SOVJET MUTANTS. Grappige fantasie. СтаВл Зосимов Премудрословски

keer. Een oog hing aan een stuk, en na een ogenblik rende het lichaam naar het oog, sloeg het. Het oog vloog weg van het lichaam en strekte de zenuw naar de nek, het sprong op en trok achter het oog langs de tunnel. Het oog was afgerold en sleepte Zulka door een rek, sloeg een scherpe bocht tegen de muur en sloeg een hak uit een gat. Chopik vloog naar buiten en zijn oog hing in de opening. De broers snelden te hulp en, zoals voor het eerst, “met moeite” aan de mierenhoop ‘trok’, met moeite, vanaf de vijfde poging trokken ze hun ogen uit de jam en de muur stortte in, waardoor er onbekenden in de enorme opening ontstonden. Voor het dorp wist Galupy niets van het leven op aarde, of de administratie liet het hen niet weten.

      Ze rolden allemaal hals over kop en voelden het natuurlijke aardse licht van de zon totdat het dorp niet door het grootste deel van de Galups werd gezien.

      Plots kwam de schemering weer en de kale mus Stasyan vloog nauwelijks in het gat en kwam vast te zitten op de vloer van zijn buik…

      – — Oh, wie ben jij? – vroeg Zulka.

      – — Raak hem!! – Schreeuwde de tiende crock, en toekomstige jagers namen een niet lang aangeleerde aanvalspositie in genaamd “luchtafweer”. Uit de klappen brokkelden en vluchtten weg, welke stierven, de derde vlogen weg.

      – — Ay, ah, ah, ah, ah!!!! schreeuwde de kale mus. – voor whatooooooh????

      Stasyan begreep hun zoemen niet en besloot daarom zichzelf te verdedigen en te dineren. Hij was twee keer zoveel als een kazuli, en daarom met plezier met zijn bek de aandacht van Shisha. Ze schreeuwde.

      – — Aahai yay yay, hij bijt, en ik, een dwaas, pleit voor hem. Versla hem, jongens. – en de scherven vlogen weer in de mus, sloegen hem en Zulka’s krachtige sprong sprong hem uit het gat eruit. Zijn inspanningen hielpen met zijn poten, die hij eraf duwde, zijnde met de achterkant van het lichaam vanaf de buitenkant van het gat… Stasyan, niet herstellende, zichzelf buiten bevindend, rende weg. Hij kon niet langer omhoog vliegen, zoals voorheen. Door de slagen van vreemden vloog alle mest mee met de vliegen, maar hij rende snel, snel rende, rende snel, rende snel, rende snel, rende snel, rende snel, rende en raakte verdwaald in de alsemstruiken, ging op de grond liggen en viel in slaap…

      apulase derde

      onderweg

      Generalisiphilis zelf hoorde al snel over het incident aan het einde van de grot. Alle Galupii, zijn presidentschap, Semisrak. Deze onontgonnen Raad van de Cherepovichs in het gat van Botva van het Opperste Parlement van de Grote Galupia (NBVPVG) bestudeerde en leerde deze gatenkennis. (Nora is het uitgangspunt; Botva is de verzameling van de geesten van de kolonie).

      – — Ik vraag iedereen om op te staan!! – meldde de perssecretaris van zijn presidentschap, Casulia Zack, – Sam, zijn verheven zonder torengrootheid, Generalisifilis All Galupov, zijn presidentschap, opperheer, Semisrak prt… OOOOTSTOOOOY!!!!

      Iedereen stond op het donker, dat wil zeggen op de hoorns.

      – — Haihai hylayek bir jules, bir bark.

      Sea Rocks, Sea Rocks,

      Het feest van de gulemy’s was oud … – door de ontvangst van de Cherevichs van hun Hoofd. Generalisyphilis nam zijn plaats in.

      – — Ik verzamelde je, hallo, oh, eerwaarde, een voor een, die mijn lippen bereikte, sensatie..

      – — Waarom gaan we op de hoorns staan? – tijdens de toespraak van het Hoofd onderbrak de jonge Cherevich van de buurman of vroeg fluisterend. Hij kwam voor het eerst naar de raad.

      – — stil. Ze zeggen dat ze zullen dansen – wij zullen dansen. – Snaap naar de jonge buurman, die rechts staat. – Dus wees geduldig en breek niet af om naar de legende van Galupiya te luisteren.

