Бурпинг тути қурбоққа. Комедияи афсонавӣ. СтаВл Зосимов Премудрословски

Хуб, мо тахмин мезанем, ки онҳоро otmazats…

      – - Офарин!!! – ногаҳон дод зад Черевич дар зери гӯшни косахонаи сар. Ӯ тақрибан се метр ҷаҳида ва фуруд омад. Черевич ба косахона бо фармонҳои аҷиб менигарист ва ба ҷангиён муҳим буда, ба сари сараш мезад. n-Sam, Бузургии Бузургии Қалъаи ӯ, Генералисипили Ҳалупов, Раисҷумҳури Ӯ, Лорд Олӣ, Семисрак дар бораи садоқати шумо ба Ӯ ва тамоми Галупия шахсан хабардор карда мешавад.

      – - Ташаккур барои тӯҳфаи ройгон, писар! – сарбозон дар муқобили оромона фарёд заданд ва якчанд техникаи панҷошёнаи хип-хопро ба зарба рақс карданд.

      – - Ва ҳоло.., – идома дод Черевич. – Барои ин саркаш!! – ва ӯ ба косахонаи дар қум часпида ишора кард, ки онро бо пойҳояш озмуд, такя карда, кашида гирифт. Аскарон бе дудилагӣ ба сӯи Черевич давиданд, ки ӯро интизор набуданд, гиря карданд ва ӯро ба зарба заданд.

      – - Интизор шавед! – бо овози баланд дод Casulia ва ба шард кӯмак кард. – кӣ боз Риверро мезанад, бе ғизо мемонад!!

      – - Аммо генерал падар ва ҳамсари мост?! – ҷавоб дод муборизон бо хор. – Ва ин, чунон ки падар Засратич гуфт, пас аз фарбеҳӣ аст.

      – - Хуб, ором шавед!! ғусса Casulia Zack. – То ба имрӯз ба касе ҳуқуқи бекор кардани фармони Худованд дода нашудааст. Ва ба онҳое, ки намедонанд, ба шумо хотиррасон мекунам … – ва ӯ ба генерал муроҷиат кард. – Ҷаноби Зазратич, Худи Ӯ, Бузургии Қалъаи Бузург, Генералисифили Ҳама Галупов, Раисҷумҳури Ӯ, Лорд Олӣ, Семисрак шахсан шахсан барои боздиди кории Черевич Чмор Ико Топ Вау Старост дар Шӯрои ғайринавбатии Нора таъин шудааст ва шумо, генерал Ҷалол, муҳофизат кардаед қисми тамоми корхонаи мо.

      Ва он чизе ки ӯ шахсан ба шумо гуфт, ин танҳо як иштибоҳ аст. Шоҳидон нестанд. Ва ман, кордзани беасос, модар ва ҳамшираи шумо ва ҳатто комендант ва устоди интизом…

      – - Оҳ, нигоҳ кун! – даҳумро дид ва ба тортанак нигариста, косахонаи сарашро ба осмон бардошт ва дод зад. – Ааааа!!! Боз гап мезанам!!! Хехехэйй!!

      – - Вай кист? косахонаи сар пурсид ва бо гунҷишк ӯро сайд карда, Стасянро ба рӯйи ӯ зад. Аз тарс Стасян фавран Галупскийро фаҳмида, ба сухан оғоз кард.

      – - Ман Стасян ҳастам. Танҳо Стасян. – ва аз даст дод.

      – - Хуб, дар барабан кист, аммо вай радиоактив аст ва барои хӯрок меравад. Аммо мо онро аз ҷиҳати иқтисодӣ сарф хоҳем кард. Ва ҳама вақт истироҳат надиҳед, мо намерасем ва аз ин рӯ шумо низ ҷойгузини онед. Азбаски вай аст, дигарон ба ӯ монанданд. Хуб?

      – - Бале, дар бораи мо. – ҳама ҷавоб доданд бо хор.

      Касулия ба гунҷишк баромад, ки аз вай каме калонтар буд ва ду маротиба рулҳоро гирифта, ба гунҷишки ҳушёр нишаст ва ба монанди батарея ва дурахш сар кард.

      – - Барои хӯроки нисфирӯзӣ истед!! ӯ амр дод ва ҳама бо дуд ба пой нишастанд. Вай ба ҳар яки онҳо якбора туф кард.

      – - Ва ман як қисми дукарата дорам! – эълом дошт ларзон Черевич Чмор Ико.

      – - Шохи шасси шуморо канда мекунам, – омадааст Зазратич. – барои илова, он ҷо, дар саҳро… Он чизе ки шумо ёфтед, ҳама чиз аз они шумост…

      – - Зека, аммо ман асосӣ ҳастам? – хитоб кард Черевич

      «Дар сиёсат, аммо на дар ошхона», гуфт Касулия. – Узр,