Детективи девона. Детективи хандовар. СтаВл Зосимов Премудрословски

нав, дар портрети Дзержинский нигарист.

      – КГБ ҳамон тавре ки ФСБ аст. Танҳо пирамарде чун набера. Ва одилона, мисли ҳоло не, ҳама чиз хароб аст… Умуман, бибияш ФСБ мебошад…

      – КГБ … – писар ислоҳ кард ва ва дар қаъри бинӣ як лӯлаи хушкро ҷорӯб кард, берун кашид, ба ӯ нигарист ва дандонҳояшро газида, пошидааст ва биниро доғдор мекунад. – па.., шӯр.

      – ОВОЗГИРЕД, ки модаратон шуморо хӯронад?! – падар норозӣ шуд.

      – Не, шумо таъом медиҳед.

      – Ман дар таъом пул кор мекунам. Ва модар аз он чизе, ки ман ба даст овардаам, пухта ва ғизо медиҳад. Оё он?

      – Қабул, фаҳмо, қабул…

      – Хуб, падарат ва шумо …?

      Вақте ки коҳин ӯро парма карда буд, писарча дар пешгоҳи SMIRNO бархест.

      – Хуб дар мобайн ҳастанд, аммо ман хуб кардам.!!..

      – .. Асшол… хххххх… Салага. – Оттила пушти сарро ба писари худ оҳиста зад, аммо Изя ҷуръат кард ва муқовиматро рост ба димаи (бинии) падараш, тавре ки ӯ таълим дод, супурд.

      – У..– Оттила рӯҳафтода шуд, дардро пинҳон кард, дасташ танҳо ҷилвагар шуд ва чашмонаш ашк рехтанд, – Хуб, ана ҳамин тавр шумо ғизо медиҳед ё не?

      – Озуқаворӣ. Лазиз мехӯрад … – писар ба гӯш дар гӯшаи чапи худ сар кард … – Ва он гоҳ хоҳари ман ва кӣ?

      – Ва шумо ва хоҳари ман?.. Ва шумо мардум ҳастед! – падар табассум кард ва айнакашро кашид, аз сари миз ба курсӣ фуруд омад ва ба зону менависад, ки ин баландтар бошад.

      – Ва он гоҳ ба МАҲАЛЛИИ мо чӣ маъно дорад, он ҳафта… ин… дигар президент омад …, амрикоӣ, КГБ хоб аст ва мардум ташвиш доранд?

      – Боз чӣ гуна президент аст? – Чашмони Дада аз зери айнак баромаданд.

      – Ва он касе, ки бо қудрат дар ҳуҷра пӯшида мешавад, вақте ки шумо дар ҳоҷатхона се соат менишинед,..

      – Ва он гоҳ чӣ?

      – .. пас онҳо механданд ва мисли гурбаҳо дар моҳи март дар кӯчаҳо шаб мехӯранд, ва ҳатто вақте ки онҳо хомӯш мешаванд, мисли хукбонҳо фарёд мезананд. Ва берун омада – чун баъд аз ванна – тар.

      – Ва ман ҳозир дар куҷоям? – падар ларзид.

      – Ва шумо то ҳол дар як ҳоҷатхона нишастаед.. ва он гоҳ, чун ҳамеша, фарёд мезанед: «коғазро биёред!!!».

      – Ана, бубахш!!. – фирор кард аз даҳонҳои дандонҳои Генерал Клоп.

      – Ва «бечора» чист?

      – Ҳамин тавр ҷуръат намекунед. Хуб?

      – Фаҳмидам, қабул кард, омин. – Ман дубора бархестам, дар дастгоҳи Изза.

      – Шумо як миссияи ҷангӣ доред, то бидонед, ки ин президенти дуввум кӣ аст.

      – Аллакай маълум шуд. Ин тобеи шумо – Интсефалопат Арутун Карапетович.

      – Ин пир? Вай аз сӣ сол калонтар аз ман аст ва чилу се нафар аз ман. Ҳей… ин ҷоҳил аст, ӯ хешованд аст?

      – Ха ха ха ха!!!! – Пас аз каме пас аз он, ки падари ман ногаҳон таркид ва қариб аз курсии ӯ афтид. Ҳамин тавр ӯ хандид, ки ҳатто як калимаи сензура наметавонад фаҳмонда шавад, танҳо носаҳеҳӣ. Аммо ӯ ба китфи писараш нигоҳ дошт. – Оҳ, ха ха, хуб, рав, ман бояд кор кунам ва ин президенти дигар тухм дар гӯшти мурғ дар ҷайб ва пойафзоли худ дорад.

      – Ҳе-хи, – Изя хомӯшона хандид, – ва шояд як кактус?

      – Шумо