Ліст, знойдзены на папялішчы (зборнік). Макс Шчур

Читать онлайн.
Название Ліст, знойдзены на папялішчы (зборнік)
Автор произведения Макс Шчур
Жанр Современная зарубежная литература
Серия
Издательство Современная зарубежная литература
Год выпуска 2003
isbn 978-83-927771-1-3



Скачать книгу

Надзі такія пытаньні. Спадар А… нерашуча пераглянуўся з маладым чалавекам у акулярах, які ад напружаньня ажно высалапіў язык.

      Сытуацыю ўратавала вядучая, выявіўшы ўвесь патрэбны ад яе ў такіх выпадках прафэсіяналізм:

      – Ну што ж, тады папросім Надзю прадэманстраваць нам хараство свайго цела.

      У залі зноў запляскалі ў ладкі й зухавата загалёкалі.

      Надзя кінула позірк у кірунку камэры, устала й пачала расшпільваць сарочку. Малады чалавек, што сядзеў ля тэлевізара з сэндвічам у руцэ, павінен быў зразумець, што гэты кароткі позірк адрасаваны яму. Гэта быў позірк пераможцы. На аднаклясьніцы была найлепшая й найноўшая зь ейных спадніцаў: Надзя сьцягнула яе, малады чалавек сачыў за ёю зь неадрыўнасьцю камэры. Чырвоная бялізна, адмыслова набытая дзеля такой нагоды ў эратычнай краме, глядзелася на Надзінай нясталай фігурцы крыху недарэчна. Пад усё тую ж музыку Надзя разьдзелася цалкам, і тады ўрэшце мільёны незнаёмых і дзясяткі знаёмых зь ёю людзей пабачылі маленькія грудзі, шырокія бокі, скрыўленую ў працэсе стараннага навучаньня сьпіну. Камэра пачала аблізваць дзяўчо з усіх бакоў, спрабуючы знайсьці штосьці насамрэч вартае таго, каб быць пабачаным. Надзя стаяла нерухома й зусім не эратычна, сагнуўшы ў калене адну нагу й сашчапіўшы рукі ззаду – а ня сьпераду, як маглі б чакаць тыя, хто ўвесь час сьмяяўся зь яе, – нібы не ўсьведамляючы пікантнасьці моманту.

      Тут прамовіў «рэжысэр» у акулярах:

      – Адразу магу сказаць, што спадарычна выглядае нашмат маладзейшай за свае гады, а паколькі, як ужо казаў спадар А…, закон дазваляе ўдзел у порнабізнэсе ад моманту дасягненьня паўналецьця, то на такія тыпы ў нас і на Захадзе існуе вельмі вялікі попыт…

      – Але я вось бачу на целе белыя стужкі ад бялізны, – адзначыў спадар А…, на твары якога застыла ці то іранічная, ці то разгубленая ўсьмешка. – Гэта маленькі мінус. Ведаеце, порназоркі ня носяць бялізны не таму, што яны такія распусныя, як лічыцца – а дзеля таго, каб бялізна не пакідала на сонцы менавіта такіх вось сьлядоў… Рэкамэндую вам наведаць адзін з салярыяў спонсара гэтай праграмы…

      Заўвагі скончыліся, вядучая падзякавала Надзі й грацыёзным жэстам рукі дазволіла ёй адыйсьці. Тая зграбла сваю вопратку й зьнікла з поля цікавасьці камэры паміж стракатых каляровых канапаў. Краіна магла ўздыхнуць спакойна: гэтае пудзіла з анёльскім тварам болей ня зьявіцца.

      Малады чалавек з сэндвічам ачмурэла ўсьміхаўся. Ён ніяк ня мог паверыць, што бачыў усё гэта на ўласныя вочы. Такога ён ад яе не чакаў! Таму яна так дзіўна, нібы вінавата пазірала на яго апошнімі днямі… Заўтра ў школе яму будзе яшчэ й сорамна перад сябрукамі за ейную фігуру – усе хлапцы з клясы абавязкова будуць сёньня глядзець вечаровую праграму для дарослых, як і кожны чацьвер. Ды ўсе папросту ашалеюць! Нечувана: Р… – порназорка! Вось гэта неспадзеў! Сьмех і грэх! Цікава, ці ведае пра гэта ейная маці? Безумоўна, неўзабаве даведаецца. Нікому нічога не сказала… Праўда, што ў ціхім балоце, як кажуць…

      Тым часам пачала распранацца інстытуцкая курва М…, і