Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке). Антология

юраудан читләтеп,

      Төн дигән читлектән качарга маташа,

      Үзаңын йоклатып.

      Болытлы чынбарлык

      Яңгырын көткәндә биектән.

      Сулыклар, дошманга сатылып,

      Халыкны тилерткән…

      Җил картлыгын каршылый —

      Таякка таянып үкенеч тарата,

      Варисы булмагач.

      Юлчылар адаша догасыз сәфәрдә,

      Имештер, уңмагач.

      Табигать үз итеп кочаклый үксезен,

      Яшенле ис килә һавадан.

      Төтенгә катнашып өметле яктылык —

      Ут балкый каладан.

      Ул нигәдер йокламый,

      Борчылып уйланып тик ята…

      Төн тын гына авылым урамын

      Караңгы буяуга буята.

      Солдат бәете

      Тик җилләр тәгәри чирәмдә,

      Ә күктә болытлар тәгәри.

      Еларга кирәкми, кирәкми,

      Мин кайтырмын, елама, әни.

      Күбәләк талпына очарга,

      Тыярга кирәкми, очсыннар.

      Сусаган, бикләнгән күңелләр

      Ак-кара дөньяны кочсыннар…

      Ак-кара дөньяны кочсыннар

      Уйчаннар, хислеләр, хиссезләр.

      Бу дөнья әллә соң сезнеке,

      Алтынга төренгән күзсезләр?!

      Таулардан гөрелте яңгырый,

      Сулардан яңгырый ачы зар.

      Тау белән сулыклар дус монда,

      Чокырлар белән дус текә яр.

      Тик кеше беркемгә дус түгел,

      Ул, имеш, бер – бөек җиһанда.

      Күкләрдән сибелсә алхәбәр,

      Бу башың китәсе бит ханга.

      Кайчакта вак тузан астында,

      Чокырда, дулкында чиксезлек.

      Бу дөнья сезнеке кебегрәк,

      Шуңарга сизелми минсезлек.

      Тик җилләр тәгәри чирәмдә,

      Яшь белән катышып тәгәри.

      Күбәләк талпына тәрәздә…

      Мин кайттым бит, елама, әни!

      Яңа заман

      Яшьтәш,

      Иртәгәгә кабат яңгыр, диде,

      Кабат җилле, кабат давыл, ди.

      Бүген менә дөнья рәхәт булса,

      Иртәгәгә кабат авыр, ди.

      Яшьтәш,

      Бүлмәдәге соңгы икмәкне дә

      Яшердем мин – ул тәмлерәк булыр.

      Күз яшендә җебетербез аны,

      Бераз гына күңеллерәк булыр,

      Бераз гына җиңелерәк булыр.

      Яшьтәш,

      Ишек өстендәге шәмаилне

      Мин түргәрәк кертеп элеп куйдым.

      Шайтан керсә, үзем каршы алам,

      Коръән тотып антны биреп куйдым.

      Ә син намазлыктан торма, яшьтәш,

      Аллаһыдан үтенеп ярдәм сора.

      Өй артына яңа заман килгән,

      Яман җилләр бусагада тора…

      Ходайга хат

      Чәлпәрәмә килә көзге төннең

      Караңгыга баткан туң күге.

      Кылыч булып җиргә яшен ява,

      Телемнәргә бүлеп күңелне.

      Менә инде тагын каләм язмый,

      Менә тагын кичкә авыша.

      Ап-ак битләр кабат ерткалана

      Һәм ут белән мичтә кавыша.

      Каләм язмый, кан тамырын өзеп,

      Тәлинкәгә кызыл кара җыям.

      Күңел ярсуларын канга манам,

      Һәм кабаттан тәнем аңын җуя.

      Тәнем