SOVIET MUTANTS. Snaaks fantasie. СтаВл Зосимов Премудрословски

Nie wildebeeste nie!

      – — Buig!!!

      – — Geen wildebees nie!

      – — Buig!!!!

      – — Geen wildebees nie!!!

      – — Buig, buig, buig, buig, buig, buig, buig!!!!! – Zulka haal diep asem en skree – Aaaaaooooo!!!!!!!

      – — Moenie skree soos ‘n vark nie. – Pukik het weggestap.

      – — En wat is ‘n “vark”?

      – — Ek weet nie, so dit het by my opgekom.

      – — Van waar af?

      – — Van die kameel.

      – — Kamele? Wat is hierdie woord?

      – — Ah?.. Ja, sowel as die “vark.” Los my!

      – — Ahh! Ja, ontspan.

      – — Wat, “aaaaa”? – onderbreek Pukik.

      – — Ja, ek het besef?! – Zulka skud haar oog.

      – — Wat, “verstaan”?

      – — Daardie “vark” is ‘n “kameel”, en ‘n “kameel” is…

      – — “vark”! – het ‘n skeraf bygevoeg en ‘n ander wortel van die muur uitgepluk. – Skyn nie… Wil jy eet? – en steek dit in haar oog.

      – — Ugh.. – sy spoeg. – Ja, wat eet jy, maar eet. Kyk rond. Hoe mooi is alles, donker…

      – — Toto en dit, wat donker is en nie peperwortel nie sigbaar is, behalwe vir jou.

      – — En jy moet beter kyk, dit is jou vaderland, vaderland!!

      Pukik lig stom en suur sy skedel op en draai sy gekonsentreerde blik en sien weer niks. Hy kyk onder onmerkbaar en met syvisie… en weer deur.

      – — Ja, jy kyk nie, maar kyk binne, diep in die betekenis…

      – — Wat?

      – — Dit!.. Wat ons binne wil hê.

      – — Ek sien niks. – en Pukik sit sy skerp woes neer.

      – — Hoe ja: ek sien, maar jy doen dit nie? -Zulka met sy neksenuwee gryp sy skedel in twee draaie en begin draai: nou na regs, dan links, dan op, dan af … – En nou sien jy die skoonheid van die duisternis van die moederland?

      – — So wat?! – Punkik. – dit is net so hartseer..

      – — Ja, jy lyk nog beter! – en sy het hom in haar kinderagtige buierigheid soos ‘n hameratleet gespin. Sy skedel draai om, en nie sterre verskyn nie, maar vlekke in sy oë.

      – — Laat my staan, lelik. skree hy.

      – — Ag so?! – en sy het, met die voordeel van haar kragmeerderwaardigheid, gebruik gemaak en daar was skerwe twee keer kleiner as Kazul, haar optiese senuwee reggemaak en dit, met traagheid van hoeksnelheid, teen die muur gegooi. Die skerwe het nie senuwee-eindes gehad nie en het daarom nie pyn gevoel nie, en daarom het Pukik, soos ‘n biljartbal, van soliede oppervlaktes en ricochet begin bons: op sy voorkop op ‘n klip wat in die muur uitsteek, dan op die plafon, dan die plafon, op die vloer, weer op die muur, ‘n ander muur om die vloer, weer om die muur, die plafon, om die vloer, weer om die muur, nog ‘n muur, die plafon, om die vloer, om die muur, die ander muur en onwillekeurig na Zulka gehaas.

      Dit, met uitmergelende oë, het sy vlug van blik vergesel en haar mond oopgemaak, was nog ‘n hindernis. Pukik slaan sy kop in sy oog en vlug weg na ricochet langs die gang van die duisternis. Zulkin se oog vang die “hasies” van die hou en vlug weg met traagheid in die teenoorgestelde rigting, plaas haar liggaam op ‘n kettingrak, in die vorm van ‘n driepoot, maar die senuwee, uitgestrek, laat nie toe dat die oog vlieg en van die oogbal af vlieg nie, maar tussen die bene spring en dit wond. liggaam, vyf tot tien keer met ‘n versnelling van vyf sekondes. Die eindpunt was die voedingsbodem. Die liggaam kon nie weerstaan nie, en het op die sye van die drie beenbene, skielik op die oog gesit en dit verpletter. Sy haal haar asem en probeer haar oog uit haar nek trek… Dit het nie gewerk nie, sy het weer probeer, maar niks tevergeefs nie. Sy het probeer om haar oog aan die ander kant te steek, maar ook crap. En hier is sy gehelp deur jong skerwe en Kazuli, wat al van lesse af gegaan het. Hulle onthou ‘n sprokie oor ‘n “radioaktiewe gewig” soortgelyk aan die Russiese sprokie “raap” en ‘n vriend wat mekaar vashou, trek vir die vyfde keer haar oog onder die onderkant uit met ‘n spookagtige geluid wat lyk soos “crap!”

