БӨек татар шагыйре Габдулла ТукайныҢ иҢ популяр Әкият-поэмасы. Китап мӘктӘпкӘчӘ ҺӘм кече яшьтӘге мӘктӘп балаларына адреслана.
Табигать ҺӘрбер кешене ирекле итеп яралта. ШуҢа кҮрӘ аныҢ Өчен бу дӨньяда иректӘн дӘ кадерлерӘк берни дӘ була алмыйдыр. Әлеге мӘҖмугада тупланган шигырьлӘрдӘ шагыйрьнеҢ Җан хӨрлеге, шӘхес иреге турында уйланулары ҮзӘккӘ алына.
ТатарстанныҢ атказанган сӘнгать эшлеклесе, кҮренекле шагыйрӘ Резеда ВӘлиеваныҢ бу китабына тупланган яҢа лирик шигырьлӘре ҺӘм популяр Җырлары шигърият сӨючелӘрнеҢ кҮҢеллӘрендӘ ҮзлӘренӘ тиешле урынны алыр дип ышанабыз.
Повестьта тӨп проблема булып фӘлсӘфи мотивлашкан яшӘҮ мӘгънӘсе тора. Бу мӘсьӘлӘ татар халкы язмышы кебек тӨгӘллӘшеп, повестьныҢ ҮзӘк сюжет сызыгында катнашкан геройлар – татар егете СӘйрин СӘлӘхов, якут Максим Майнагашев, кырын татары Марсель Ялчинский образлары аша кҮрсӘтелӘ.
Рабит Батулланың мӘктӘпкӘчӘ ҺӘм кече яшьтӘге мӘктӘп балалары Өчен язган кызыклы, маҖаралы ӘкиятлӘре.
ӘсӘр, татар тарихыныҢ моҢа кадӘр аз яктыртылган гаять катлаулы Казан ханлыгы чорын чагылдыру белән бергӘ, кешелӘр арасындагы мӨнӘсӘбӘтлӘрнеҢ сафлыгын, мӘхӘббӘт ҺӘм дуслыкныҢ тирӘнлеген, хыянӘтнеҢ ачылыгын тасвирлаудагы осталыгы, тормышчанлыгы белӘн дӘ ҖӘлеп итӘ.
«Урталыкта» (1969) повесте белӘн язучы «нык ҮскӘн социализм» дӘверенеҢ совет чынбарлыгы картинасын тудыра, кешенеҢ ни Өчен конформизмга ҺӘм Әхлакый яктан тҮбӘнӘя баруына китергӘн сӘбӘплӘрне эзлӘргӘ тырыша.
ӘсӘр XX гасыр башындагы Россия империясендӘге ҺӘм татарлар арасындагы иҖтимагый-сӨяси халӘтне, татар яшьлӘренеҢ кҮмӘк рӘсемен, милли мӘдӘният мӘсьӘлӘлӘрен яшӘешнеҢ тӨрле
КешенеҢ матурлыгы йӨзендӘ, буй-сынындамы яки кҮҢелендӘме? БезнеҢ карашка матур тоелмаган кеше башкалар Өчен матур була аламы? МӘхӘббӘт Өчен кҮҢел матурлыгы гына ҖитӘме, матурлык нӘрсӘдӘн гыйбарӘт? Шушы сорауларга Җавап бирӘ торган фӘлсӘфи дӘ, интригалы да хикӘя.