Kinopovestdə dağılan «şər səltənəti», yeni qurulan dövlət(lər), dünyanı dəyişdirən, yerindən oynadan siyasi hadisələr, tarixi proseslərin ortaya gətirdiyi sədaqət, xəyanət, top-tüfəng, müharibə, torpaq (və insan) alıb-satmaq, od-alov səhnələri sona qədər kadr arxasında saxlanılır. Kadrda təqdim edilən hadisələr isə bütün zamanlarda baş verə biləcək qadın-kişi, ata-oğul, ana-övlad münasibətləridir. Bu münasibətlərdə sədaqətin harada bitdiyini, xəyanətin haradan başladığını, ya da tərsinə – xəyanətin harada bitdiyini, sədaqətin haradan başladığını kəsdirmək, qiymətləndirmək çətindir. Əsərin ən maraqlı cəhətlərindən bir də elə budur: qiymətləndirmək, yozmaq, xasiyyətnamə vermək, haqq qazandırmaq, ittiham etmək oxucunun (tamaşaçının) öhdəsinə buraxılır. Povestin əvvəlində Sovet ictimai mühitinin yetişdirdiyi adlı-sanlı yazıçı İsmayıl müəllimin bağ evini görür, kimsəsizləşmiş bağ evinə gətirdiyi məşuqəsi – Suğra ilə tanış oluruq. İsmayıl müəllim Sovet cəmiyyətinin təmin olunmuş ziyalı tipidir: maşını, mənzili, dolanmağa pulu var. Məşuqəsi də öz yerində. Hələ üstəlik cəmiyyətdə hörmət-izzəti, nüfuzu, şöhrəti. Yüzlərlə (bəlkə də minlərlə) insan İsmayıl müəllimin bir sözü ilə könüllü əsgər getməyə, vətən uğrunda canından keçməyə hazırdır Kinopovestdəki hadisələrin üst qatında xəyanət toru var və ictimai mövqelərindən asılı olmayaraq insanlar bu tora düşüb çapalayırlar. İsmayıl müəllimin Suğra ilə münasibəti öz ailəsinə xəyanətdir. İsmayıl müəllimin arvadı ilə arvadın təzə əri – rejissor da xəyanət üstündə ailə qurub. Rejissorun qızı Kəmalənin nişanlısının qulağının dibində İsmayıl müəllimin oğlu Ceyhuna imrənməyi xəyanətdir. Suğra namus üstündə türmədə can çürüdən ərinə xəyanət edir. Ceyhunun öz atasının sevgilisinə münasibətində xəyanət motivi görməmək mümkün deyil. Ömrünün son günlərini sayan Mahmud kişinin rus arvadının 20 Yanvardan sonra Bakını tərk etməsində xəyanətin izi var.
Əsər məşhur teatr aktrisasının həyatından bəhs edir. Əslində əsərin elə də böyük təsiri yoxdur. Culiya məşhur ingilis aktrisasıdır. Qeyri-adi istedadı sayəsində illər ötsə də səhnədəki şöhrətindən heç nə itirmir. İnsanlar onu sevir, ona hörmət edirlər. O, Maykl adlı bir aktyorla ailə qurur. Maykl isə yaraşıqda Culiyadan geri qalmır və Culiya da məhz buna görə onu sevir. Maykl daha sonra aktyorluğu bir kənara qoyaraq rejissorluğa başlayır. Teatr icarəyə göturərək həyat yoldaşı ilə birlikdə uğurlu karyera qurur. Onlar illərlə cəmiyyətdə vəfalı, bir-birini sevən cütlük kimi tanınır. Həqiqət isə tamamilə fərqlidir. Maykldan fərqli olaraq Culiya həddən artıq temperamentli bir qadındır. Buna görə də həm 40 yaşlı bir qadın, həm də 17 yaşlı oğul anası olmağına baxmayaraq özündən yaşca çox gənc olan bir oğlanla eşq macərası yaşayır. Kübar cəmiyyətdə, ziyafətlərdə kavaler kimi Tomla görünür. Maraqlısı isə bundadır ki, onlar haqqında dedi-qodular yayılır və bu şayiələr Mayklın qulağına çatsa da o buna inanmır və qətiyyən əhəmiyyət vermir.
Şekspirin sonetləri şairin sələflərinin də, müasirlərinin də, xələflərinin də sonetlərindən sərrast, təsirli və qiymətlidir. Sonetlərdə müəllif gah özüylə polemika aparır, gah əsmər sevgilisinə üz tutur, gah da səmimi dostunu həmsöhbəti edir. Dünyanın faniliyi, xeyirxah əməllərin təsdiqi, saf və saxta məhəbbət, riyakarlıq, xəyanət… sonetlərin mövzu rəngarəngliyini təmin etdiyi üçün oxucu heç bir yeknəsəqliklə üzləşmir. Hər növbəti sonet, on dördcə misralıq poetik nümunə oxucunun qəlbində öz işığını qoyur.