Gekke detective. Grappige detective. СтаВл Зосимов Премудрословски

Het blijkt dat Izya en Sarah tegelijkertijd volwassen werden. Maar het leven is het leven.

      Ottila verdroeg het de volgende dag, omdat hij zelf de zoon van een kannibaal is. Dus wat?

      …Plots klonk er een scherpe klap op de deur van het basiskantoor en Ottila kromp ineen.

      – Opnieuw sloot de deur niet in de steun. – Verbolgen beddewants.

      In die helft van de kazerne waren de geluiden van Arutun die iemand dwong te slepen oplosbaar.

      – Harutun sleept weer iemand. mompelde Klop tegen zichzelf en wierp een blik op zijn horloge. – Oh, jojo! Al drie nachten?!

      Harutun verscheen in de keukendeur en riep:

      – In! Ik heb het gevangen! – en gooide in het midden van de oude man, die achtendertig jaar in de zones doorbracht. Dit bleek uit de tatoeages op het hele lichaam. Zijn tatoeages warmden als een shirt, en dus liep hij alleen in zijn onderbroek, en zelfs in de winter. De oude man bevroor in afwachting van het ritme.

      – wat is er? vroeg Klop.

      – Wooh, apchi, deze shnir heeft dezelfde hennep in de prullenbak gewreven en zelfs de grootmoeder Key getekend. – Arutun leunde met zijn elleboog op de stijl.

      – ja?! – verrast Klop. – En wat, ze wrijft ook?

      – Ja, zelfs hoe, ze gooide zo’n bash, – en haalde een biljart hasjbal uit zijn zak.

      – Is dat allemaal hash? – Hij stak zijn hand uit en nam de bal. Hij draaide het in zijn gezicht, snoof, gooide het. – Vijftien jaar zullen trekken. Confiscate. Wat zeg je ervan, opa?

      – Hij liegt. – de oude man hurkte op de vloer. – het is niet mijn ding.

      – En wie? Sneezy.

      – De jouwe, hij is het.. en hangt aan ons, en Claudia en ik hebben gewoon in de bosjes geneukt. Over het algemeen is deze paardenpoep.

      – wat? – burst Intsephalopath. – Het is interessant wat het paard deed in de vuilnisbelt, geplukt gras, dat daar niet groeit? Of uitrusting? En hennep was aan het eten, het leven stroomde op, de eigenaar – schmuck, dus besloot hij het te vergeten. En dan is het ongeduldig.

      – Nee, dat herinnerde ik me. Er kwam een herder voorbij. Hij pakte een tas of wreef erover en vertrok. En wat? Het is populair, zonder beveiliging, maar er is geen geld voor swipes. En dus wil ik het vergeten. Dus reed de herder naar binnen.

      – Fuck, zeg je? – Het insect klom in een stoel. – Het is niet moeilijk om ’s ochtends in de kliniek in te checken.

      «Naar wie luister je, baas, apchi,» grijnsde Harutun. – Het was zo: grootmoeder Klava is naakt, allemaal besmeurd met vaseline, jij, omdat ze haar niet kon besmeuren? Ik rende door het afval en raakte verdwaald in hennepstruiken.

      – hardlopen? – grijnsde de oude man.

      – In het begin toonde je haar, maar je stinkt en ze is nog steeds een vrouw, zij het oud. En in de struiken neukte je niet, en je schrobde het zalige stof dat met een mes uit haar lichaam was gestoken, het in een bal stekend. En je gooide het mes daar en in de ochtend zullen we het vinden en je vingerafdrukken erop, en op de messteek – snee, dope.

      De oude man lag stil en keek verrast. Alles was tenslotte zoals voorgesteld door de versie van Harutun?!

      – En hoe ze haar been nog steeds niet heeft geprikt, een oude dwaas. Er is tenslotte al het dorpsgeur uit de tijden van het uilendepot.

      – Vo zei! – de bedwants werd trots op zijn ondergeschikten. – en van waar heb je dit berekend, collega?

      – Hij, ik zag het zelf, ik wilde het van mijn mobiel halen, maar de batterij was leeg.

      – sorry – Klop zuchtte.

      – Wat precies? Sneezy. vroeg Klop.

