Տաղեր. Ներսես Շնորհալի

ծաղիկ բըղխէ այսաւր յարմատոյն Յեսսեայ,

      Եւ որդի Դաւթի ծնանի Որդին Աստուծոյ:

      Րոպէից Տէրն աւծանի արքայ նոր Իսրայելի,

      Սրովբէից անտես բնութիւնն տեսանի մարմնով,

      Ի լոյսն անմատոյց բնակեալն խանձարրաւք պատի.

      Սա անմայր յառաջ ծընեալ, անհայր ծընանի,

      Ի բարձունս անբաւ վերնոցն` յայրըն պարագրի.

      Երեւի տղայ ծերունին, մանուկ հինաւուրցն,

      Անեղն եղանի այսաւր մարդ ճըշմարտապէս.

      Յիւր պատկերըն գայ կամաւ կերպարանըն Հաւր,

      Սիրով խոնարհի ի մեզ բարձրեալ թագաւորն:

      Եկայք զնախատաւն ծնընդեանս վերապատուեսցուք,

      Րամեալ մայրութեամբ հաղորդ լիցուք ծնիցելոյն.

      Գոհութիւն տացուք նըմին ընդ Հաւր եւ Հոգւոյն,

      Սուրբ Երրորդութեանըն փա~ռք յաւիտեանս, ամէն:

      [Է]

      ՏԱՂ ԾՆԸՆԴԵԱՆՆ ՏԵԱՌՆ, Ի ՆԵՐՍԻՍԷ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԷ

      Այսաւր ի սկըզբան Բանն, որ ընդ Հաւր միշտ յէութեան,

      Ծընանի մարմնով, անյեղապէս գոլով բնութեամբ:

      Այսաւր ծոցածին լոյսն, որ յառաջ քան զյաւիտեանս,

      Ծագեցաւ յերկրի ի կուսական յորովայնէ:

      Այսաւր հինաւուրցն Աստուած էակն եղականաց,

      Եղանի մանուկ ի զաւակէ Դաւթի ծընեալ:

      Այսաւր յարմատոյն Յեսսեայ բըղխեալ մեզ գաւազան,

      Ծաղկեցաւ ծաղիկ կենդանատու տիեզերաց:

      Այսաւր զլոյս փառաց, որպէս զաւթոց արկող զինքեամբ,

      Խանձարրաւք պատի եւ յանբանից մըսուր բազմի:

      Այսաւր սրովբէիւք պարածածկեալ թեւաւք խորհուրդն

      Յայտնեցաւ մարդկան ի սուրբ յայրին Բեթղահեմի:

      Այսաւր ի հրանիւթ քառակերպեան նըստեալն յաթոռ,

      Նըւաստացեալ բառնի ի գիրկըս հողեղինի:

      Այսաւր կերակրողըն համայնից կենդանութեանց,

      Կերակրի կաթամբ ի կուսական բըղխեալ ըստեանցն:

      Այսաւր մոգքն աստեղբ յարեւելից եկեալք ի յայրն,

      Երկիր պագին` ոսկի եւ զըմուռ, խունկ ընծայեալ:

      Այսաւր որ հովուէրըն զԻսրայէլ հովիւըն քաջ,

      Բացաւթեայ հովիւք երգեն նըմա. Փա~ռք ի բարձունս:

      [Ը]

      ՓՈԽ

      Նոցին համաձայնեալ եւ մեք ցընծութեամբ

      Երգեմք ընդ հովիւսն` ըզփառս ի բարձունս.

      Րախճանամք երկրաւորքս ցընծութեամբ երկնայնոցն,

      Սրովբէից անտեսն այսաւր տեսանի.

      Ի բարձունս անհասն յերկրի երեւի,

      Սոսկալին քրովբէից ի գիրկըս գըգուի.

      Ի յայրն իջավանի որ յաթոռ ընդ Հաւր,

      Երկնից թագաւորն դընի ի մըսուր.

      Եւ խանձարրաւք պատի զլոյս փառաց զգեցեալն,

      Րամից մարդկայնոց գայ ի փըրկութիւն:

      Գովեմք նոր երգով զնորածին արքայն,

      Սըմա միայնոյ տացուք այժմ ըզփառս:

      [Թ]

      ՏԱՂ ԾՆՆԴԵԱՆ, ՏԵԱՌՆ ՆԵՐՍԻՍԻ ԱՍԱՑԵԱԼ

      Նոր եդեմ բանաւոր տընկոյն,

      Նոր Ադամն ի քէն հընոյն նորոգող.

      Երկակի դիմառից առիթ

      Անքակ միութեան Էին ընդեղումն:

      Րենական արփիւ առլըցեալ,

      Զմինըն մարմնապէս ծընար վերըստին.

      Սիրամարգ ոսկետիպ նըկար,

      Տատրակ ողջախոհ, մաքուր աղաւնի:

      Երեւեալ ծաղիկ գարնայնոյ,

      Վարդ, մանիշակ, քըրքում, շուշան վայելուչ.

      Սարդիոն, յակինթ, դահանակ,

      Յասպիս, կարկեհան, զըմրուխտ, շափիւղայ:

      Ի տիպ վակասին յեռեալ

      Կայծ եւ տըպազիոն նորն Ահարոնի.

      Երկնագոյն