Шеър сайёраси. Шодмонқул Салом

ҳаётимга бир дардли нола,

      Бу куйни чалишни ўрганолмадим.

      Кир стол четида олтин пиёла

      «Ҳайём!» деб чинқирди, уйғонолмадим.

      Адашмоқ деган йўл бордир жаҳонда,

      Излагувчи деган қавм бор – бешак.

      Сабр, умид, қўрқув, бардош ичинда

      Тобланиб, улғайиб бормоқда юрак.

      «Бир эшон ва бир қора…»

      Боборавшанхонга!

      Бир эшон ва бир қора,

      Йўқ-йўқ, икки бечора.

      Гоҳи ғамгин, гоҳи шод,

      Гоҳи тинч, гоҳ гирдибод.

      Борарлар икков ёлғиз,

      Йўлида зўр ялмоғиз.

      Йўл умиддай беадоқ,

      «Борми сенда уртўқмоқ?»

      Икки кўланка – қора,

      Борар икки оввора.

      Совқотган йўл четлари,

      Недан ғамгин бетлари.

      Бир-бирига боқар лол,

      Сўзлаш шартмас эҳтимол.

      Тун бошланган кўзидан,

      Кундуз қочган юзидан.

      Айтадиган одам йўқ,

      Лек недандир кўнгли тўқ.

      Ният териб нигоҳи,

      Кулиб бўзларлар гоҳи.

      Ўтин ташиб совқотган,

      Бўғзида олов қотган.

      Бири маъюс, жилмайган,

      Бири мустағрақ бўлган.

      Бири ғамгин, мастона,

      Нигоҳлари чистон-а?

      Бирида умид бисёр,

      Бири умид қарздор.

      Ўрмон томон кетишар,

      Кимнидир жим кутишар.

      Ўтиб борар тоғлардан,

      Боғбони йўқ боғлардан.

      Кунчиқарни тусмоллаб,

      Кунботарга имиллаб.

      Кетар йўл чеккасидан,

      Қуёшнинг орқасидан.

      Борарлар шод ё маҳзун,

      Йўли туганмас, узун.

      Тераклардан йўл сўрар,

      Сочилган ризқин терар.

      Ризқмикин бу сочилган

      Ё овчи атай қилган.

      «Ов барибир яхши-да,

      Ўлмайсан-ку беҳуда».

      Бир-бирини овутиб,

      Куйган дилни совитиб.

      Кетиб борарлар мамнун,

      Ким билсин, балки маҳзун?

      Бири ишқдан сўйлайди,

      Олисларга бўйлайди.

      Энтикиб қўяр гоҳи,

      Ҳайрон боқар ҳамроҳи.

      Бири имондан сўзлар,

      Бир улуғ висол кўзлар.

      Бу сўздан оқиб ёши,

      Жим қолади йўлдоши.

      Икки тилда сўйлашар,

      Бир нарсани ўйлашар.

      Шундай ғамгин, бечора,

      Бир эшон ва бир қора…

      КУЗАК

      Йиғлолмайди, лабин тишлар она дарахтлар,

      Киприк қоқмас, хўрсинолмас, кўзлари тўлган.

      Лаби титрар, кифти учар, оқарган юзи,

      Куз оламнинг юрагига зўр видо солган.

      Мезонларда ҳасратнинг оқ рақсини кўрдим,

      Сойга боқдим – бир бахтсизнинг аксини кўрдим.

      Юлдузларнинг қиррасида фаришталар жим,

      Бош кўтармай Ой нур элар – бева эгачим.

      Фақат барглар шивирлайди қўрқув тилида,

      «Қутқар!» дея кўкрагимга муштлар юрагим.

      Баҳор ўтган йўлда қолган бир изни кўрдим,

      Изга расмин чизаётган бир қизни кўрдим.

      Қанотига