Jinni detektiv. Kulgili detektiv. StaVl Zosimov Premudroslovskiy

taklif qildi. Albatta, ichish orqali.

      – Sudda, shubhasiz, siz Idotga qarshi bu so’zlarga guvohlik bermaysiz.

      – Meni kim uchun ushlab turibsiz, xo’jayin. Men kaltak emasman. Men zonada bo’lmaganman va sizning trubangizga raqs tushmayman. Erkin chelakka qaraganda yaxshiroq vaqt.

      – Salqinlash. Bu men. Agar nima qilsa?!

      – Tushundim, xo’jayin.

      – Va Baba Klava ishlashga qodirmi?

      – Albatta. 65 yoshga to’lganiga qaramay, u buldozer kabi haydaydi. Ammo idot?! Muammolar bo’ladi.

      – Yo’q. Men uni ham o’ziga jalb qilaman.

      – Va pul hammaga tengmi?

      – Siz ko’proq, lekin yaxshi soatlardan keyin.

      – Agar biz shunday qilsak va yaxshi soatni ishlamasak?

      – Mendan sharp oling, va jazo berilmaydi. Ishlar ko’p.

      – Ammo qurish uchun nima bor?

      – Cho’chqani ko’paytirish kerak. Men cho’chqalarga ega bo’lmoqchiman. Xo’sh, qo’llar bormi?

      Chol qisdi.

      – Xo’sh, agar bunday shartlar bo’lsa, uchta bo’lak.

      – Siz to’rt yoshdasiz va atama haqida unutmang.

      – Bu ham, – deb u boshini chayqab, omborga tikilib qoldi, – shubhasiz, roziman.

      – Keyin rozi bo’ldik. Siz to’laysizmi? Men sizga pul beraman, ammo siz ham talabchisiz, uni kesib tashladingizmi, Toad?

      – Oooo, menga?! Shit savol, xo’jayin, buni bajaramiz!! – Chol chuqur nafas oldi va yana bir sigaret tutatdi. – Xo’sh, men qanday usta kabi edim?!

      – Aftidan.

      – Va qachon boshlash kerak?

      – Va hozir ham men Arutunga Idota va buvim Klavka olib kelishlarini aytaman. Va bu erda Idot.

      – Moronni eslang, u paydo bo’ladi.

      Eshik oldida idot paydo bo’ldi.

      – Xo’sh, nima olib keldingiz? – Bedbug Bolaga o’girildi.

      – Naqd pulda.

      – Qancha?

      – Bir juft bo’lakka kifoya qiladimi?

      – Yetarli, ammo bu hammasi emas. Siz eskisiga yordam berasiz, u sizga hamma narsani tushuntirib beradi.

      – Bunga? Yaxshi, xo’jayin, u oqayotgan.

      – Endi ko‘zimni ochaman, bozorga javob beraman, rasm? Toad uzoqdan Pittskork bilan Idot tomon yugurdi.

      – Kuting! – Men Idotning havo qurolini oldim. – Endi tuxumni otaman.

      – Oh? Qurolingiz bormi?

      – Hammasi qonuniy, Boshliq. Ota berdi. Mana bunday salyangozlardan.

      – Qo’rqmaysizmi? Siz bu erda hibsga olingansiz. Otamga qo‘ng‘iroq qilsam bo‘ladimi? U sizni oqizmaydi, lekin u sizga tomirlarni beradi, siz buni umr bo’yi eslaysiz. Toadni teshiklari bilan to’lgan qaerdan oldingiz?

      – Ha, qishloqda hamma gapiradi.

      – Nimani tirrayapsan, Kalbit yuzi. Nega ular mening ko’zlarimda achinish demaydilar?

      – Shunday qilib, tinchlaning va ishlang, agar siz muammolarni xohlamasangiz… Hammasi… Jim! Men aytdim: siz bir joyda, davrda ishlaysiz!!! – okrug generali Klop Ottila Aligadjievich butun hovlida baqirdi.

      – Xo’sh, yozh aqldan ozdimi? – ajablandi Idot.

      – Yaxshi. Boshidan boshlaylik: qanday magistral?

      – Meniki. Ya’ni, otasi berdi.

      – Ruxsat bormi?

      – Bor.

      – Tekshirib ko’ring. Ammo siz davlatdan g’azablanmadingiz, shuning uchun siz bu kenevirni haydaydigan traktor haydovchisini yolladingiz. Va u bilan muddatni aniqlab olasiz.

