Үз туксаным туксан / Моя правда. Гамил Афзал

детдомда –

      Мин шунда.

          Алай дисәм, болай дисәм,

          Истән чыкмый үзе кесәм,

          Матур сөйлим, җәмәгать

          Канәгать.

      Анда атла, монда атла,

      Мыек сыпырып, тәэминатта

      Эшләп йөрим артельдә

      Бу көндә.

      Мыек үстереп карыйм

      Кул салынды түбәнгә лә

      Кияү булдым дигәндә.

      Сөям дими,

      Көям дими,

      Күңел сизә: ятны күзли,

      Гыйшык тота бүтәнгә.

      Зәмзәм суын эчмисең лә,

      Комбайннан төшмисең лә,

      Матур кызлар

      Күз салырлык,

      Бөтен район сокланырлык

      Дан булмагач нишлим соң!

      Биттән сөя җил генә лә,

      Кеше хәлен кем белә!

      Гали парлы,

      Вәли парлы,

      Гармун тотып, моңлы-зарлы

      Ялгыз йөрим мин генә.

      Сагынсам кемгә карыйм ла,

      Саргайсам кемгә ярыйм!

      Тарак алыйм,

      Чәчне тарыйм;

      Инде һаман яратмаса,

      Мыек үстереп карыйм.

      Мин дуламый кем дуласын…

      Абруеңа мамык кунмый,

      Ел азагы, план тулмый,

      Премия алып булмый.

      Мин дуламый кем дуласын!

      Олы шефтан шелтә тиде,

      Нигә бик саласың, диде,

      Выговор аласың, диде.

      Мин дуламый кем дуласын!

      Ялагайлар ялган тезә:

      Имеш, хуҗа сайдан йөзә.

      Өйгә кайтсам, хатын сүгә,

      Мин дуламый кем дуласын!

      Эшчеләреңне җыясың,

      Клубка кереп туласың,

      Доклад кычкырган буласың;

      Мин дуламый кем дуласын!

      Берәү торып каршы сөйли:

      Имеш, хуҗа эшли белми,

      Алдынгыларга юл бирми…

      Мин дуламый кем дуласын!

      Кимсетелгән тоеласың,

      Кашларыңны җыерасың,

      Шап итеп өстәлгә сугасың.

      Мин дуламый кем дуласын!

      Мыек борам

      Тәрәзәдән карап торам,

      Гайрәт белән мыек борам.

      Төрле хәвеф-хәтәр белән

      Тулып яши безнең урам.

      Мөмкин түгел күрми узу,

      Адым саен тәртип бозу.

      Иртә-кичен һәр урамда

      Эчеп йөргән хулиганга

      Бирер идем каты җәза,

      Килеп чыгар бәла-каза;

      Тешне кысып карап торам,

      Гайрәт белән мыек борам.

      Үгез күзле аю егет,

      Трамвайда бушка килеп,

      Мәсхәрәли кондукторны,

      Ул ишәктә намус зурмы?!

      Ничек түзим тыныч калып,

      Якасыннан борып алып,

      Бирер идем каты җәза,

      Килеп чыгар бәла-каза.

      Таш атканга ат, диләр, аш,

      Ике түгел минем дә баш.

      Күрмәмешкә салынып торам,

      Гайрәт белән мыек борам.

      Ни әйтсәң дә, бушка инде,

      Минем күршем – чучка инде,

      Кайчан кермә, күзең салма —

      Өе тулы тавыш-гауга.

      Эшләмичә өйдә ятыр,

      Табак-савыт кырыр-ватыр,

      Көне-төне хатыны белән

      Сугышалар дөбер-шатыр.

      Биреп