Луд детектив. Смешен детектив. СтаВл Зосимов Премудрословски

бригадата се собра и започна да ја обновува шталата, која, како трн во окото, Отил, пред горушица, веќе пет години минуваше низ викањето на Ислинг. И Bedbug не можеше или не сакаше да најде време за ова. Во принцип, Отила беше мрзлива личност, или поточно, за него беше полесно да се фати лав отколку да се гради или чисти добитокот. Наскоро Арутун дојде со нож на жаба, и без оние фатени. Очигледно, Клаудија ги предупреди сите или тие беа исцрпени. Понатаму, спроведувачите на законот поминале низ селските бараки во потрага по млада крава што исчезнала од богатото семејство Лидергос. Пребарувањата не траеја долго и бурејката беше пронајдена во шталата на големото сиромашно семејство Сарикулов. Но, да се засади сопственикот на семејството не работеше. Отиде во негирање и ги обвинуваше малолетни деца, велат тие, гладни, дека украле крава, а сопственикот не знаел ништо за тоа, причината е годишната каса. Буренка била вратена, а на Сарикулов му се заканувал дека порано или подоцна ќе лета внатре и ќе седне.

      АПУЛАЗ 3

      Следното утро, Отила се разбуди од срцето на кинење душеци на управувана осудена бригада која се состоеше од: Toвездите – како надзорник, Идот – не измерени страничник и баба Клавка – тимски starsвезди.

      – Каде ја фрливте таблата, будала? – Орал Идот, ја прободува ногата со ноктот.

      – А, што, се гушкаш во топки? Таа виси на ногата! – жаба интервенираше да се смее дамата.

      – Вие, медуза, умрете. – му одговорил на Идоот старецот, – а вие, старицата, сепак ќе ја фрлите таблата со ноктите, ќе ја ставам во газот.

      – Гледај, не се мачи со каранфили, особено на abinабин! – басот се растрча без баба Клава.

      – Значи, осудени лица, дека врескаме, но нема борба? – праша Отила, насмеано насмеана, кој излезе на тремот.

      – Да, оваа будала ги расфрла старите табли, и ја искарав ногата. – Идот помина скромно.

      – Внимателна потреба. Еве и моите деца одат.

      – А, што, Сара веќе шета? – Баба и баба Клавка се радуваше. – и како оди нејзината бременост? сè уште не родивте?

      – За жал, тоа оди само во сон. – сопственикот бил депресивен и веднаш бил изненаден поради зборот «бремена». – Што рече?

      – Извинете, те молам, но дали е тоа радост?! – старицата скромно се извини.

      – Ајде, веќе си даде оставка. Таа е под надзор на д-р Смертиев, професор од Санкт Петербург. «Но, јас не разбирам…» и Отила се распадна на време.

      – Од кого е бремена? старицата избледе.

      – Како знаете за бременоста? – праша бубачка.

      – Така, целото село знае и знае од кого. рече бабата самоуверено.

      – А од кого? ја прашал жаба, кинејќи ја таблата од wallидот.

      – Па, нели сте вкусно или што? – беше изненадена бабата.

      – Затоа, немој Томи, кажи го името, сестра, име, одговори старецот.

      – Значи, твојот син, Изи. – Сигурно старицата се јавила со глас.

      – Упс, нема срамота за себе, шега! – за ќелавиот Idot.

      – И, генерално молчите, жртва на абортус. – бабата дојде над детето.

      – Тивка! – Клоп беше шокиран. – зошто, баба Клавка,