Бурпинг тути қурбоққа. Комедияи афсонавӣ. СтаВл Зосимов Премудрословски

накарданд. – ӯ аз толор поён фаромада, дод зад.

      – - Казулия Васяро назди ман биёред, Владяка бихӯрад!!!

      Бо амри генералисифилис, мардум танҳо ихтиёриёнро аз байни онҳо берун карданд: даҳ ҷангиёни шардӣ таҳти сарварии генерал Засрат Затратич, Черевич Чмор Ико Топ Воу ва Казулия Зека Ли. Бино ба истироҳат бо овозхони халқии хорӣ, ки ба «Вахдати Слава» монанд аст, ҳамроҳ шуд.

      Касе, ки ин оҳангро кашида бошад: Галупҳо ё славянҳо, номаълум аст, танҳо онҳо онро «хайру бо Казули» меномиданд ва ба қисмҳои асбобҳои оркестр аз ҷониби Галупскийи маъруф тақлид карданд ва капелл, рақси давлатии маҳаллии Тап ва рақси хорро таҳти роҳбарии ҳамон ҳамон Семисрак, ки меззо-сопрано ва бассро дучанд мезананд. Умуман, баъзеҳо суруд мехонданд, дар ҳоле ки дигарон сӯрохро пӯшиданд. Ва сайёҳони тиҷорӣ кӯшиш карданд, ки ба қафо бароянд, инҳо ихтиёриён мебошанд, аммо онҳо партофта шуданд ва вақте ки фаркияти охирин муҳр зада шуд, пас ҳама аъзои сафари хидматӣ фавран ҷойеро, ки ҳамроҳаш буданд, фаромӯш карданд, алахусус аз оне ки онҳо комилан хомӯш буданд ва ғуруби офтоб. Ва шаб афтод, ва осмон ва ситорагон дар осмон зоҳир шуданд. Гурӯҳ аз муҳит огоҳ набуд ва тарс чуноне ки дар атроф дида мешуд тадриҷан аз байн рафт. Зебоӣ дар ин сӯрохиҳо монанд нест. Ва чаро онҳо фавран ба мувофиқа нарасиданд? Mdddddaaaa!!! Зебоӣ!!! Ҳадди аққал онҳо шодӣ мекарданд, аммо айбро худи онҳо эҳсос кард, аниқтараш, ба ибораи инсонӣ: меъда дард мекунад ва хумор шуд. Ва энержии озуқаворӣ ба воситаи микроорганҳои шардҳо, ки дар он ҷо ғарқ шуда буд, ба онҳо расид, ки устухонҳоро ба мисли равғани молиданӣ пешгирӣ мекунад. Аммо ҳама чиз зуд ба вуқӯъ омад, ки аъзои даста ҳатто хӯрок нахӯрданд ва қабл аз рафтан Галупия бо худ гормелҳои нуршиканро бо худ надоштанд. Лаззати зебои атроф тадриҷан дубора ба як ҳолати вазнин табдил ёфт. Ва пайвастагиҳои нафт ба тарқиш оғоз карданд.

      – - Че мехӯред? – Черевич Чмореко ба он тоб оварда натавонист.

      – - Шумо асосӣ ҳастед, ва шумо дар бораи чӣ гуна ғизо додани бомҳо фикр мекунед. – бо табассум ҷавоб дод генерал Засратич.

      – - Ва вазифаи шумо чист? – бо бадгӯӣ, зоғ ва фарбеҳ шудан дар губори расмӣ, Черевич. Дар ниҳоят, онҳо ҳар ду Казул шахсии худро доштанд ва баъдан барои ҳама. – Вазифаи ман ин аст, ки фикр кунам ва ғусса ва тозиёнаи шуморо бе ягон калима барои он гиред, то ман парешон нашавам. Черепук ба Черевич сахт нигарист ва аккос зад.

      – - Вазифаи мо ин муҳофизат кардани хари мг-и шумо!!

      – - Ва хӯрок диҳед … – Черевич кранро бардошт ва бо ҳурмат аз баландӣ нигарист.

      Генерал Шровет чизе нагуфт ва ба шардҳо рӯ овард ва фармуд:

      – - Худро муайян кунед!!!! – яъне сохтан. Ҳама шрамҳо фавран дар як сатр интизори даста буданд.

      – - Инак, ҷангиён!! – Черепук шардҳои тобеъони худро санҷида, алоҳида нигариста, умедвор буд, ки чизе бар зидди қонун муқаррар кунад, аммо ба ҳеҷ нафъ нарасид.

      – - Фарзандонам!!! Падарон рафта биравед!!!! Тез!!! OOOTOTOTSTOOOY!!!!

      – - Ва чӣ бояд ҷуста бошӣ, писар? – пурсид яке аз муборизон. Биёед ман фаҳмонам, ки «писар» муроҷиат ба пирон аст ва «падар» –