Үз туксаным туксан / Моя правда. Гамил Афзал

кебек,

      Кәеф өчен печтәк кенә салган кебек,

      Каравылда челем тарта, җилкә кашый,

      Тир түкмичә, рәхәт кенә тыныч яши.

      Кадыйр абзый кладовойда, әйтсәм ярый,

      Капчык саный, капчык ямый, капчык карый;

      Усал телләр аның кулын кыек, диләр,

      Булса булыр, сөйли бирсен гайбәтчеләр!

      Барый ага бүрек тегә, бүрек сата,

      Имаметдин имин генә итек баса.

      Такта ярып, акча табып йөри күпләр,

      Калганнары төрле җирдә начальниклар.

      Уттай кызу урак өсте, печән өсте,

      Арысландай иргә кулай авыр эшне

      тирләп-пешеп, янып-көеп эшләп бара

      Әби-җиңги, түти-апай, бала-чага.

      «Әйдә ярар» колхозында

      Җилләр исәр, яңгыр явар, кар да явар,

      Иске ферма түбәсеннән тамчы тамар…

      Балта остасы аннан-моннан такта кагар —

                              Әйдә ярар!

      Бригадиры ары чабар, бире чабар,

      Үзен аклап кырык төрле сылтау табар;

      Чүп тә түгел көн дә алган шелтә аңар;

                              Әйдә ярар!

      Завхоз иптәш анда ташый, монда ташый,

      «Югалган» дип, «списать» дип, доклад ясый.

      Фикер йөртә: «Үтәр әле, сизми алар,

                              Әйдә ярар!»

      Урынбасар кимчелекне күрми түгел,

      Күрә, ләкин эче пошмый, тыныч күңел.

      Уйлый егет: «Хуҗа күрер, үзе карар,

                              Әйдә ярар!»

      Хуҗа уйлый: «Яңа йортым җитешкән, ди,

      Срок тулыр, котылырмын бу эштән, ди,

      Миннән яхшы председатель тапсын алар,

                              Әйдә ярар!»

      Җыелышларда (елына бер булса ярый)

      Фәләнов, дип, фәлән эшкә салкын карый,

      Гамьсезлекне тәнкыйть итеп сөйләнгәлә —

                              Буш әңгәмә.

      Уйлап табучы Куян

      (Мәсәл)

      Зирәк Куян бер җайланма уйлап тапты,

      Сөенә-сөенә начальникка торып чапты.

      – Менә кара, баш инженер Төлке иптәш,

      Уңай була алай иткәч, болай иткәч…

      Төлке әйтте: – Ярый, иптәш, ярый, иптәш,

      Танышырбыз, тикшерербез, вакыт җиткәч;

      Уйлап карыйк, сызымыңны калдыр бире,

      Күрсәтербез, нәрсә әйтер иптәш Бүре!

      Зирәк Куян саубуллашып чыгып киткәч,

      Киңәштеләр Төлке иптәш, Бүре иптәш:

      – Бу тәкъдимне файдалансак, һәрбер айда

      Завод алыр җырлый-җырлый миллион файда!

      Чакырдылар, килеп җитте Куян зирәк.

      – Куян иптәш, синең башта белем сирәк,

      Соавторлар булып сиңа ярдәм итик,

      Сиңа, дускай, технический ярдәм кирәк!

      Пөхтә итеп шул сызымны сыздырдылар,

      Икәүләшеп, елмаешып кул куйдылар;

      Соавторлар бүләк алды, дача салды,

      Куянга бер сукыр тиен тоттырдылар.

      «Оланнар»

      Кара эшне эшләмибез,

      Безнең белем югары.

      Чиста эштә эшләр өчен

      Безнең һөнәр юк әле.

      Бәбчегем, ди, әни дә,

      Оланым,