SOVIET MUTANTS. Snaaks fantasie. СтаВл Зосимов Премудрословски

nie. Sekuriteit! neem Cherevich Chmor Iko en Kazuliya Zeku, en na die plek van die inval. – Hier het die vegters opgehardloop en Zeku en Chmor Iko terloops gegryp.

      – — Wees net versigtig om die skoppe aan te trek. Hulle is al helde?! Na die plek van die inval. En vir die res bind ek ‘n vergadering sonder ‘n basaar. En ek vergewe u dat u my genooi het na die generaal van die skerwe van drie fronte, die Zasratovich-skedel.

      – — Ek is alreeds hier, u presidentskap … – en toe verskyn ‘n skedel met drie geboë beenbene wat loop en met ‘n gebreekte stuk skedel aan sy sy.

      Daar was ‘n geruime tyd gelede ‘n staatsgreep in die Groot Gat (nou: Galupii) en ‘n tyd lank is die bewind deur ‘n sekere Cherevich Chmor Iko, destyds ‘n welvarende jong skerp, ingeneem. Maar die losmaking van generaal Zasratich in ‘n ongelyke stryd het die troon van Botva Cherevich aangegryp en die monargie terugbesorg, met die regmatige Vladyka in plek. In die geveg verloor hy die vermoë om die vierde been te bewerk, nadat hy ‘n deel van die skeur geslaan het. Hy het net gestruikel en ‘n deel van homself afgebreek. Maar hiervoor was hy nog meer bang en vrees hy nog, veral Semisrak, waarom hy hom na hom geroep het. Maar die vegters het hom afgod afgeneem.

      – — Ohhh, goed gedaan, Zasratich!!! Ek waardeer en prys bestryspoed en dissiplinêre lojaliteit. Dus: neem nog tien vegters saam met u, die slegste, en lei ‘n sakereis.

      – — Maar wat van Cherevich Chmoriko? Het u hom as hoof aangestel?

      – — Ahhh.. vir my.. – Vladyka huiwer. – En dan het ek jou nog nie gekies nie… En dan, jy is nie klein nie, moet jy besluit wie die sakereis gaan lei… Hmmm… Boonop sal jy alleen daar wees, sonder my en Galupia. Wil u sy plek inneem en die hoofkarakter word?

      – — Ja, my Meester!!

      – — Gaan dus voort, en as u nie die tien vrywilligste vegters vind nie, sal ek die res van u olies beveel om u op die kop te klop en ‘n sweepbal daaruit te maak. En vyf keer later, as ek jou nie gesien het nie, sou jou gees nie daar wees nie. Die tyd het verbygegaan: een, een, een, een, een, een … – en die generaal het gevlam en onmiddellik na die taak gevlug, en ná hom sy tien vegters wat die staatsgreep oorleef het.

      Vladyka kyk hoe hy gaan.

      – — Mdaaaa, totdat jy skree, sal hulle dit nie doen nie… Hulle het heeltemal losgebars. Hy gaan in die gang af en skree.

      – — Bring Kazulia Vasya na my, Vladyka wil eet!!!

      Na aanleiding van die Generalisyphilis het die mense vrywilligers onder die tien skerwe vegters uitgegooi onder leiding van generaal Zasrat Zasratich, Cherevich Chmor Iko Top Wow en Kazulia Zeka Lee. Om af te sien was gepaard met koors volksstemming, soortgelyk aan die “afskeid van die Slaviërs”.

      Dit is onbekend wie hierdie melodie gepleeg het: Galups of Slawiërs, net hulle noem dit ‘afskeid van Kazuli’ en boots die deel van die gewilde Galupsky-orkesinstrumente na hul stem na, en capell, die plaaslike State Tap-dans en tapdans-koor, onder leiding van dieselfde Semisrak, wat mezzosopraan en kontrabas tegelyk geklop het. In die algemeen het sommige, om so te sê, gesing, terwyl ander die gat toegemaak het. En sakereisigers het probeer om terug te klim, sulke vrywilligers, maar hulle is uitgegooi en toe die laaste leemte toegemaak is, het al die lede van die sakereis onmiddellik die plek vergeet waarvandaan hulle begelei is, des te meer in stilte en skemer sonsondergang. Die nag het geval en die maan en sterre verskyn in die lug. Die span was nie bewus van die omgewing nie en die angs het geleidelik verdwyn soos dit rondom gesien is. Skoonheid is nie soos in hierdie gate nie. En waarom het hulle nie dadelik saamgestem nie? Mdddddaaaa!!! Skoonheid!!! Ten minste sou hulle bly wees, maar die aanklag het homself, meer presies, laat voel om menslik te sê: die ingewande het gehelp en gehom. En die voedselenergie het deur die mikropore van die skerwe, waar dit opgeneem is, na hulle gekom, wat voorkom het dat die bene uitdroog, soos smeerolie. Maar alles het so vinnig gebeur dat die spanlede nie eers geëet het nie en ook nie bestraalde pille vir Kazuli saamgeneem het voordat hulle van Galupia vertrek het nie. Die plesier van die omliggende skoonheid het geleidelik weer gegroei tot ‘n somber bose toestand. En die olieverbindings begin kraak.

