandziochii episcopi, de Emulgentiarum profectibus enneades novem, cum privilegio popali ad triennium, et postea non.
Siusiudusiu prawiczeństwa.
Łysy pośladek wdowstwa.
Mnisza czkawka.
Bawidełka ojców celestynów.
Sakwy kwestarskie.
Kłapigęba Wiatrołyków.
Łapka na szczury teologalna.
Kopyto magistrów nauk.
Kuchciki Olkamskie o jednej tonsurze.
Magistri N. Liżytalerzii, de Grabelationibus horarum canonicarum, lib. quadraginta.
Buzeratorium confratiarum, incerto autore.
Gnojorództwo hiszpańskie superkoklikantykowane, przez Fra Inigo.
Zajady liżygarnków.
Drapakadasmus rerum Italicarum, authore magistro Rapierek.
R. Lullius, de Faramuchiis principum
Swędzipytha kopturis, auctore M. Jacobo Hocstratem haereticometra.
M. Ciepłojaja, de Magistronostrandorum et magistronostratorum Bibkis, lib. octo galantissimi.
Końskie wiatry bullistów, kopistów, skryptorów, abrewiatorów, referendariuszy i datariuszy, skompilowane przez Regisa.
Almanach wiecznotrwały dla podagryków i francowatych.
Maneries wymiatandi kominos, per M. Ecium.
Postronek kramarski.
Słodycze życia zakonnego.
Klituś bajduś świętoszków.
Gistorija błędnych ogników.
Dziadostwo włóczykijów.
Okpijduszstwo oficjantów.
Subtelności zawodu kwestarza.
Banialukum Sorbiniformum.
Antipericatametanaparburydamphicribationes mendicantium.
Tasiemiec wierszorobów.
Zadodmuch alchemistów.
Stukupuku kwestarzy, wypośrodkowane przez brata Ładujkabzę.
Wędzidła religii św.
Poduszka starości.
Kaganiec szlachectwa.
Małpie ojczenaszki.
Łamignat pobożności.
Dwojaczki wielkiego postu.
Moździerz życia politycznego.
Packa na muchy pustelników.
Kapturek pokutników.
Tryktraczek braci Rypałów.
Gamonius, de Vita et Honestate civis rozporkorum.
Liripipii Sorbonici Moralisationes, per M. Lutpoldum.
Kuśkusieńku podróżników.
Tereferekukulationes doctorum Coloniensium adversus Reuchlin.
Portatywy biskupów potatywnych.
Kastanietki dla płci niewieściej.
Tylny rozporek ciężkosrajów.
Pytatorium haidukorum, per M. Razporazu.
Figielki duchów polnych i leśnych.
Gerson, De Auferibilitate papae ab Ecclesia.
O Szurujzadzie nominatów i graduatów.
Jo. Ditelrodii, de terribilitate excommunicationum libellus acephalos.
Ingeniositas invocandi diabolos et diabolas per M. Guingolfum.
Wiekuisty bigos braci Perpetuonów.
Maureska heretyków.
Hopki-szopki Gaetana.
Moczymordii, doctoris cherubici, de origine Beczygodzinkarum ei Gałyprzewracandium Ritibus, lib. septem.
Sześćdziesiąt i dziewięć brewiarzy na gęstym szmalcu.
Cnota kałduniasta pięciu zakonów żebraczych.
Kudlarstwo świszczypałów ekstrahowane z futrzanego papucia inkomifistybulowanego w Summie angelicznej.
Skorowidz roztrząsań sumienia. Górne dmuchy prezydentów. Oślołęstwo przeorów.
Górne dmuchy prezydentów.
Oślołęstwo przeorów.
Sutoris, adversus quendam qui eum vocaverat eum szubrawium, et quod szubrawii non sunt damnati ab Ecclesia.
Cacatorium medicorum.
Pomiotło astrologiczne.
Campi Mysteriorum, per S. C.
Pierdziwór aptekarzy.
Całujzadek chirurgów.
Justinianus, de capucis tollendis.
Antidotarium animae.
Merlinus Coccaius, de Patria diabolorum.
Z których to dzieł niektóre już są wydrukowane, a niektóre drukują się dopiero w poczciwym miasteczku Tubingen339.
Rozdział ósmy. Jako Pantagruel, przebywając w Paryżu, otrzymał list od ojca swego Gargantui, którego to listu kopia jest załączona340
Jako widzicie jasno z tego, Pantagruel studiował bardzo pilnie i porastał w rozum co niemiara, objęcie bowiem miał głębokie jak kufer o podwójnym dnie, a pamięć obszerną jako dwanaście wiader oliwy. Owo gdy tak czas przepędzał, otrzymał jednego dnia list od ojca, następującej treści:
„Najukochańszy synu! Pośród wszystkich darów, łask i przywilejów, którymi najwyższy nasz Stwórca i Bóg wszechmogący obdarzył i ozdobił naturę ludzką w jej samym poczęciu, jeden dar wydaje mi się szczególnie doskonały: mianowicie ten, mocą którego może człowiek w swym stanie śmiertelnym zdobyć sobie jakoby rodzaj nieśmiertelności i w ciągu swego przemijającego żywota utrwalić imię swe i pokolenie. To zaś dzieje się drogą potomstwa spłodzonego przez nas w prawym małżeństwie. W ten sposób przywrócono nam poniekąd to, cośmy utracili przez grzech pierwszych rodziców, o których powiedziano, iż skoro byli nieposłuszni rozkazaniu Boga, swego Stwórcy, umrą i