Асылташ = Драгоценный камень. Юнысова Асия

бөрлегәннәр өздек тагын,

      Ешкын куакларны аралап.

      Шул куаклар арасында күрдем

      Сандугачның оя корганын.

      Балачактан белдем тереклекнең

      Әрәмәгә сыенып торганын.

      Әбекәйләр, дарураттан диеп,

      Файдалы, дип, июнь үләне,

      Әрәмәдән җыеп, хәстәр күреп,

      Им-томлады күрше-күләнне.

      Синдәй Әрәмәнең башка илдә

      Исеме булыр иде парктыр.

      «Милли тыюлык» дип атар иде алар…

      Синең өскә менде трактор.

      Ык ярында оя корган авыл –

      Кызылъярның бәхете Әрәмә.

      Аръяктагы чит-ят түрәләргә

      Тоелганмы гүя әрәм җир?

      Җиләк үскән акланнарны изеп,

      Шомырт кызкайларын елатып,

      Тимер төрән узган Әрәмәдән,

      Төрән узган хәтер буйлатып!

      Бәрәкәтсез булды гамәлләре –

      Хәзер анда билчән котыра!

      Ыкка ятып исән калган таллар

      Яшен коеп, рәнҗеп утыра.

      Үзәкләрне өзәр, сагындырыр, –

      Сагынуның таныш газабы, –

      Хәтердәге ерак Әрәмәдән

      Ишетелгән кәккүк авазы!

      Кычыткан

      Без бәхетле буын булдык,

      Интекмәдек ачлыктан.

      Әниләрне коткарган, ди,

      Балтырган да кычыткан.

      Кайда бердә, елга бердә

      Җыеп кайтам кычыткан.

      Витаминлы азык тансык,

      Юк бит әле ачыккан!

      Безнең якта бар да белә,

      Зур кычытканның даны.

      Сөтле ашка күкәй туглап,

      Мин дә пешерәм аны.

      Үзе тәмле, файдалы да –

      Ярый икән кычыткан!

      Урман кисеп арымасаң,

      Зарланмасаң көч юктан.

      Кайда бердә, елга бердә

      Ярап тора балтырган.

      Кычытканга иптәш булып,

      Ул да ачны коткарган.

      Балтырганнар, кычытканнар

      Куерсыннар тыкрыкта.

      Аерма, Хак, татарларны

      Калҗа белән катыктан!

      Сыерга мәдхия

      Яратасың, апа, сыерыңны.

      Әзерлисең аңа сыеңны.

      Шул сыер дип таңнан уянасың,

      Бүленәсең татлы йокыңнан.

      Шул сыер дип юлга җыенмыйсың.

      Алып булмый сине кунакка.

      «Сыйлы көнем – сыер белән», – диеп

      Акланасың шулай күп чакта.

      «Ташланырга тора», «бозауласын» –

      Исәпләнгән синең календарь.

      «Чит кешегә ул саудырамыни?

      Үзем савам аны кадерләп».

      Сигез сыер түгел, берәү генә,

      Шул да җитә тамак сыена.

      «Игелеген күрәм сыерымның,

      Кемдер күрми аны улыннан».

      Сыерына сыенып апам шулай