      – — Che sal eet? – Cherevich Chmoreko kon dit nie verdra nie.

      – — U is die belangrikste, u en dink oor hoe u die toppe moet voed. – antwoord met ‘n glimlag generaal Zasratich.

      – — En wat is u taak? – met kwaadwilligheid, snuif en vet word op die amptelike gruw, Cherevich. Hulle het immers elkeen twee van hul persoonlike Kazul gehad, en dan een vir almal. – My werk is om te dink, en u snuffel en skuur sonder om daarvoor te sê, sodat ek nie afgelei sal word nie. Cherepuk kyk streng na Cherevich en blaf.

      – — Ons taak is om u asshole te beskerm!

      – — En voer … – Cherevich lig ‘n krok op en kyk hoogmoedig uit.

      Generaal Shrovet het niks gesê nie, draai na die skerwe en beveel:

      – — Bepaal jouself!!!! – dit is, bou. Al die skerwe staan dadelik in ‘n lyntjie en wag vir die span.

      – — Dus, vegters!! – Cherepuk het die skerwe van sy ondergeskiktes onder die loep geneem en afsonderlik gekyk in die hoop om iets teen die statutêre te vind, maar tot geen voordeel nie.

      – — My kinders!!! Gaan vaders en soek!!!! Vinnig!!! OOOOTOTSTOOOY!!!!

      – — En wat moet u soek, seun? – het een van die vegters gevra. Laat ek verduidelik dat die “seun” ‘n beroep op die ouderling is, en die “vader” – vir die jonger of ondergeskikte.

      – — Ek is nie jou seun, Chmyr. Ek is jou generaal!! – Zasratich was verontwaardig, hy was konserwatief en gewoond daaraan op die outydse manier, in rang en in die amp, anders is dissipline tevergeefs. – verstaan?

      – — Ja, seun!!! – het die vegters eenstemmig geantwoord. Hulle is so op ‘n nuwe manier geleer, en hulle het nie verstaan waarvan die generaal praat nie.

      – — Oboltus … – spoeg Zasratich en kyk na die genote. Nie die generasie wat voorheen was nie, dink hy. – En waarna u moet soek, vra Cherevich. – en met ‘n glimlag ‘n blik op mnr. Chmor Iko.

      – — Het u verrotte olies vergeet dat ek – ek is eerw.?! Vir ongehoorsaamheid sal u voedsel ontneem word!! Het u alles gehoor?

      – — Wie se mond die toertjie is, dit is jy wat eerbiedig is in die Burrow, en hier is jy die gewone FOOMOO!! het die generaal geskree en met olie gestamp. – Is u nog hier? hy snork aan die vegters wat onmiddellik in die duisternis ontsnap. Cherevich het soos ‘n seepborrel van woede geslaan, maar het niks onthou nie.

      – — Moenie stry nie. – het hulle gerusgestel Casulia. – Ons kan nie stry nie. Ons is almal in dieselfde kak. Kom ons speel met iets beter? Sit in ‘n kring…

      Die vegters het almal deur die gras gehardloop; gestruikel, geval, vinnig opgestaan en selfs moeg gevoel, nie gewaag om te vertraag nie. Bestel – daar is ‘n bestelling.

      – — En hoe lank gaan ons hardloop? vra die eerste en snak na die tweede.

      – — Uh.., uh.., uh.. hou asem op. – antwoord die buurman, trap oor iets en rol kop oor hakke. “N Derde, vyfde en tiende het oor hom gestruikel en ook hul balans verloor en geval. Die res het weggehardloop.

      – — Hey idiote, wag!! – het die eerste geskree, maar: die vierde, sesde, sewende, agtste en negende het hulle nie gehoor en in die donker weggekruip nie. – hier is die ramme…

      – — En wie is hierdie ramme? vra die vyfde en lig sy been. Sy draai sy knie neer.

      – — Ek weet nie. – antwoord die tweede en trek met moeite sy been uit die tiende skedel. Die digtheid van die skerwe was blykbaar nie so sterk soos staal nie, en daarom kon die skedel met ‘n goeie impak nie kraak nie, maar ‘n skerper voorwerp absorbeer, soos in hierdie geval.

      – — Wat sal ons doen? – het die eerste