Axı dünya fırlanır.... Бахтияр Махмуд оглы Вагабзаде

deyir ki, sınaydı

      qatarın təkərləri.

      Mən deyirəm, bu anlar

      məni gətirdi cana,

      O deyir ki, bu anlar

      İllər qədər uzana.

      Mənim üzümdə sevinc,

      onun üzündə kədər,

      Onunçün ağlayırsa,

      mənimçün gülümsəyir,

      səkilər, ağ səkilər.

      Yarı yola salanın

      könlünə dağ çəkilər!

      Səkilər, ay səkilər.

      Üstünüzə nə qədər

      damıb isti göz yaşı!

      Burda yola salıbdır

      neçə bacı qardaşı.

      Neçə ana balanı,

      neçə yar öz yarını,

      sevimli baharını.

      Bir ay əvvəl burdaca

      ayrıldım sevgilimdən,

      Bir gün görüşəcəyəm,

      yenə, yenə burda mən.

      Bir işə bax, işə bax.

      Bir səkidə bir anda,

      Dayanıbdır yanaşı

      Yarı yola salan da,

      yarı qarşılayan da.

      Kim gecəni gündüzlə,

      günəşi ayla görnıüş?

      Kim hicranı vüsalla,

      qışı da yayla görmüş?

      Bu səkidə qarışır

      su atəşə, ay günə,

      Hicranın göz yaşları

      vüsal gülüşlərinə.

      Bu dünyada vüsalla,

      hicranm görüş yeri,

      Bəli, bu səkilərdir,

      bu vağzal səkiləri!

 Mart, 1957

      DAĞDA ŞƏLALƏ KİMİ

      Bir rəngi yox, göylərin min rəngini sevirəm

      Bir gülü yox, güllərin çələngini sevirəm.

      Mən çıxmağa təpə yox, uca dağ istəyirəm,

      Həyatı həyat kimi yaşamaq istəyirəm.

      Göydə qürub çağı da, dan yeri də gözəldir.

      Həyatın sevinci də, kədəri də gözəldir.

      Həyat – bir cıdır düzü, bir döyüş

      meydanıdır.

      Hər kəsi öz cürəti, öz qüdrəti tanıdır.

      İnci üzə çıxarmı çalxalanmasa ümman?

      Bu meydanda heyif ki, daim eniş axtaran,

      “Azca aşım, ağrımaz başım” – deyənlər də

      var.

      Kədərdəki nəşəni, zövqü anlamayanlar

      Həyatın nəşəsindən, fərəhindən nə anlar?

      Hər kədəri səadət, hər sevinci qəm izlər.

      Əsl könül həm qəmi, həm sevinci əzizlər.

      Təlatümsüz ürəklər qovuq kimi boş olur.

      Daim sevinc axtaran daim qəmə tuş olur.

      Düşmənəm yaltaqlanıb təpəyə dağ deyənə.

      “Bu dünyada birtəhər qoy yaşayaq”, –

      deyənə,

      Ah, birtəhər!.. Lüğətə bu söz hardan

      gəlmədir?

      Yaşamaq yaşamaqdır! Bəs bu birtəhər

      nədir?

      Mən düşmənəm, düşmənəm belə “ölü

      canlara”,

      Gündən qaçıb həmişə kölgə axtaranlara…

      Onlar ortada yeyib, qıraqdasa gəzdilər,

      Namusu xərcləməkdən onlar

      çəkinməzdilər.

      Onlar orta yol tutub nə “hə”, nə də “yox”, –

      dedi.

      Havaya nə “istidir”, nə də ki, “soyuq”, –

      dedi.

      Onlar ölçüb-biçdilər hər bir şeyi dərindən.

      Özgəsini qorxudub hürkdülər özlərindən.

      Onlar qazdan ayıqdı…

      Onlar havaya baxdı…

      Gah yağışa, gah qara,

      Gah qışa, gah bahara,

      Gah axşama, gah da ki, səhərə dəm

      tutdular.

      Özlərini düşünüb özgəni unutdular.

      Səslərdən səs aldılar, öz səsləri olmadı.

      Yaşadılar ölü tək, nəfəsləri olmadı…

      Getdilər iş dalınca, ürəkləri getmədi…

      Gəzdilər… Hey gəzdilər.

      Ayaq səslərinisə tək özləri eşitdi,

                                      bir kimsə eşitmədi…

      Atlarını daşlığa salıb səyirtmədilər,

      Adları kişi oldu, ömürdə bircə kərə

                                      kişilik etmədilər.

      Onlar öləndə belə kimsə xəbər tutmadı.

      Bu səssiz, küysüz ölüm kimsəni ağlatmadı.

      Çoxdan ölmüş zənn edir, axı, hamı onları.

      Diri ikən, sağ ikən,

      Öz səsi olmayanın ölümü səssiz keçər.

      Min-min dəfə ölənin matəmi yassız keçər.

      Qardaş, min duyğu ötsün ürəyindən bir

      anda.

      Sən qımışma güləndə, inləmə ağlayanda.

      Ağlasan, hönkür ağla, gülsən, qəhqəhə çək,

      gül.

      Gülsən də, ağlasan da tamam doysun qoy

      könül.

      Yaşamaq istəmirəm sürünüb dizin-dizin,

      İstəyirəm ən uca zirvələrə mən qonam.

      Xəfif sakitliyini neyləyirəm dənizin.

      Onun qasırğasına, dalğasına vurğunam.

      Qoy döysün yağış məni, boran məni, qar

      məni,

      Həyatın boranları daim yaşadar məni.

      İstəmirəm həyatım sakitcə bir otaqda

                                      gəlib keçsin lal kimi…

      İstəyirəm döyüşəm qayaların