      – — Hier, de laatste keer.. – een andere buurman van links toegevoegd. – sprong hoger dan bijna een dag.

      – — waarom? – vroeg de jonge.

      – — Er was niets te zeggen, dus dachten ze dat de bijeenkomst niet tevergeefs mocht zijn…

      – — En om beter te denken, beval het Hoofd te springen…

      – — En ik hou van slapen en kan me niet schelen hoe … – zei de derde van links en viel in slaap.

      – — slapen? Dus je hoort niets? – vroeg de jonge.

      – — Helemaal niet, jonge Cherevich, als je beter slaapt, begrijp je wat hij zegt. Pauzeert vooral…

      – — Rustig voor jou!! brak een van de oudste Cherevichs.

      – -… En onze tieners gingen een gelijkwaardige strijd aan met een onbekend, niet geïdentificeerd levenloos wezen, dat, door de plafondvloer te breken, een nieuwe wereld voor ons opende. Dus er zijn vergelijkbare bewegende objecten voor ons die, om te bewegen, zich voeden met hetzelfde als wij…

      – — Of misschien, Heer, is dit een invasie? – iemand onderbrak.

      – — Niet onderbreken,.. Wat wilde ik zeggen? – Semisrak aarzelde.

      – -… zijn hetzelfde als wij … – gecorrigeerd Casulia Zack.

      – — Ja… Dus… zijn hetzelfde als wij… Omdat we verhuizen vanwege voedsel. Vootoot.. En ik wil aanbieden, o mijn gemene, om een team of een bende zoekers te kiezen en samen te stellen en te sturen van waar de invasie was, dat wil zeggen naar de binnenkant van onze Galupia. Maak ik mezelf duidelijk?

      – — ja!! – iedereen antwoordde.

      – -… En zend naar het Licht op zoek naar de Nieuwe Aarde. – vervolg Semisrak. – Het heeft geen zin om de tijd voor mij uit te stellen. Galupia is al verschillende keren afgenomen. Scherven sterven en vooral in hun jeugd. En door een team, een bende of een groep te sturen, zal er op zijn minst enige hoop zijn. – en Semisrak snurkte…

      De stilte werd verbroken door het geroep van een raadslid.

      – — Oh, Lord Generalisyphilis. Ze voerden geen executies uit, maar ze hielden wel een toespraak. – onderbrak Cherevich Chmoriko, een van de dichtste adviseurs van de Heer.

      – — Hou je mond, schmuck, ik ben niet klaar met praten!!! – Vladyka was verontwaardigd en zwaaide met zijn botten naar Chmoriko. – Dus… Uh… Dus, het heeft geen zin om te trekken. Maar als je een team stuurt, zal er op zijn minst een beetje hoop zijn… M-ja… Heb ik dit aanbod al ergens gezien?! – Hij onderzocht zichzelf van alle kanten, veranderde zijn gezicht, stond op zijn hoorns, sprong, stond toen op zijn been, schopte, zijn hoofd en schreeuwde. – Zaek, wat een varken kwam met deze toespraak in mijn hoofd met herhaalde zinnen??

      – — III. I. – beefde Zack.

      – — Ben ik een idioot die hetzelfde herhaalt? Besteed uw energie aan herhaling. Je weet niet dat taal meer energie kost dan… denk?

      – — waar?

      – — In Karaganda!! Je gaat voor deze schande van mij, de Generalisiphilis zelf, de Heer van de hele Galupia, de geest van de Galupische dictatuur. Wow! Je bent de eerste vrijwilliger die op zoek is naar een team. En jij wordt de eerste held in de geschiedenis van onze shobla of bende of kolonie.

      – — Oh Heer, heb genade!! Ahahahahahahahaaaaa!!! – snikte Zack – ik wil geen held zijn. Ahhhh!!

      – — En het punt!!! (stier) – de Heer is verdronken. “Wat heb je, eerwaarde Chmor Iko?.. En jij, Zeka, maak je klaar.”

      – — Dank u, o Heer, wilde ik vragen, en wie gaat er nog meer naast mij? – vroeg Cherevich Chmor Iko.

      – — jij!

      – — ik?

      – — Jij staat natuurlijk aan het hoofd van de reis. Je wilt een held van Galupia zijn, zoals ik? – vroeg Semisrak Chmor Iko. Dat zou alles onthullen van verrassing als het ware.

      – — ik? Ben ik niet klaar Ik wil niet… En wat is een “zakenreis”?

      – —