      – Va bu erda men qilmayman. Siz isbotlamaysiz.

      – Men isbot qilmaymanmi? Hozir Internetda men yozuvni kechagi suhbat youtube-ga yuboraman va dadam yordam bermaydi.

      – Chervonets, aniqmi? – qo’shib qo’ydi chol.

      – Va siz do’lni yopasiz, schmuck! – aqldan ozdi Idot.

      – Jim, jim. Ko’rdingizmi, pimpochka? – Ottila to’siqdagi birinchi tutqichni ko’rsatdi. – Bu videokamera. Siz oilangizga salom aytishingiz mumkin.

      Bola hech narsa demadi.

      – Toto, bu erga bir soatdan keyin ish kiyimida keling.

      Siz otani olib kelishingiz mumkin. Umid qilamanki, u o’gay o’gayining nima qilayotganini bilishdan xursand bo’ladi. Voris! Siz uning obro’sini abadiy buzishingiz mumkin.

      – Otaga aytishga hojat yo’q. Men ishlayman.

      – Juda yaxshi. Ishga tushirish oxirida siz minoralarni ham olasiz. Va siz otangizga men bilan ish topdingiz, deb aytasiz. Tushundingizmi?

      – Ha.

      – Bundan tashqari, Klavkaning buvisiga boring va men uni zudlik bilan chaqirishimni ayt.

      – Va agar u kelmasa?

      – Ayting-chi, men sizni qonunning qattiqligicha hibsga olaman.

      Shunday qilib, brigada to’planib, Ottilaning ko’zi og’riguncha, besh yildan beri Islingning duduqlaridan qiynalayotgan saroyni tiklashga kirishdi. Bedbug bunga vaqt topishni xohlamadi yoki xohlamadi. Umuman olganda, Ottila dangasa odam edi, aniqrog’i, unga chorva mollarini qurish yoki tozalashdan ko’ra sherni ushlash osonroq edi. Ko’p o’tmay Arutun Bod pichog’i bilan keldi va ushlanmaganlarsiz. Ko’rinishidan, Klaudiya hammaga ogohlantirgan yoki ular charchagan. Bundan tashqari, huquqni muhofaza qilish organlari badavlat Lidergoslar oilasidan g’oyib bo’lgan yosh sigirni qidirish uchun qishloqni aylanib chiqishdi. Qidiruvlar uzoq davom etmadi va burikka katta Sariqulovlar oilasining omboridan topildi. Ammo oila egasini ekish ish bermadi. U rad javobini berdi va balog’atga etmagan bolalarni aybladi, ular aytishlaricha, och qolishgan, ular sigirni o’g’irlaganlar va egasi bu haqda hech narsa bilmagan, sababi bu yillik bing. Burenka qaytarib berildi, Sarikulovga ertami-kechmi kirib, o’tiraman, deb qo’rqitishdi.

      APULAZ 3

      Ertasi kuni ertalab Ottila boshqariluvchi mahkumlar brigadasining yirtib tashlangan to’shaklaridan uyg’ondi: to’rlar – usta sifatida, Idot – o’lchanmagan sidekik va buvisi Klawka – jamoa yulduzlari.

      – Taxtani qayerga tashladingiz, ahmoq? -Oral Idot, oyog’ini tirnoq bilan teshib.

      – Va nima, siz koptoklarga o’tirayapsizmi? U sizning oyog’ingizga osilgan! – Bod xonimning kulishini istadi.

      – Sen qilasan, meduza, o’l. – Idot cholga javob berdi, – va siz, kampir, baribir taxtani tirnoq bilan tashlaysiz, men uni eshakka solaman.

      – Qarang, chinnigullar bilan bezovta qilmang, ayniqsa Jabinda! – tovush eshitgan buvisi Klava.

      – Shunday qilib, mahkumlar, biz qichqiramiz, ammo kurash yo’qmi? – deb so’radi Ottila muloyim jilmayib.

      – Ha, bu ahmoq eski taxtalarni sochib yubordi va men oyog’imni pichoqladim. – Idot kamtarroq ketdi.

      – Ehtiyotkorlik bilan ehtiyoj. Bu erda va mening bolalarim yurishadi.

      – Va nima, Sora allaqachon yurmoqda? – buvisi Klavka xursand bo’ldi. – va uning homiladorligi qanday o’tmoqda? hali tug’ilmaganmisiz?

      – Afsuski, bu faqat tushida bo’ladi. – egasi tushkunlikka tushdi va darhol «homilador»