SOVJET MUTANTS. Grappige fantasie. СтаВл Зосимов Премудрословски

het afgebroken bot diep in het gras.

      – — Ay! – schreeuwde iemand in het donker. De scherven waren alert.

      – — Wie schreeuwde het? – fluisterde de tweede.

      – — Ik niet?! – verrast de eerste.

      – — En ik niet. – herhaalde de vijfde.

      – — En ik ben over het algemeen doof en dom. – Hij zei in de eerste tiende van zijn leven en maakte een geluid.. – een keer, een keer, radijs, abyrvalg… Ik zeg, collega’s, ik zeg!!! hij schreeuwde en sprong als een basketbal.

      – — Quiet you. – de eerste blafte. – Ga beter kijken waar de schreeuw vandaan kwam.

      – — Er zijn geen bazaars. – en de tiende van vreugde dat hij een bevel ontving, rende weg, rende onmiddellijk op en bedankte iedereen zomaar en rende weer weg.

      Een ogenblik na het verdwijnen in de pure duisternis van de tiende, was er een bons en een fluitje, dat zich versterkte als iets benaderd door wrijving tegen de atmosfeer

      Ops! voorhoofd tot voorhoofd landde op de vijfde aankomende tiende.

      – — Wat wil je een bazaar? – Vijfde sprong overeind en nam een vechthouding aan.

      – — Remmen, stijgend. Daar, daar. – de tiende wees met een bot in de duisternis van waaruit hij vloog. – daar, in natura, hangt iemand rond, gloeiend, en vooral, stomp.

      – — Zoooo! Zo en zo. – de tweede werd bewaakt. – licht op, bazaar?.. Precies?..

      – — Ja, om mezelf te bedekken met vlees, wat ben jij?

      – — Als u geen katoen rolt, hebben we het nodig. Gloeit dan. – en de tiende klikte met zijn nek op zijn knieën en onderrug.. – radioactief.

      – — Wat zijn we gered? – steunt de eerste vraag. – We zullen hem naar Kazuli Zeke slepen.

      – — Ze zal eten en…

      – — IOHOOOO!! – schreeuwde iedereen.

      – — En voed ons allemaal!! – allemaal gemeld in een koor.

      – — Nou, wat, scherven, laten we gaan? – stelde de eerste voor en ging de duisternis in.

      – — Nee, ik ga niet … – de tiende verzette, hij trapt. – en toen verdoofd van angst en… was weer gevoelloos. Ik wilde iets zeggen, maar het klonk alleen maar – verlagend.

      – — Nou, ga hier zitten. – alles werd gemeld in koor en rende naar de vondst.

      – — Ahhh!!! – de tiende boomde en rende voor iedereen.

      En op dat moment…

      – -… Ik zei, neem contact met mij op: REVEREND BLACK IKO TOP UAU, Senior adviseur van de Generalisiphilis zelf, Lord of the All Uncomparable Galupia!!!!! – schreeuwde en stampte de botten van de grond Cherevich. – Begrijp je de neten?

      – — Shit, jij bent Galup, niet de eerwaarde. Maar voor de rotting, hoewel ik niet weet wat het is, zul je antwoorden!! – de oude generaal werd boos en stak op de kroon een pinwheel met zijn beenderen op het gezicht van een seculiere scherf. Hij vloog weg en maakte een drievoudige salto.

      – — Hoe durf je? I! Mij!! – Cherevich Chmor Iko verslikte zich in zijn piep en rolde met een bal.

      – — Je bent uit je hoofd … – Zasratich schaamde zich om het einde uit te spreken in de aanwezigheid van oprechte Casulia en hij veranderde al zijn woede in een fysieke impact. Alleen hij wilde springen en vertrappen, terwijl Casulia’s poot het been van de generaal pakte en hem naar haar toe sleepte. – Laat me gaan!! – Zaratch Zaratich blafte, – zelfs in Galupiya wilde ik deze dikke varkenshoorn afbreken.

      – — Houd het vast, houd het vast, laat niet los totdat we terugkeren naar Galupiya.

      – — Ja, maak geen ruzie. – trek de klauwen van Zasratich Kazulia aan. – stil. – ze luisterde. De schandalisten keken haar aan. – Heb je het gehoord?

      – — wat? – vroeg de schedel Chmor Iko.

      – — Stomp van knokkels. Het stampen komt eraan. Daar. – en ze richtte haar blik opzij.

