МАНТИҚУТ-ТАЙР. ШАЙХ Фаридуддини Аттори Нишопури

бул аҳволда сен?

      Дедиким, кўмган эдим мен бунда зар,

      Бормикин ул ё биров олмиш магар?

      Сўрди: қайдин сенга сичқон суврати?

      Дедиким, бордир бунинг бир ҳикмати.

      1030 Гар киши олтинга бергайдир кўнгил,

      Айланур маҳшар куни сичқонга ул.

      Симу зарга этма меҳрингни увол,

      Эй ўғил, сен бу сабоқдин ибрат ол.

      САЪВАНИНГ УЗР СЎРАГАНИ

      Келди Саъва дил заифу тан низор,

      Жонсарак эрди, оловдек беқарор.

      Деди: мен ҳайрону фартут келмишам⁸⁶,

      Бедилу беқуввату қут келмишам.

      Йўқ менинг бир филча қурбим, қудратим,

      Бир чумолидек эмасдир қувватим.

      1035 Борми, йўқ қўлу қанотим, белгисиз,

      Мен нечук Симурғга етгум, эй азиз?

      Қушки ожиздир, ҳаво этгай нечук?

      Саъва Симурғ олдига етгай нечук?

      Бу жаҳон ичра талабгор унга мўл,

      Қайда менга ул сари бормоққа йўл?

      Бас, насиб этмас менга андин висол,

      Йўл босиб бормоқ малол узра малол.

      Ерга юз сурмоқ бўлиб даргоҳида,

      Ё ўлармен, ё ёнармен роҳида.

      1040 Бас, йироқдирмен ўшал даргоҳдин,

      Ўз Юсуфимни тилармен чоҳдин.

      Чун йўқотдим чоҳда Юсуфимни мен,

      Ахтариб, бир кун муқаррар топгамен.

      Гар тополсам, унда жоним борича

      Ёр ила парвоз этармен ойгача.

      ҲУДҲУДНИНГ САЪВАГА ЖАВОБ БЕРГАНИ

      Деди Ҳудҳуд: эйки шўхликдир ишинг,

      Шўхлик ичра баски саркашлик ишинг.

      Ҳийладир, макру риёдир айтганинг,

      Айтганингга эътибор этгаймидим?

      1045 Йўлга туш, дам урма ортиқ, юм даҳон,

      Ёқсалар, турма кутиб, ёнгил ҳамон.

      Филмасал, сен Яъқуб эрсанг ҳам магар,

      Этма найранг, Юсуфинг бермас улар.

      Рашк, ҳасад ўтдирки, ёнгайдир мудом,

      Ишқи Юсуф жумла оламга ҳаром…

            ҲИКОЯТ

      ЯЪҚУБНИНГ ЎҒЛИГА МУҲАББАТИ

      Баски Яъқуб бўлди Юсуфдин жудо,

      Бебасар бўлди, фироқ ичра адо⁸⁷.

      Кўздин оқди қонли ёши, тинмади,

      Ҳар замон айтар сўзи Юсуф эди.

      1050 Келди Жаброил, деди Ҳақ амрини:

      Тилга олсанг қайта Юсуф исмини,

      Маҳв этгаймиз азиз жонингни, ҳай,

      Анбиёлар ичра номинг бўлмагай.

      Эгди Яъқуб бошини, дам урмади,

      Юсуф исмин тилга у келтирмади.

      Қўйди тилдин, чунки бор эрди ваҳим,

      Лекин ул жон ичра эрди мустақим.

      Бир кеча туш кўрди Яъқуб ўғлини,

      Қўлни чўзди, чорламоқ бўлди уни.

      1055 Эслади лек амри Ҳақни шул шамон,

      Ҳушни жамлаб, ўзни тийди ул ҳамон.

      Тоқати тоқ бўлди аммо, чун адо,

      Ногаҳон оқ чекди ўтлиғ, дардли оҳ…

      Уйқудин уйғонди, турди ўрнидан,

      Жабраил юзланди амри Ҳақ билан.

      Гарчи сен Юсуфни тилга олмадинг,

      Не эди ул хўрсиниб, оҳ урганинг?

      Оҳ уриб, кўнгилда зикр этдинг уни,

      Бас, ҳақиқат улки, буздинг тавбани.

      1060 Айтмиш эрдик, исмидин дам урма деб,

      Топшир Оллоҳга уни,