Miasto na skrzyżowaniu mórz i kontynentów. Отсутствует

Читать онлайн.
Название Miasto na skrzyżowaniu mórz i kontynentów
Автор произведения Отсутствует
Жанр История
Серия
Издательство История
Год выпуска 0
isbn 978-83-8088-371-0



Скачать книгу

[in:] Stories from the Hidden Harbor: Shipwrecks of Yenikapi, ed. Z. Kızıltan, G. Baran Çelik, Istanbul 2013, s. 11–15.

3

O portach Byzantionu patrz m.in. W. Müller-Wiener, Die Häfen…, s. 6; o walorach Złotego Rogu jako naturalnego portu J.A. Pertosjan, Drevnij gorod na beregach Bosfora. Istoričeskie očerki, Moskva 1986, s. 5, 6; K. Marinow, Porty…, s. 151.

4

Np.: C. Mango, The Shoreline of Constantinople in the Fourth Century, [in:] Byzantine Constantinople. Monuments, Topography and Everyday Life, ed. N. Necipoğlu, Leiden–Boston–Köln 2001, s. 17–28; K.R. Dark, The Eastern…, s. 153–154, 163.

5

K.R. Dark, The Eastern…152–160, plan 1 (s. 161); K. Marinow, Porty…, s. 151.

6

Z. Kızıltan, Excavations at Yenikapı, Sirkeci and Üsküdar within Marmaray and Metro Projects, [in:] Istanbul Archaeological Museums. Proceedings of the 1st Symposium on Marmara Metro Salvage Excavations 5th6th May 2008, ed.U. Kocabaş, Istanbul 2010, s. 16; K. Marinow, Porty…, s. 151.

7

C. Mango, Le développement…, s. 39; idem, The development…, s. 120; K. Marinow, Porty…, s. 152.

8

C. Mango, Le développement…, s. 38 (187 statków); K. Marinow, Porty…, s. 152.

9

Symbolicznym wyrazem roli jaką odegrał Julian w powstaniu portu było wystawienie w jego centrum posągu cesarza. Według Jana Malalasa (XVIII, 82) posąg w roku 533 przewrócił się, a na jego miejscu postawiono krzyż.

10

Niedawno na temat położenia portu pisał K.R. Dark (The Eastern…, s. 160–163), z sugestią, że sięgał on bliżej hipodromu niż to się generalnie sądzi i stanowił granicę między Wielkim Pałacem i zachodnią częścią Konstantynopola.

11

Zosym, III, 11. 3 (tłum. H. Cichocka, s. 134). Jak z powyższego wynika oprócz infrastruktury potrzebnej do cumowania i obsługi statków, ale również z portykami od strony lądu. Cf.  Patria III, 37; W. Müller-Wiener, Die Häfen…, s. 8.

12

Notycje konstantynopolitańskie, s. 232.

13

C. Mango, Le développement…, s. 39; W. Müller-Wiener, Die Häfen…, s. 8–9; K. Marinow, Porty…, s. 152.

14

Marcellin Komes, a. 509; cf. Suda, vol. I, s. 187; R. Janin, Constantinople byzantine…, s. 223.

15

Jan Malalas, XVI, 21 (tu generalnie na temat działalności budowlanej Anastazjusza, w tym o pracach na terenie portów καὶ λιμένας ἀνακαθάρας); Pryscjan, 184–185; cf. C. Capizzi, Limperatore Anastasio I (492518). Studio sulla sua vita, le sua opera e la sua personalità, Roma 1969, s. 200; B. Croke, Commentary, [in:] Marcellin Komes, s. 114; J. Bardill, Brickstamps of Constantinople, t. I, Text, Oxford 2004, s. 32.

16

Av. Cameron, Notes on the Sophiae, the Sophianae and the Harbour of Sophia, B 37, 1967, s. 11–20.

17

P. Magdalino, Medieval…, s. 21.

18

R. Janin, Constantinople byzantine…, s. 223; Av. Cameron, Notes…, s. 14; Cf.  A. Berger, Untersuchungen zu den Patria Konstantinupoleos, Bonn 1988, s. 570–578; W. Müller-Wiener, Die Häfen…, s. 8; P. Magdalino, The Maritime…, s. 212–213, 216; K.R. Dark, The Eastern…, s. 160–163; K. Marinow, Porty…, s. 152.

19

Patria III, 37.

20

Na ten temat m.in. W. Müller-Wiener, Die Häfen…, s. 8; S. Başaran, ‘Iron Ways’…, s. 18.

21

Teofanes AM 6187, s. 368 (co ciekawe, chronograf wzmiankuje obie nazwy); W. Müller-Wiener, Die Häfen…, s. 8; S. Başaran, ‘Iron Ways’…, s. 18.

22

R. Janin, Constantinople byzantine…, s. 221–223; W. Müller-Wiener, Die Häfen…, s. 9; C. Mango, Le développement…, s. 38; K. Marinow, Porty…, s. 152.

23

W. Müller-Wiener, Die Häfen…, s. 8; P. Magdalino, Medieval…, s. 76; S. Başaran, ‘Iron Ways’…, s. 18. Cf.  Patria III, 37. Port ten zwany był również portem Cezariusza (toú Kaisaríou liméni). Wiadomo, że za czasów Teofila wybudowano tu wielki arsenał (W. Müller-Wiener, Die Häfen…, s. 8; cf. C. Pulak, R. Ingram, M. Jones, Eight Byzantine Shipwrecks from the Theodosian Harbour Excavations at Yenikapı in Istanbul, Turkey: an introduction, IJNA 44.1, 2015, s. 40).

24

Choć pewnym jest, że budowa portu zakończyła się za panowania Teodozjusza  I, to istnieją pewne przesłanki, by sądzić, że rozpoczęła się ona jeszcze za cesarza Walensa. Na ten temat patrz C. Mango, The Shoreline…, s. 25; K. Marinow, Porty…, s. 153. Kwestią dyskusyjną jest związek portu Teodozjusza z portem Eleuteriusza (limé toú Eleutheríou). Część badaczy uważa, że jest to inna nazwa tego pierwszego. Inni sądzą, iż ten drugi powstał za panowania Konstantyna Wielkiego i to z niego (portu, rzecz jasna) wyrósł port Teodozjusza, wreszcie są i tacy, którzy przypuszczają, że leżał on dalej na wschód (S. Başaran, ‘Iron Ways’…, s. 18–19, tam dalsza literatura przedmiotu).

25

S. Başaran, ‘Iron Ways’…, s. 15; cf. K. Marinow, Porty…, s. 154.

26

R. Janin, Constantinople byzantine…, s. 218–220; C. Mango, Le développement…, s. 39–40; W. Müller-Wiener, Die Häfen…, s. 10–11; K. Marinow, Porty…, s. 153.

27

S. Başaran, ‘Iron Ways’…, s. 21; R. Asal, Theodosian Harbour and Sea Trade In Byzantine Istanbul, [in:] Istanbul…, s. 154; K. Marinow, Porty…, s. 156. Port Teodozjusza w okresie wczesnobizantyńskim nie był jedynie miejscem, gdzie przyjmowane było zboże. Tu dokonywano przeładunku choćby materiałów budowlanych (marmur prokonezyjski, cegły, drewno).

28

R. Asal, Theodosian Harbour…, s. 156; S. Başaran, ‘Iron Ways’…, s. 121; K. Marinow, Porty…, s. 156–157.

29

Z. Kızıltan, Excavations…, s. 2–3; K. Marinow, Porty…, s. 153.

30

Na temat wyników dotychczasowych badań