KUNDA. Hazil haqiqat. СтаВл Зосимов Премудрословски

zinasidan yuqoriga ko’tarilib, – dedim sushkim bilan. To’pig’i uyaning ostonasidan qoqilib, boshga qon oqdi, bu esa og’riqni yanada kuchaytirdi. Bir do’stim tizzamga suyanib, burnimni silkitdi, qimmatbaho poyabzal, hovlidan chiqishda davom etdi. Men zinapoyadan pastga sudrab yugurdim va dumini aroq uchun do’konga qo’yib yugurib chiqdim.

      – — Va azotmi? So‘ralgan shishadan spirtni olib, so‘radim.

      – — Va uning buvisi Nyurka bor, onasi tuz va tuz shunchalik ko’pki, kompaniyada tishlash uchun etarli.

      Tugatgandan so’ng, yaqinda oziq-ovqat erkinligi va harakatidan mahrum bo’lgan qarindoshimiz bilan mahalliy hokimiyat tomon yo’l oldik. Uning kulbasi ko’pchilikka o’xshab g’azablangan edi. Biz pastki orqa tomonga egilib, ayvonga kirdik va qiya kirmasdan. Jadvalda bel uzunligi, echinilgan, hamma tatuirovka kiygan, Xarya laqabli teridan ishlangan odam o’tirardi. Uning tanasidagi mushaklardan faqat suyaklar ko’rinardi.

      – — Buyuk Kharya. – xo‘jayini bilan salomlashdi. Shift, ehtimol, sevimli mashg’ulotlariga va mittilarga qurilgan.

      – — Ajoyib, agar hazillashmasangiz. – sobiq mahkum pichirlangan tishsiz temir bilan. Men xuddi do’stim singari bardosh bermadim, eshik oldida turdim va taklifni kutdim. – O’tir, hozirgina kel.

      – — Siz Vodyaru bo’lasizmi? – so’radi mening.

      – — Va nima bor? – deb so’radi Xarya.

      – — Albatta, bu qanday bozor. – Men quvonch bilan javob qildim va stolga bir litrlik aroq quydim.

      – — Xo’sh, quying. – mahbus pufakni olib, uni bosib, kupaga quydi. – ichkariga o’tiring, aziz mehmonlar, o’zingizni uyda qiling. – U taklif qildi va tomog’idan qalayni olib, keyin krujkadan yuvdi. – Haaa!!! u nafas olib ko’zlarini kengaytirdi. – Faqat men, ona sifatida, ishtahadan tashlandim, la’nati narsa emas, haddan tashqari to’p bilan. Faqat qora ikra. U allaqachon tomog’imdan chiqib ketayapti. Istaysiz, podvalga chiqing.

      – — Diatez, aytasizmi? Men tushuntirdim.

      – — Nima?? – deb so’radi Xarya. – kim u?

      – — Bu mening aybim, to’g’ri va sudlanganim yo’q. – tushuntirdi minam.

      – — Va siz qanday mo’’jizasiz? – Men ham dadillik bilan so‘radim mahbusdan.

      – — Jimgina, jimgina yigitlar gapirishmaydi. – ishontirdim va egasini palto bilan tanishtirdim. – Bu mening amakim yigirma yillik qamoq jazosiga hukm qilingan.

      – — Yigirma besh yoshda … – tuzatdi Xarya. – Xo’sh, yosh podvalga chiqingmi?! Siz ayolingizni yubormaysizmi?

      – -Nima edi? Men o’ldirishim mumkin. – taklif qildi kon.

      – — Sizning biznesingiz. – dedi Xarya va yana o’ziga aroq quydi. – Kupalar ketdi. – va u meni o’ziga tortdi.

      – — O’tiring, asalim, men yalayapman, siz esa tunda ishlaysiz.

      – — Frets. – javob berdi mening.

      Men polning ostiga kirdim, gugurt yoqdim va hayron bo’ldim; javonlarda o’ttiz uch litrlik konservalangan qora ikra bo’laklari bor edi. Men ikkita qutichani oldim.

      Bir kupadan yarim litr olsak, navbati bilan uydan ikkita politsiya xodimi kirib ketdi.

      – — Xo’sh, Harya? – haydashdi. – Orqaga egilishga vaqtingiz bo’lmadi va Savdo ayolining cho’chqasini o’g’irladingizmi? Keling, to’plang, biz bilan keling.

      – — Nega? – so’radi mening.

      – — E’tirof bering. U bilan birga bo’lishni xohlaysizmi, Vasilisa? – jasur va sayoz polkni taklif qildi.

      – — Aslida, siz buning o’rniga harakat qilishingiz mumkin. – Teri va uzun politsiyachi qo’shildi.