      – Het is jammer dat de batterij leeg is. – Ik gooide de tranen uit mijn stoel en liep de kamer rond. – Ik hoef mijn hersenen niet te bewegen.

      – Ja, al deze onzin, baas. Shit wordt door paarden getrokken, en als dat niet het geval is, word ik niet op heterdaad betrapt en is alles hier een overloop voor het kwartaalrapport voor de prijs. – concludeerde de oude man en begon op te staan.

      – Zit, apchi, klootzak! – duwde Harutun de oude man. – wat zullen we doen, beschermheer?

      – Dit is misbruik van gezag! – de oude man was verontwaardigd.

      – En je bent stil! Ottila blafte. – Onderzoek zal blijken. U bent schuldig en als u naar de zone wilt gaan, blijft u zitten tot de ochtend wanneer het expertlaboratorium arriveert. Of ik geef je honderd uur werk in het huishouden. binnenplaats bolwerk.

      – dit is waar? – vroeg de oude man in korte broek die op de keukenvloer lag.

      – Sta op en schud het af, vastgehouden. Harutun zal alles onderweg uitleggen. Ja, Harutun, ik was het bijna vergeten: neem een oprechte bekentenis van hem af voor het geval je niet op je werk verscheen, zoek een mes, raak het niet aan met je handen, wikkel het in een tas. En jij, oude, als je glorieus gaat trainen, kost je maar een cent van het zwijn.

      – Nog in? – de oude man was verontwaardigd. – Waar kan ik het krijgen?

      – Zwijg, apchi, wanneer de baas een oordeel velt.

      – Uh, trouwens, je kunt het knippen. Ga, morgen om zes uur begint de mijnbouw. Ja, en neem een tandenborstel met je mee, dan zal ik een kom voor je zoeken. Kijk, je zult op zijn beurt met de hond eten. Als Polkan het toelaat. Je slaapt in het badhuis.

      – En kan het laatste woord zijn? – vroeg de grootvader.

      – Ga je gang!

      – En wie zal bevelen?

      – Alleen ik. Ga door. En vergeet het zwijn niet…

      Ancefalopaat leidde de oude man naar de uitgang van het bolwerk en liep snel naar de baas.

      – Wat gaan we doen? Sneezy!

      – wat? Ben je een collega, een drugsverslaafde?

      – Nee, wat ben jij. Maar ik dacht dat het, apchi, nodig is om een onderzoek uit te voeren?! En meteen… En toen … – Harutun aarzelde.

      – En wat dan? Ga zuur? – vroeg Ottil aan de bash van alle kanten.

      – Nee Maar expertise. Het vonnis is immers al uitgesproken?!

      – Door wie? De rechter?

      – Nee, apchi, door u, en u hebt recht op een voorlopige voorziening van met name kleine overtredingen, vooral voor het slapengaan, alleen…

      – Nou, kom op, maar alleen voor een werkende conclusie.

      Ze sloegen een sigaret en gingen zitten om te roken.

      De ochtend naderde en ze zaten aan de tafel en redeneerden zoals Holmes en Watson, temeer daar Holmes opium rookte en dit hem er niet van weerhield conclusies te trekken. Maar Watson dronk gewoon whisky, kers, klopte korter, zoals Lestrade, en daarom waren ze bot en waren ze een stuk minder dan Sherlock. Alcohol maakt de geest saai, dus de regering van de wereld staat toe, drinkt en verbiedt het ontspruiten op aarde. Maar de dwaas hoeft helemaal niets te eten. Hij is omdat hij een dwaas is en geen maat kent. Maar ze waren allebei afwijkend en redeneerden zo.

      – Campagne hier in het dorp, iemand heeft Chuy hennep geplant en het dorp gedempt. – Begonnen bedwants.

      – Maar wie? apchi, idoot of oude man? – vervolgde Harutun.

      – Of misschien een derde partij? En dit kunnen alleen getuigen zijn van wat er is gebeurd en besloten om door te gaan, na het geprobeerd te hebben.

      – Pad, apchi.

      – Wat, pad?

      – De naam van de oude man, apchi, – Pad.

      – Pad? Hae. Laat er een pad zijn… Een