Луд детектив. Смешен детектив. СтаВл Зосимов Премудрословски

душо?

      – Каде ја виде мачката?

      – Таму, дупката. Се искачи од тука и се пресели? – падна во боја на Изолд. – Сакав да ја измамам, гледајќи, а таа се претвори во мумија и овој дедо-бабаи.

      – Каде е мојата сопруга, фашистичка? – загрижен Остероид.

      Каде се овие работници мигранти? – праша сопругата на Клоп.

      – Не знам? – се стекна Изолд. – Синоќа тие седеа во тројка, еве.

      – И тогаш? – стана Отила. – И ти – седнете, сега ќе сфатиме.

      – И, тогаш отидов во кревет.

      – Каде отидоа? Двајцата се во ред, но жаба?! Тој е казнет со апсење со присилна работа. Тие избегаа. Бегство!!! Повикајте итно Интерсфалата. Имаме бегство.

      – А, каде е мојата сопруга? – рече дедо со трепетлив глас.

      – Таа не дојде да вежба принудна работа. Willе седне исто … – Бебето беше бесно.

      – шеф!!! Апчи, рече Интерсефалопата и се појави во дупка од страната на улицата.

      – Ах, веќе сте тука? – Што викаш? – скокна од Bedbug. – Брзо, пофалби.

      – Блаблабла, апчи, патрон, дали си тука? Мислев дека сте во куќата, па викнав.

      – Зошто?

      – Значи, ова, апчи, го донесов…

      – Кого?

      «Хемичар, апчи», одговори Интерсефалопат, и наместо неговата кригла, се појави црвена глава во дупката, покриена со акни и јагули, коси, сиво-црвени очи муцка на селанец и веднаш се смени во лицето на Арутунов.

      – Па, како? – праша корпорацијата.

      – Што, како? – Отила замрзна прашувајќи кисело. «Дали ми го нудиш?» Мажена сум, те молам…

      – Не, кертриџот, го притворив, апчи, – И Инцефалопатот го втурна хемичарот во дупката, – лази, ајде, густа кретену. – Но, тој се заглави со споменатото место во неа. Како што велат: ниту меки, ниту syudy. Така е, половина центар на огласеното место. Па газот не влезе. Ацефалопат остана зад wallидот, покрај газот на хемичарот на улица.

      – Што направи? Истата коноп трие?

      – Не, полошо. Се потсмеваат дома апчи, животни. – одговори Харутун од позади wallидот.

      – Моето говеда, што сакам, тогаш создавам.., фу, создавам. – попрскување со слонови, со хемичар лиснат.

      – И што направи? – интервенираше дедо.

      – Да, ја видов од свињата на копитата со пила, апки, соседи и се јавив. – објави Харутун.

      – И што е тоа? Ако сакав мелено месо – за изговор бев задржан-заглавен. – тогаш нареди ме да ја исечам целата свиња? Покрај тоа, во него сè уште нема доволно тежина, а фрижидерот изгоре.

      – Да, таа би умрела за вас?! – Изненаден, стоеше зад сопругот на Изолд и се смееше.

      – Да, не би умрела, ти велам, ветеринарна и ги лекував раните, а потоа и ги зашив.

      «Риболов линија, апки», додаде Харутун.

      – И што е тоа?

      – И што е обработено? праша Клоп.

      – Месечината.

      – Да, анестетизиран, апчи, – се нагриза Харутун. – дека свињата врескаше по целото село, што дури и Апчиите, зависници од дрога од никел коноп се ослободија. И јас, Апчи, патем, ги поминавме два