      In de verte was er een stuiterende lichtgevende bal. Toen we naderden, was het duidelijk hoe Sparrow Stasyan de schoppen vrijwillig vernietigde. Hij heeft zelfs de aarde niet aangeraakt. Bij het naderen van de nauwsluitende, werd de mus, van alle kanten geslagen, uitgeworpen door een nieuwe schop op de benen van de schedel van Zasratich en Cherevich Chmor Ika. Het lichaam van de mus bevroor. De soldaten stonden in de rij en meldden:

      – — Sonny!! Zonder markt, van uitrusting tot onderwerp!! Wat hij wilde, ze nadybal en wat gloeit, passen zonder gebreken aan je oliën!!! OOOOOTSTOOOOOJ, Sonny!!!

      – — LLCOOOOSTSTOOOOY, vaders!!! Cherepoktsy, Golupyan!!!! GOEDE FELLOWS!!! – Zasratich wreef het stof van de crock en onderzocht de halfdode mus, die ademde als een yogi Lama – één adem per minuut. – En waar zijn de anderen?? Verlaten??

      – — Nee, zoon. Op dit moment – zei de tiende. – Oh, ik heb weer gesproken!!!

      – — Kom ter zake!! – Zaral Zasratich.

      – — Oh ja. Ze scheidden op de tweede toppen, en wie vooruit komt, zal meer brengen. Hier.

      – — Nou, we nemen aan dat ze otmazats…

      – — goed gedaan!!! – schreeuwde Cherevich onverwacht onder het oor van de schedel. Hij sprong ongeveer drie meter en landde. Cherevich tuurde op een glamoureuze commanderende manier naar de schedel en klapte belangrijk naar de jagers en klapte iedereen op het hoofd. n-Sam, Zijn verheven zonder torengrootheid, Generalisiphilis van Al Galupov, Zijn presidentschap, Opperheer, Semisrak zal persoonlijk worden geïnformeerd over uw toewijding aan Hem en de hele Galupiya.

      – — Bedankt voor het gratis geschenk, zoon! – de soldaten schreeuwden zachtjes naar de balie en dansten op de beat verschillende vijf kwart hiphoptechnieken.

      – — En nu.., – vervolgde Cherevich. – Arrest deze rebel!! – en hij wees naar een schedel die in het zand was gestoken, die hij met zijn poten probeerde, leunde en eruit trok. De soldaten kwamen zonder aarzeling Cerevich tegen, die niet verwachtte, grinnikte en begon hem te schoppen.

      – — wacht! – schreeuwde Casulia en hielp de scherf eruit te komen. – wie anders de dominee raakt, blijft zonder eten!!

      – — Maar de generaal is onze vader en vriend?! – antwoordde de jagers in koor. – En dit is, zoals pater Zasratich zei, achterlijk.

      – — Oké, rustig aan!! snauwde Casulia Zack. – Tot nu toe heeft niemand het recht gekregen om de opdracht van de Heer te annuleren. En voor degenen die niet op de hoogte zijn, herinner ik u eraan … – en zij wendde zich tot de generaal. – Beste Zasratich zelf, Zijn verheven zonder torengrootheid, Generalisifilis van All Galupov, Zijn presidentschap, Opperheer, Semisrack persoonlijk persoonlijk benoemd Rev. Cherevich Chmor Iko Top Wau Starost Zakenreis persoonlijk op de ongeplande Raad van Nora, en u, algemene schedel, beschermd onderdeel van onze hele onderneming.

      En wat hij je persoonlijk vertelde is gewoon een bluf. Er zijn geen getuigen. En ik, hersenloze knokkels, je moeder en verpleegster, en zelfs de commandant en leraar van discipline…

      – — Oh kijk, het kruipt weg!! – merkte de tiende op, starend naar de mus, tilde hij de schedel in de lucht en schreeuwde. – Aaaaa!!! Ik ben weer aan het praten!!! Heheheyyyy!!

      – — Wie is hij? vroeg de schedel en schopte Stasyan tegen het gezicht. Uit angst begon Stasyan Galupsky onmiddellijk te verstaan en te spreken.

      – — Ik ben Stasyan. Gewoon Stasyan. – en verloor het bewustzijn.

      – — Oké, op de drum wie hij is, maar hij is radioactief en gaat eten. Maar we zullen