      – — Zulka, wie het jou so vir jouself geskud? – vra een van die skerwe. Zulka lyk stomgeslaan.

      – — Ja, sy het waarskynlik op iets wat nie lekker en klewerig was nie, gesit, daarom besluit sy om dit af te haal, maar toe struikel sy en gaan sit. – Nog ‘n argument bygevoeg.

      – — Nee, sy het ons gesien en sy was skaam dat sy klasse oorgeslaan en weggekruip het. Ja, Zulka? – het ‘n ander Kazul met die naam Shisha bygevoeg.

      – — Ahhh?? – Zulka het nog nie tot haar reg gekom nie en geantwoord dat sy in die oog gespoel het. (Ek wil daarop let dat hulle ‘n verwerker in die plek van die breine gehad het, en dit was presies in die oog of die skerp geleë, en die res van die brein was daar waar hulle beheer het: die breine van die ooglede – in die breine van die ooglede; die breine van die neksenuwee – in die breine neksenuwee ensovoorts).

      “Ja, ek het,” het sy gesê, ‘‘n bietjie gekrap.”

      Die jongelinge het nog ‘n halfuur van die Galupsky-tyd neergelag en gelag, en die verskil met die mens was tasbaar – een vir een.

      – — Waarom gee jy lesse? Speel dit uit. Laat honger ly en verloor Pukika. – vra Shisha.

      – — Hoe? – verras Zulka.

      – — Ja so. – het nog ‘n Kazul bygevoeg. – hy sal sterf van honger en alles. En jy sal ‘n tweede plek wees teenoor ‘n paar Cherevich, en in woede kan hulle hul oë aftrek.

      “Veral die tweede,” voeg Shisha by. – beteken om erwe uit te voer. U sal eers kos soek en dit alles radioaktief smaaklik gee.

      – — En as u dit nie vind nie, sal hulle u beenbene afskeur en u sal daarsonder sterf. – klaar met die eerste skerf. – Terloops, waar is Pukik self?

      – — U sal hom sien, sê hom om lesse te gaan neem. sê die tweede skerp. – Sal nie gaan nie, sleep hom met geweld.

      – — En kom self, anders kom daar binnekort ‘n soort vermindering … – Shisha haal diep asem.

      – — Wat is die afkorting? – Zulka het die oog probeer afwikkel, maar die oogbal het oorvleuel en is op die kruising met die nek geknyp deur die senuwee van die vorige rondte.

      – — U moet klasse gaan. – het ‘n ander kazul met die naam Soplyushka voortgesit. – in Galupia, in die loop van die ramp.

      – — Die voorraad bruikbare bestraling is uitgeput. – die eerste sker is gebreek, dit is genoem – Die eerste.

      – — Cesspools … – het die Tweede bygevoeg, hy is ook dieselfde genoem.

      – — En daarom, sodat almal nie goed sterf nie, sal slegte vragmotors vernietig word.

      – — Maak vir hulle kos ten goede.

      – — Ja, ons sal in elk geval sterf as ons nie ‘n ander voedselbron vind nie. – Shisha kom tot die gevolgtrekking en huil dadelik eenstemmig. Zulka het nie eers besef wat gesê is nie, dit was belangriker vir haar om vinnig te ontrafel, en sy het haarself opgetrek, een van die draaie en die oogappel ingesteek met behulp van ‘n beenbeen wat uitgetrek en in die winderigheid opgespring is, dan in die kronkel en so vyf keer. “N Oog hang aan ‘n rekkie, en na ‘n oomblik jaag die liggaam na die oog en slaan dit. Die oog vlug van die liggaam