Liefde in die skemering. Lizet Engelbrecht

lyk nie asof die ou man daarna kyk nie.

      “Ek glo nie dis toevallig nie, so ek sal ook graag wil weet hoekom oom nooit van oom laat hoor het nie. Ek wou nie regtig ’n pa hê nie, ek en my ma het goed reggekom – maar hel, ek bedoel . . . as oom dan familie van my is . . .”

      ’n Lang stilte volg. Ná ’n tydjie kan Joseph dit nie meer hou nie. Hy bars uit: “So, is oom my pa, of wat? Dis al wat ek wil weet. Is my van Olsen of Greeff – ek wil nie meer ’n vreemdeling vir myself wees nie. Ek moet weet waar ek vandaan kom, wie my voorouers was.”

      “Is ek nie bietjie oud om jou pa te wees nie?” Die ou man lyk sowaar asof dit alles een groot grap is! Joseph voel die onsekerheid aan hom ruk.

      “Die bord daar by oom se voete sê oom is negentig jaar oud. So dan kon oom omtrent vier-en-sestig gewees het toe ek gemaak is. Beslis nie onmoontlik nie. So? Is dit die geval?”

      “Sit, kind, jou bene is te dun om die waarheid te dra. Laat ek jou die storie vertel soos ek dit ken. Jou geskiedenis, my geskiedenis – die Olsens se verlede. Waar sal ek begin?” mymer hy.

      “By die begin,” antwoord Joseph en gaan sit skielik. Is hy werklik só naby daaraan om die waarheid te ken?

      Die verrimpelde lippe plooi weer byna in ’n glimlag. “Goed, nou maar gee dan vir my die pak foto’s aan wat in daardie laai lê. Daar, die boonste een.”

      Joseph staan op en trek die bedkassie se laai oop. Hy skuif ’n dokument wat netjies met krammetjies gebind is eenkant toe, en daaronder vind hy ’n pak foto’s. Wanneer hy die dokument terugstoot om die laai toe te maak, vang sy oë vlugtig die woorde wat in vet letters daarop gedruk is: Kontrak tussen J.M. Olsen en Monique Botha. Nogal ’n formele storie, so ’n privaat verplegery.

      “Hierdie is jou geskiedenis,” sê oom Matty gewigtig toe hy die pak by Joseph aanvat. “Nee seun, kom, help my eers dat ek regopper kan sit.” Joseph staan half skrikkerig nader, maar vind dis tog heel eenvoudig om die ou man onder die arms te vat en hom teen die kussings op te help.

      Oom Matty kyk lank na die eerste foto en gee dit dan stadig vir Joseph aan waar hy weer langs die bed gaan sit het. Dit is ’n horingou foto, kan Joseph sien. Die wit en swart het lankal geelbruin verkleur en die rande van die foto is saggevat en verrond. Op die agtergrond is daar ’n skip en voor haar drom ’n groep mense saam. Hulle lyk opgewonde en vrolik.

      Joseph bekyk die kleredrag en haarstyle. As argeoloog en iemand wat darem iets van die geskiedenis weet, kan hy die klere uitken as uit die vroeë twintigste eeu. Die skip ook.