Żaby. Arystofanes

Читать онлайн.
Название Żaby
Автор произведения Arystofanes
Жанр Европейская старинная литература
Серия
Издательство Европейская старинная литература
Год выпуска 0
isbn



Скачать книгу

jeszcze!

      KSANTIAS

      Na Zeusa!

      DIONIZOS

      Alem zbladł ze strachu…

      KSANTIAS

      pokazuje na kapłana

      Ten ze strachu o waszmość sczerwieniał jak burak.

      DIONIZOS

      Dla boga! Skąd nieszczęścia te walą się na mnie?

      Który z bogów się zawziął łeb mi skręcić dzisiaj?

      KSANTIAS

      parodiując swego pana

      „Eter, Zeusa świątynia” albo „Stopa Czasu”!

      Z oddali daje się słyszeć muzyka fletów i śpiewy.

      Hej, słyszysz?

      DIONIZOS

      Co takiego?

      KSANTIAS

      Jak to? Nie słyszałeś?

      DIONIZOS

      Czego?

      KSANTIAS

      Fletów podmuchu?

      DIONIZOS

      nadsłuchuje

      Aha, tak! Zawiała

      Woń pochodni żywicznych ku mnie tajemniczo.

      Lecz przycupnijmy milczkiem i słuchajmy pieśni!

      Idą w róg sceny na lewo. Ksantias składa juki, tam się kryją i przyczajają.

      Chór głosów z oddali, jeszcze niewidzialny śpiewa:

      CHÓR

      Jakchu, Jakchosie! Jakchu, o Jakchu!

      KSANTIAS

      Więc to oni zaprawdę, to Wtajemniczeni,

      Którzy tu gdzieś pląsają, jak mówił Herakles,

      Wyśpiewując pieśń Jakcha niby Dyjagoras99.

      DIONIZOS

      Ja też tak samo myślę. Przycichnijmy zatem,

      Byśmy mogli zobaczyć i usłyszeć wszystko.

      CHÓR

      jeszcze niewidoczny, ale już wyraźny

      Jakchu, który zamieszkałeś kraj nasz uwielbiany,

      Jakchu, Jakchu, hej!

      Chybaj100 do nas, na polanę i wiedź nasze tany!

      W taneczników świętym gronie

      Hasaj, a w takt chylaj101 skronie,

      I wieńczone mirtem czoło;

      Jagód kiścią trzęsąc wkoło,

      Wybijaj takt nóżką żwawą!

      Och! Taniec dla mnie zabawą

      W bezkarnym szale wesołą!

      W tańcu naszym wszystkie boże Charyty102 rej wodzą,

      Tu w bractwie Wtajemniczeni swe pląsy zawodzą!

      KSANTIAS

      O szanowna, wspaniała córeczko Demetry!

      Toż mnie zawiał prosiątka pieczonego zapach.

      DIONIZOS

      Milcz, a może oberwiesz jaką tłustą kiszkę!

      CHÓR

      teraz jeszcze wyraźniej, całkiem blisko

      Wstrząsaj gorejącą żagwią, niech buchną płonienie!

      O gwiazdo, co światło sypiesz pośród nocy cienie!

      Niech błoń zaleją pożary!

      Patrz, jak hasa tamten stary:

      Zgryzotę zagłuszył taniec,

      Sędziwych lat brzemię strząsa,

      Raźno na cześć boga pląsa!

      Lecz ty chwytaj za kaganiec103!

      Prowadź młódź, o niebios synu, na kwietne żuławy!

      Tam korowód, tam sobótka, tam będą zabawy!

      PARODOS.WEJŚCIE CHÓRU

      Śpiewy i recytacje (351–459)

      Scena się zmienia: przedstawia część Hadesu, w głębi widać pałac Plutona. Chór Wtajemniczonych (mystów) wkracza ze strony prawej od widzów na orchestrę tj. na przedscenie. W chórze jest 24 choreutów i koryfajosy tj. przodownicy. Ubrani w białe, śnieżne, wełniane szaty (chitony) i sandały, na głowie zielone wieńce, pochodnie płonące w rękach. Orszak niewiast w szatach szafranowych postępuje za nimi. Rolę Hierofanta mystów tj. Daducha obejmuje przodownik chóru, tj. koryfajos, który deklamuje przy wtórze fletów.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      Perykles (ok. 495–429 p.n.e.) – polityk i mówca ateński. [przypis edytorski]

      2

      Fidiasz (ok. 490–ok. 430 p.n.e.) – najwybitniejszy rzeźbiarz grecki okresu klasycznego; autor m.in. posągów Ateny Promachos i Ateny Partenos na ateńskim Akropolu oraz posągu Zeusa w Olimpii, zaliczanego do siedmiu cudów świata staroż. [przypis edytorski]

      3

      Ajschylos (525–456 p.n.e) – dramaturg grecki, uważany za twórcę tragedii jako gatunku literackiego.



<p>99</p>

Dyjagoras [dziś popr. Diagoras] – poeta dytyrambiczny, którego wypędzono z Aten za bezbożność: Ksantias ironizuje. [przypis tłumacza]

<p>100</p>

chybać (daw.) – biec, pędzić. [przypis edytorski]

<p>101</p>

chylać (daw.) – chylić. [przypis edytorski]

<p>102</p>

Charyty (mit. gr.) – boginie wdzięku i piękna. [przypis edytorski]

<p>103</p>

kaganiec (daw.) – prymitywna lampka: naczynie, wewnątrz którego płonął ogień; częściej spotyka się formę zdrobn.: kaganek. [przypis edytorski]