Пярэваратні ў пагонах і без. Сяргей Пляскач

да падушкі, а левае вуха закаркавала ўказальным пальцам, каб зусім не чуць неспадзяванай калыханкі…

      VІІІ

      На наступны дзень старшакурсніцы Каця Дварковіч ды Віка Сакалоўская, якія і сапраўды лічыліся самымі крутымі дзяўчатамі ў ліцэі і якіх баялася не толькі жаночая палова навучэнцаў, а нават і некаторыя хлопцы, паспрабавалі адпомсціць Хрысціне Рудак, а заадно і яе суседкам па пакоі, за ўчарашнюю нечуваную абразу.

      Каця вырашыла папрасіць «наехаць» на першакурсніц свайго дарослага сябрука з Коханава, Віталіка. Яна заўсёды так рабіла, калі ўзнікалі нейкія праблемы з хлопцамі з ліцэя. Таму яны яе і пабойваліся, асабліва тыя, хто не меў сяброў сярод студэнтаў.

      Калі раніцай яна патэлефанавала Віталіку і растлумачыла, што ёй ад яго трэба, той толькі пасмяяўся:

      – Ты дакладна здурнела! Буду я яшчэ з нейкімі малалеткамі звязвацца! Разбірайцеся самі!

      Выйсця не было, і Каця распрацавала цэлую спецаперацыю, як у яе разуменні, стварыла надзвычай дзёрзкі ды падступны план, ажыццяўленне якога раз і назаўжды прывучыць нахабных першакурсніц шанаваць традыцыі ды паважаць старэйшых.

      На першым этапе трэба было кожную з суседак рыжай нахабніцы, той, якая, вядома ж, у выніку сваёй выключнай тупасці, пляснула Кацю па шчацэ, паасобку завабіць у таемнае месца, дзе б іх не маглі ўбачыць ды пачуць выкладчыкі ды выхавацелі. На шчасце, такое месца было: прыбіральня на вуліцы, у двары вучэбнага корпуса.

      Потым трэба непрыкметна паведаміць рыжай дрэні, што яе сябровак б’юць, і яна сама прыбяжыць у пастку…

      Пастку, у разуменні Кацюхі, павінны былі ўвасабляць найперш яны з Вікусяй у поўнай баявой засяроджанасці і яшчэ, на ўсялякі выпадак, пара-тройка надзейных дзяўчат-старшакурсніц.

      – Я і сама з ёю лёгка разбяруся! – каментавала свой план Каця Вікусі. – Проста ўчора яна мяне знянацку заспела! Хто мог чакаць такога свавольства ад першакурсніцы!..

      Неўзабаве Ірка, Моніка ды Аліна і самі не заўважылі, як апынуліся на вуліцы ў прыбіральні ў кампаніі старшакурсніц…

      – Ну, што, сучкі малалетнія? Даскакаліся? Зараз мы вас навучым старэйшых паважаць! – распачала разбіральніцтвы Кацюха.

      – Выхавацелька сказала, калі мы ёй прызнаемся, што вы чапляліся да нас, вас усіх выганяць з вучылішча! – паспрабавала бараніцца Моніка.

      – Ты што, на самай справе такая дурная ці толькі прыкідваешся? Выганяць! Цэлы курс выганяць? А з кім яны тады застануцца? Вучылі-вучылі два гады, а потым узялі і вось так выгналі! Дурніца! Калі нават кагосьці аднаго і выганяць, дык астатнія табе ўсё адно спакойна жыць тут не дадуць, сама збяжыш! Да таго ж я жыву зусім блізка, і ў мяне ў Коханаве сяброў шмат! Ад мяне нідзе не схаваешся!..

      – Кацюха! Дык табе ўчарашняга падалося мала? – імгненна ацаніла сітуацыю Хрысціна, літаральна ўляцеўшы ў прыбіральню. – Ты вырашыла працягнуць знаёмства?!

      – Хапайце яе! – загадала Каця сваім падначаленым. Але ніхто з іх не скрануўся з месца. – Віка!

      Вікуся, бы толькі што апрытомнела, пасунулася да Рудай:

      – Дзеўкі!