Детективи девона. Детективи хандовар. СтаВл Зосимов Премудрословски

Читать онлайн.
Название Детективи девона. Детективи хандовар
Автор произведения СтаВл Зосимов Премудрословски
Жанр Приключения: прочее
Серия
Издательство Приключения: прочее
Год выпуска 0
isbn 9785449804907



Скачать книгу

Мо бизнес дорем… Пагоҳ ба Санкт-Петербург меравем. – Оттила бархост, рӯй гардонд ва ба курсӣ нишаст.

      – Чаро?

      – Ёдгории дуздидашуда ба бинии Гогол меҷӯяд.

      – Ааааа … – Энцефалопат ворид шуда, ба курсии тобеъон ва меҳмонон нишаст ва як пойро ба пои худ партофт. – Ман дар хотир дорам, Бос…

      АПУЛАЗ 2

      Харутун Карапетович лоғар ва дароз менамуд. Чеҳра як Қафқози оддӣ буд. Мӯй хокистарранг аст, дароз ба китфҳо, мисли пахол. Дар Тиечка аз кори пешина ҳамчун сардор ба меҳмонони меҳмон ба даст омада буд. Қаблан ӯ ҳамчун чорводор, пас аз даҳ соли зиндон, ҳамчун маҳбуси сиёсӣ кор кардааст. Латиф дар бораи Ленин, пешвои пролетариат ва ҳатто хукҳо ба аудитор дар шӯрои деҳа нақл кард ва он раъд кард. Ленин осонтар мебуд, хандид, аммо мақомоти маҳаллӣ дар он ҷо – не. Аммо он дар давраи пасошӯравӣ буд. Ва аз ин рӯ, бо аз байн рафтани системаи шӯравӣ, сабти ҷиноятҳо низ аз байн рафт. Ӯро барқарор карданд ва имтиёзҳои газро доданд. Аммо бо истеъфо рафтанаш, вай мехост барои ҷамъият муфид бошад ва сипас зани милисаи нави ноҳия бо чашмони кабуди худ ғусса кард ва… боқимонда ХАК аст… Пас, ман фикр мекунам, қасам нахӯрам… Ҳамин тавр ӯ ба корпоратсия рафт. ба корманди полиси ноҳиявӣ рутба аз хидмати артиш боқӣ монд.

      Вай детективи англис Пиротро дӯст медошт ва аз ин рӯ ӯ қубуреро ба монанди Холмс дуддода, онҳоро танҳо ошуфта кард. Вай кулоҳҳо ва мӯзаҳо мепӯшид, ба монанди Элкил танҳо грузинӣ. Ҳатто як кампис барои коргарон дар театри Мариинский опера ва балет як қуттии монанд ва як дӯхта харидааст. Пойафзолҳо барои фармоиш аз ҷониби ҳамсоя сохта шуда буданд, ки дар минтақа пойафзолпараст хизмат мекард. Ӯ ҳатто онҳоро бо нохунҳо маҳкам кард ва ҳангоми рафтан, бахусус дар роҳи асфалт, вай мисли асп ё духтари Бродвейро клик мекард. Бинии ӯ мисли уқобе ва чашмони калонаш ба лимур монанд буданд.

      «Пас,» гуфт Отила ва ба курсии махсусе нишаст. Изя дарро баст ва ба утоқи корӣ даромад. Дар табақча ӯ тухмҳои пухтаашонро бо моҳӣ ва шарбати сирпиёз навҷамъовардашудаи дӯстдоштаи худ меовард. – зудтар биё, вагарна питон аллакай ғарқ мешавад.

      – Фуууу! – ниқоб зад Инсефалопат, – шумо онро чӣ тавр менӯшед? Шумо метавонед истироҳат кунед…

      – Дар бобои аҷиб шумо чиро мефаҳмидед? Нӯшед. Шахсан ба ман маъқул аст. -улк.. – як халта Оттиларо гирифт ва.., – Ухх, – онро ба паҳлӯ бурд. Вай аз ҷояш хест ва ба кунҷи дуртари идора давид. Ғубори лўндаи тумани гулӯлаи участкаро тарк кард ва фавран, ба мисли гази ашковар, тамоми ҳуҷраро об дод. Арутуна бо ҷароҳати астматикӣ гирифтор шуд ва ҳангоми сулфидан ӯ малака набуд.

      – Оё шарм медоштанд ё чизе?! Ман ба падарони шумо муносиб ҳастам.

      – Ё шояд модар? – Оттила тухмро харошида буд ва бо даҳони худ харгӯшҳоро пошида, қатъиян аккос мезад: – Ҳама таъми худро доранд, – гуфт ҳиндуҳо аз маймун фуромада, хурӯсашро бо барги банан тоза кард. Шумо чашм мехоҳед?

      – Оҳ! Бубахшед, сарпараст, ман як чизро фаромӯш кардам … – Арутун Карапетович хиҷолат кашид ва ба курсӣ нишаст.

      Ногаҳон дари даромадгоҳи кӯча канда шуд ва як зани солхӯрдаи тақрибан садсола ба идора даромад.

      – Кӣ