Үз туксаным туксан / Моя правда. Гамил Афзал

өстеннән донос язам:

      Дим, бюрократ, деляга ул,

      Подхалим, стиляга ул!..

           Шундый-шундый эшләр,

           Тора-бара нишләр?

      Ачуланып, тиргәп-тиргәп,

      Озын-озын мораль сөйләп,

      Йомшак кына биреп шелтә,

      Күчерделәр бүтән эшкә.

      Җитәкчесез тормас дөнья,

      Универмаг минем кулда.

      Күршем явыз, тоже түрә,

      Продбазада хөкем сөрә.

           Кәефләр шәп,

           Күңелләр шат.

      Авыл такмаклары

      Шәп лекторлар кайда юк,

      Кайбереннән файда юк;

      Надан лектор йөри никтер,

      Исәпкә бар, санга – юк.

      Электрлар «керттеләр»,

      Кертә белми киттеләр;

      Багана бар, чыбыгы юк,

      Чыбык эзләп кит, диләр.

      Бухгалтер азган икән,

      Бите кызарган икән;

      Оялды диеп уйласам,

      Йөз грамм салган икән.

      Күрми дә тормый җаный,

      Күреп тә туймый җаный;

      Хезмәт көннәрен күп яза,

      Эшкә дә кумый җаный.

      Каравылчы картның исендә…

      Булган микән бу хәл, юк микән,

      Бүрәнәгә утырып сөйләнгән.

      Аннан бирле кырык ел үткән,

      Күк томаннар куып үзәннән.

      Әллә монда, әллә тегендә,

      Кычытканлы капка төбендә,

      Ул сөйләнде җәйләр кичендә,

      Каравылчы картның исендә…

      …Шундый мәзәк хәлләр була ул:

      Өязләрдән читтә бер авыл,

      Урманнарга төренеп утырган,

      Олы юл да үтми бу турдан.

      Яхшы хәбәр көтеп тилмергән,

      Гәҗит битен монда кем күргән!

      Йокымсырап яткан чагында,

      Яман хәбәр килде авылга.

      – Мәхшәр була, мәхшәр, кыямәт…

      Сәнәкчеләр чыккан, җәмәгать,

      Кәмүнисләр инде бетә, ди,

      Чын хөррият килеп җитә, ди…

      Җиңүләргә алып барасы

      Качып яткан бояр баласы.

      Митингәләп шаулый киң урам:

      – Кузгалыгыз, мөэмин-мөселман!

      Ләчәнникләр тора бер читтә.

      Мулла вәгазь сөйли мәчеттә:

      – Арысланнар, боерык алладан…

      Динебез өчен һәркем каһарман…

      Командирлар батыр карыйлар,

      Сәнәк, кистән тоткан абзыйлар

      Кузгалдылар, гайрәт йодрыкта,

      Большевикка каршы сугышка.

      Җитәр-җитмәс бирге басуга

      Саилче карт килә каршыга.

      Агайларның күзен кан басты:

      – Кәмүнисләр кайда, албасты?

      Без аларны үтереп китәбез,

      Без аларны фәлән… итәбез.

      Күрмәдеңме, кайда кызыллар?

      Бабай әйтә: – Күрдем, оланнар…

      Тукай полкы килә бу юлда,

      Башлыклары үзе Габдулла.

      Шигырь сөйли гаскәр каршында,

      Кызыл йолдыз тора башында…

      Чабаталы әтрәт тукталды.

      – Сабыр ит, ләчәнник, туктале,

      Киңәш-табыш итмәк бар исәп,

      Ничек булыр, кайтып чәй эчсәк?..

      Арышка төшәсе бу айда,

      Кулың корыр, суксаң Тукайга…

      – Борыл