Detettivu Crazy. Detettivu divertente. СтаВл Зосимов Премудрословски

a brigata s’hè riunita è s’hè rivolta à u restauru di u stagnu, chì, cum’è una spina à l’ochju, Ottila, prima di u stomacu, avia da cinque anni in l’Isling di Isling. È Bedbug ùn pudia micca o ùn vulia micca truvà tempu per questu. In generale, Ottila era una persona lasciva, o più bien, era più faciule per ellu di catturà un leone cà di custruisce o di pulizziari u vitellu. Subitu Arutun hè ghjuntu cù un cuteddu Toad, è senza quelli chjappi. Appena Claudia hà avvistatu tutti o quelli chì eranu stanchi. In più, l’infurzatori di a legge avianu intornu à i caseddi di u paese in cerca di una ghjovana vacca chì hè sparita da a ricca famiglia Lidergos. I ricerchi ùn anu duratu tantu è a burenka hè stata truvata in u grana di una grande famiglia impavilita Sarikulov. Ma per plantà u pruprietariu di a famiglia ùn hà travagliatu. Entrò in negazione è culpiscenu i zitelli minori, dicenu, fami, chì arrubbaru una vacca, è u pruprietariu ùn sapia nunda, u mutivu hè l’ingrossu annuale. Burenka hè statu vultatu, è Sarikulov hè statu minacciatu chì più tardi o dopu ci vole à vola è si pusò.

      3 APULAZ

      A matina dopu, Ottila si svegliava da u core di i lacci lacrimi di una brigata di culpabilmente tripulata composta da: Toad – u tippu di capimachja, Idot – ùn hà micca misuratu sidekick è a nanna Klava – a stella di a squadra.

      – Induve hai lanciatu u tavulinu, stupidu? -Oro Idot, piercing a pierna cun unghie.

      – E què, stai scacciate in balli? Hè tappata à u pede! – Sguillatu interditu per a signora chì a risa.

      – Fate, medusina, mori. – Idot hà rispostu u vechju, – è voi, a vechja, andarà à fighjà a tavula cù e chjave, u mettimu in culo.

      – Fighjate, ùn vi inghjulia micca i garofoni, soprattuttu nant’à Zhabin! – u bassu hà sbanditu senza una nanna Klava.

      – Allora, convicts, chì scemu, ma ùn ci hè micca a lotta? – Ottila dumandò, sorridente intelligente, chì era ghjuntu in u veranda.

      – Iè, sta pazza hà scandatu i vechji tavulini, è aghju picciatu a perna. – Idot hè andatu più modestamente.

      – Bisognu di cura. Quì è i mo zitelli camminanu.

      – È què, Sarah hè digià camminendu? – A nanna Clavka s’hè ralisa. – è cumu va a so gravidanza? ùn anu ancu nascitu?

      – Sfortunatamente, solu và in un sognu. – u patrone era dipressu è fù subitu sguassatu à causa di a parolla «incinta». – Chì avete dettu?

      – Scusate, per piacè, ma hè una gioia?! – a vechja si hà scusatu modestamente.

      – Andate, sò digià dimissioni. Hè sottumessu à u duttore Smertiev, prufissore di San Petruburgu. «Ma ùn capiscu micca…» è Ottila s’hè lampatu in u tempu.

      – Da quale hè incinta? sbucchò a vechja.

      – Cumu a sapete di a gravidanza? – bug dumanda di bug.

      – Allora tuttu u paese sà è sà di quale. a nanna hà dettu cun fiducia.

      – È da quale? si dumandò u Toad, stracciandu u pianu da u muru.

      – Allora ùn site micca gustu o chì? – a nanna hè stata surprisa.

      – Allora ùn hè micca Tomi, dite u nome, surella di u nome, rispose u vechju.

      – Allora u to figliolu, Izzy. – Sicuramente a vechja riporta una voce.

      – Oops, mancu a merda di tè, scherzu! – per u Idot calvo.

      – È stai in generale mutuu, vittima di un abortu. – a minnanna hè ghjunta nant’à u zitellu.