      – — Ammo siz buni taxmin qildingizmi? – mast Xarya xirilladi va derazadan yuz ellik millimetr uzunlikdagi bolg’a va ikkita mixni oldi va oyoqlarini yog’och polga tashladi, shippaklarini echmasdan, qimirlamadi va, ehtimol, og’riq sezmayapti. Qon asta-sekin namlangan shilimshiq. «Endi meni oling, lekin jiyanimga tegmang, aks holda chelakka o’zingiz borasiz… Xo’sh.., Zaif?». Men to’ng’izni o’g’irlamaganman, ammo men yuz asr irodani ko’rmayman.

      – — Xo’sh, sen ahmoqsan, Harya. – Jasur chizilgan.

      – — To’liq, u emandan qulab tushdi, nega bunday shafqatsiz? – qo’shdi terisi.

      – — Nega bunchalik shafqatsiz? Keling, Palych, tsikllarga boring, uning zo’riqishi. – dadil taklif qildi. – Bu yurmaydi, yurmaydi.

      – — In, sen ahmoqsan, Harya!! Endi Vaska, – u menga o’girildi. – Lavabo qo’ying, aks holda yarim pishmagan bo’ladi. – o’girilib chapga burildi.

      Xarya deraza tokchasida penselarni oldi va tirnoqlarini hech qanday kuchsiz, yuzini buramasdan orqaga tortdi. Biz ajablanib og’zimizni ochdik.

      – — Ha, yigitlaringizni xafa qilmang. u bizni ishontirdi. -so’ng.., oyoqlarim hali ham shaxtalarda muzlab qolgan edi. Ammo bu kulrang ko’pik darhol tushib ketadi. Hahaha!!! – va u iflos og’zini ochdi, shunda uning eski tishlaridagi qoraygan bitlarni ko’rish mumkin edi.

      – — Asalim, mening yaxtam! – do’stim menga murojaat qildi. – unga yugurib chiqdi, u hamma o’g’il bolalarga ega. U butun umri davomida ayol bo’lgan, ammo onasi uni xurmoda ko’rmagan. U hatto bu zonada tug’di, u buvim bilan ikkala egizak opa-singillarni birga o’g’irlagan bir qop don uchun xizmat qilayotganda. Ha amaki?

      – — Ha, bu axlat, quloq soling, men sizga bu zonadan qanday hazil aytsam … – Va Xarya pashshalarga e’tibor bermasdan, qamoqxonadagi kulgili voqealarni eslashni davom ettirdi.

      – — Va butun mintaqa ellik besh daraja sovuqda ikki soat turishi kerak edi.

      – -Va nima yuz berdi? – jiyani amakidan so’radi.

      – -… Shunday bo’ldi: kechqurun tekshirish paytida, chunki hech qanday pudratchi yo’q edi.

      – -A bu kim? Men zonani sirtdan o’tganimni so’radim.

      – — Bu boshqa mahbuslarga ish beruvchi, zona egasi bilan birga ishlaydigan mahbus. – tushuntirdi minam. Kharya sigaret tutatdi va tutun uzuklarini urdi.

      – -… Butun maydon tepaga aylantirildi. – deb davom etdi Xarya. – Bu va barchaning echkisi yo’q, va sovuq – minus qirq besh. Shimoliy chiroqlar va osmondan shoshilib. O’shanda men oyoqlarimni sindirib, oyog’imdan qiynalgan kostyum oldim.

      – — Va nima, buni topdingizmi? – dardim.

      – — Ahh… Ha, ular topdilar.., heh.., dushda, tabiiy holda, men fuck qilaman. Eshagidagi oyna kiyinish stolining yalang’och yalang’och cheti chayqalib ketdi.

      – — Hahahaha!!! – qichqirdi … – Nimani?

      – — Nima, nega? – so‘radi meniki.

      – — Nega, nima?! Uning ovozi eshitildi (eshak). U erda butun zona hanuzgacha tinmayapti … – Harya krujkalarni konserva qildi va Ostap azob chekdi. – Va yana bir hazil bor edi. Aytmoqchimisiz?

      – — Qani, keling, salqin! – qo’llab-quvvatlanadigan mina.

      – Shit hojatxonasida mo’’jizaviy ko’r. Barcha zarbalardan u buzilmagan shitni yig’di va yarim metr balandlikdagi erkaklar uchun nordonga o’xshash qalin kolbasa yasadi. Va hamma yurib, qarab turdi va kim bunday unchalik katta bo’lmagan anal chizig’ini eslay olmadi va u haykalda yodgorlik qildi. Anchadan beri u shu erda turdi va barcha kelganlarni hayratda qoldirdi. Qisqasi, bitta madrasa bor va u erda hech qanday ish yo’q. Yaxshisini ayting-chi, qanday qilib Sankt-Peterburgda yoki Moskvadasiz?!

      Biz