Бурпинг тути қурбоққа. Комедияи афсонавӣ. СтаВл Зосимов Премудрословски

ба андешаи ман, онҳо кор намекунанд. Онҳо ҳатто намераванд.

      – - Онҳо танҳо дар ҳаво овезон мешаванд. – Онҳо боз пашшаҳоро дар хор равшан карданд ва ба ҳамин тарз хандиданд.

      – - Ва ту аз чӣ механдӣ? – Стасян ба пойҳояш расид. – хуб, ба ҷаҳаннам бо онҳо. Мушкилоти онҳо, ин мушкилоти онҳост ва худи ман аз они ман аст. Ҳар як гетӣ шонаҳои худро дорад. Пас, парвоз кунед!!!

      Ва пашшаҳо дар хор садо доданд, ки ин суруд чунин садо дод: «Аммо ӯ гуфт, ки онҳо парвоз карданд ва болҳои худро тарошиданд. Ва гӯё дар дашти Чернобил ӯ болотар аз замин бархост.»

      – - «Замин», аблаҳон! – фарёдро ислоҳ кард Стасян.

      Ва гунҷишк ба боло афтид, тӯдаи баланд бардошта шуд ва онҳо дар болои Golupy пароканда шуданд. Ва онҳо ба зудӣ ба худ омаданд, яъне ба суръати муваққатии инсон. Онҳо фавран ба изтироб афтоданд:

      – - Ҳей! онҳо пас аз он касе, ки парвоз мекард, фарёд заданд. «Интизор шавед, паскудин.»

      – - Туро мекушам, писари саг ва ҷигар. – дод зад Черевич.

      – - Ин шумо будед, ки ӯро тарсидед ва ӯ партофт!! – косахонаи сари Черевичро тарконд.

      – - Ин айби ман нест!! Роҳбар садо баланд кард ва бонг зад, тарсончак буд.

      – - Ай, ах, ах, он дард мекунад!!! – он аз баландии Стасян ба баландӣ бардошта шуд. Ӯ дид, ки чӣ гуна коллективҳои бомҳо дур шуда истодаанд, дар ин ҷо ҳеҷ кас ба Чмор Ико намерасид, зеро ҳама чиз дар пеши чашми ҳама рӯй дод ва ҳама медонистанд, ки ин интиҳо буд. Анҷоми гуруснагӣ…

      Дар аввал Касулия Зека мемирад ва сипас ҳама. Ва Галупияи Бузург аз рӯи замин нопадид хоҳад шуд. Ва ҳама гумон мекарданд, ки аз сабаби ифлоси забони ифротии Девони офтобӣ. Аммо дар асл ин парвандаи ҷаноби аст. Ва саволе ба миён меояд: чаро дар ҳама ҷо ҳукмронҳо – бюрократҳо, ки ба пешрафт халал мерасонанд, аммо тамаддун зиндагӣ мекунанд ва шукуфо ҳастанд? Шояд ин тавр бошад? Шояд ҳамин тавр. Аммо мо зотпарварӣ мекунем ва барои ҳаёти худ мубориза мебарем ва ин хуб аст. Танҳо ҳоло дар ҳар даҳсола фазо ва озуқаворӣ зиёдтар шуда истодааст ва бюрократияи мо ба коррупсия меафзояд ва ҳатто пешрафтро бозмедорад. Пешравӣ дар омӯхтани фазо ва истило. Онгоҳ мо нест карда мешавем, агар яроқ аз ҳаёт муҳимтар бошад. Ва танҳо тавассути қурбониён мо дарк мекунем, ки мо дуруст зиндагӣ намекунем. Ва он чӣ аъзои Ботва пеш аз марг фикр мекарданд, наметавонистанд рӯй диҳанд. Аз ин рӯ, колония мурд, аммо на он қадар зиёд. Охир, Надежда охирин марг буд ва бо вуҷуди ин муваффақ ҳам буд…

      РАБУКА ИЛМ

      apulase аввал

      Шит (Бляки)

      Кишвари бузурги Русия!!! Қисми зиёди халқҳо ва зотҳо дар он паноҳгоҳ ва зиндагӣ пайдо карданд. Ва ҳар кас фазои кофӣ дорад. Замини васеъи замини Русия танҳо хориҷиёнро ба худ ҷалб мекунад. Ва мо аз онҳо хушҳолем, аммо мо худамонро таъқиб мекунем ва мехоҳем, ки онҳоро бегона ҳисоб кунем. Тавре ки мегӯянд: аз они худаш – сирпиёз бо пиёз, ва дигаре – нон ва намак. Ва вақте ки мардуми мо бегона мешаванд, мо фавран дар хотир хоҳем дошт, ки онҳо аз они мо ҳастанд ва аз дастовардҳояшон ифтихор мекунанд. Аммо ин сафсата аст. Зеро ин аллакай дастовардҳои бегонагон аст. Шумо тухмҳоро фурӯхтед ва фикр мекунед, ки мева ба