Bliźniaczka. Natasha Preston

      Spis treści

      1 1

      2  2

      3  3

      4  4

      5  5

      6  6

      7  7

      8  8

      9  9

      10  10

      11  11

      12  12

      13  13

      14  14

      15  15

      16  16

      17  17

      18  18

      19  19

      20  20

      21  21

      22  22

      23  23

      24  24

      25  25

      26  26

      27  27

      28  28

      29  29

      30  30

      31  31

      32  32

      33  33

      34  34

      35  35

      36  36

      37  37

      38  38

      39  39

      40  40

      41  41

      42  42

      43  43

      44  41

      45  45

      46  46

      47  47

      48  48

      49  49

      50  Podziękowania

      Tytuł oryginału: The Twin

      Przekład: Andrzej Goździkowski

      Opieka redakcyjna: Maria Zalasa

      Redakcja: Anna Strożek

      Korekta: Katarzyna Nawrocka, Maria Zalasa

      Projekt okładki: Regina Flath

      Adaptacja okładki na potrzeby polskiego wydania: Norbert Młyńczak

      Text copyright © 2020 by Natasha Preston

      This translation published by arrangement with

      Random House Children’s Books, a division of Penguin Random House LLC.

      Copyright for the Polish edition and translation

      © JK Wydawnictwo sp. z o.o. sp. k., 2020

      Cover art © 2020 by Marie Carr/Arcangel Images

      Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej publikacji nie może być powielana ani rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych, kopiujących, nagrywających i innych bez uprzedniego wyrażenia zgody przez właściciela praw.

      ISBN 978-83-8225-015-2

      Wydanie I, Łódź 2020

      JK Wydawnictwo Sp. z o.o. sp. k., ul. Krokusowa 3, 92-101 Łódź

      tel. [phone]

      www.wydawnictwofeeria.pl

      Wersję elektroniczną wykonano w systemie Zecer firmy Elibri

      Dla Jona i Rosy

      Dziękuję za wszystko

      Dokument chroniony elektronicznym znakiem wodnym

      20% rabatu na kolejne zakupy na litres.pl z kodem RABAT20

1

      W drodze powrotnej tata gnał na złamanie karku. Samochód mknął, niemal przekraczając dozwoloną prędkość, a ja ze strachu wbijałam pomalowane żółtym lakierem paznokcie w sztywną skórę tapicerki. Było jasne, że ojciec chce jak najszybciej znaleźć się w domu. Ja jednak wolałabym, żeby trochę zwolnił. W pewnym momencie wziął tak ostry zakręt, że żołądek aż podszedł mi do gardła. Wstrzymałam oddech i zacisnęłam powieki, spodziewając się najgorszego.

      Z nerwami w strzępach poszukałam wzrokiem lusterka wstecznego. Już po chwili z ulgą stwierdziłam, że ojciec prowadzi ze wzrokiem wbitym w szosę, choć niepokojące mogło być jego zacięte spojrzenie. Ojciec był świetnym kierowcą i ufałam mu, kiedy siadał za kierownicą. Po prostu nie przepadałam za tak szybką jazdą.

      Czarny mercedes, którym jechaliśmy, wyglądał jak prosto z salonu. Mieliśmy go już od roku, ale nadal lśnił nowością. Dlatego bardzo dziwne wydało mi się, że ojciec gna nim po pylistych wiejskich drogach.

      Powtarzałam sobie, że nasze życie zmieni się teraz diametralnie. Ojciec chyba