      – Tranquitu! – Bedbug hè statu scunvugliu. – perchè tù, nanna Clavka, avete uttenutu questu? Quale hè chì vi hà dettu questu erezia? – Ottila hè diventatu toscu è scuru, postu chì era scuru di u bughju.

      U teclatu si strappava è hà cuminciatu à vedelu peghju, vinti anni di età cà i so settanta anni.

      – Beh, mi pare cusì, – clavurò Klavka è cambiò e so espressioni facciali, è hà cuminciatu à apparisce cum’è una ragazza di tredeci anni chì si guardava in u specchiu dopu a perda di a cuscenza. A so pelle hè stata tirata è a so realità era rivelata solu da una bocca senza denti, induve solu una strapata neru cum’è carbone, un dente è stumps micca finita da carie alluntanata. – Di tutti i masci, solu Izya l’hà visitata… è tù? – a nanna soffiu. – ma hè u babbu! Pensu di sì.

      – In u toilette penserete, ma eccu, và, Pasha. – Idot hè ghjuntu, -Chì porta un omu à pitturà? Vulete andà in TV? Sensazione! U fratellu hà rapitu a sorella è hè natu un humanoide? Iè, prestu moriri da chì qualcunu ne dà un attentu.

      – O forse sì u babbu? – cù a nanna Klavka maliziusamente.

      – Quale, l’uffiziale di u distrittu, o què? Ti conduci, vechja. – è Idot li lampò un pezzu di manure.

      – Sò voi chì hà trascinatu i dischi. Questu, in my opinion, si tratta di l’embriione di Sarah, è micca di a mamma bedbug. – spiegò a minnanna.

      – Prima, ùn hè micca un embriione, ma un embriione. Ti da a nascita à una criatura senza cervellu. È una persona hà un embrione. Ci vole à studià à a scola … – Toad hà dichjaratu è sguardatu u latu à l’Idot.

      – E sicondu? – ramintò a nanna.

      – E in segundu.. – è u Vechju hà giratu l’ochji à Klop, ma questu ùn era in nudda parte. – È induve hè Bedbug? dumandò à Tastiera.

      – Solu statu quì. – a nanna ridò a barba.

      – Iè, sbulicò. Quale hè piacè quandu si parlanu di voi. Ci hè: u sicondu? Idot hà dumandatu.

      – Cusì hè. Ohhh!! – Qualcosa hà sorpresu u Sappu. – Aghju trovu un burato in u muru.

      – Induve? – dumandò Idot è si n’andò in u Toad in u fucile.

      Ci era un burato in u muru chì pareva un fornu bè. Tutti in suttana è in balle.

      – Iè, eccu un vechju stufa… O forse u tesoru hè intarratu in ella? – a vechja s’hè piacuta è hà pigliatu l’aspettu originale di a so età. U gripe pusò a manu in u bughju.

      – O una trappula di i ratti. Ehi. – imbattitu Idot.

      – Ùn aghju paura di a morte. – E u Bufo pusò a manu in u coddu.

      Di colpu, qualcosa cuminciava à sbulicà.

      – Ahhhh!!! urlau u vechju è pruvò di tirà a so manu.

      – Chì,.. una trappula? – piglia a nanna. Ochju schjugliante. A manu hè ferma. Sweat si scappò da a testa di Toad è i so ochji furiosi eranu cum’è un omu affucatu in l’ultimi dui minuti.

      Dopu à un momentu, a manu vibrà di novu, in modu chì i ghjuculi di u so Toad si tremìanu è si piglia subitu a manu. Una mummia secca di un gattu sorridente mortu era impiccata in a spazzola.

      – Wo, aghju un membru! – surprisò u Toad è si tinse, trinchendu a faccia di u cadavere, à a faccia flabbia di Claudia.

      – Woah cumprà! – a nanna si trinciò è, saltata à u spinu, si pusò annantu à u so immensu spinu dritta nantu à un chjachja di centu cinquantina di millimetri, sfilata fora di u pianu chì avia ghjittatu prima. In un capre, respira pienu…

      – Ha, chì l’aghju dettu?! chì culo vi mette in contu. – incaricatu Idot.

      E à e parolle