Сайланма әсәрләр / Избранные произведения. Нури Арсланов

түгел – озаклады

      Дип әйткәннәр әйтер, ни чара?!

      Тик Сәгъдиләр яшен яшәтмичә

      Ясамый тор, үлем, ишарә.

1972

      Бөртек булып

      Гүзәл яшьлекне бизи дәрт,

      Картлыкны – хикмәт.

      Исәпләшми моның белән

      Бу дөнья нишләп? –

      Дәртсезләр дә, мәнсезләр дә

      Яшиләр бик шәп.

      Аларны да хатын-кызлар

      Сөя-ярата,

      Эшләреннән дә уңалар,

      Абруй да арта, –

      Фани дөнья тегермәне

      Барын да тарта.

      Тегермән ташына бодай

      Коелган төштән,

      Бер бөртек булып, буага

      Тәгәрәп төшсәм,

      Агып чыгып, язлар саен

      Кырларда үссәм, –

      Шул булыр иде хыялның

      Бөек җиңүе:

      Хикмәт белән дәртнең бергә

      Туры килүе, –

      Язмышыңа үлемсезлек

      Алып бирүе.

1972

      Кош буласым килә

      Кошлар теле кебек тибрәп тора –

      Ягымлы телегез.

      Латышлар! Мин сезне үз иткәнне

      Телсез дә белегез.

      Кошлар әнә төрле булсалар да,

      Телләре бер, диләр.

      Ә кешеләр, кеше була торып,

      Уртак тел белмиләр!..

      Телләр төрле икән – бер зыян юк,

      Кер булмасын анда,

      Телне басып, тынны кысып торган

      Гер булмасын җанда!

      Җиһан гизеп сайрашырга телим, –

      Кош буласым килә:

      Бар телләрдән торган гаҗәп хорга

      Кушыласым килә!

      Барыбызга изге туфрак бит бу,

      Без – җир балалары.

      Кешеләргә бәхет – тик дуслыкта,

      Туганлыкта бары!

1972

      Ике диңгез

      Хыялларым – кара сакал – янымда:

      Басып торам ике диңгез ярында, –

      Берсе – Кара, берсе – Балтыйк диңгезе,

      Чагыштырмак булам ике тиңсезне.

      Икесе дә алар горур, мәһабәт,

      Икесендә дә яшеренгән һәлакәт…

      Икесе дә куәтле – хәттин ашкан,

      Икесе дә офыкларга тоташкан.

      Баксаң, алар охшаш сыман үзара.

      Ә төскә: берсе – соры, берсе – кара,

      Авазлары да бертөсле туалмый:

      Пышылдый берсе, берсе сыкрый, аглый…

      Шаулый Балтыйк, шаулый… тынгы табалмый.

      Кара диңгез шаулап кына калалмый:

      Ул яралы арысландай үкерә,

      Ярсуыннан кыяларга сикерә!

      Бер карасаң, болар охшаш шикелле,

      Бер карасаң, охшашлыгы икеле,

      Бер карасаң, бу ике диңгез – игез;

      Дөньяда игезләр дә булмый тигез…

1972

      Тантанадан соң

      Фанфаралар тавышы яңгырап тынды

      Шаулап үткән яшьлек шикелле…

      Тындымы соң дөньям?!

      Гел яшь илһам

      Миңа тагын курай китерде.

      Куам, көтү куган малай сыман,

      Шул курайда үткән елларны

      Һәм онытам узган яшьлегемне, –

      Миндә гүя узмый торганы.

      Һаман әле миңа, көтүчедәй,

      Яшел кырлар, үрләр үтәсе:

      Теләкләрен