Troukoors. Helena Hugo

soen hom op sy mond en dan op sy voorkop. Hy ruik na die vis wat hy pas gebraai het en daar is sweet op sy voorkop, maar sy werk haar hande aan sy rugkant onder sy hemp in en masseer sy klam rugspiere. Haar borste skuur teen hom. Dit veroorsaak ’n aangename tinteling wat haar darem beloon vir haar moeite.

      “Liefling,” fluister sy en blaas haar asem teen sy wang, “die enigste geheimpie wat ek het, is dat ek perfek wil wees vir jou, dis al.”

      Nou begin sy asem jaag. Goed so.

      “Maar jy ís perfek,” kreun hy en hou haar stywer vas. “Wil jy regtig met ’n ou man soos ek trou?”

      Minette is besig om sy hemp oop te knoop. Sy sal hom wys sy begeer hom en niemand meer nie. Hy is die jong man met die branderplank. Hulle is die sexy paartjie. Goed, dis ’n bietjie laat vir hom om dit op ’n branderplank te waag, maar dis donker hier en sy hou van hom.

      Hy is ’n aantreklike man, ’n man met status en geld, wat nes sy belangstel in alles wat op aarde asemhaal. Sy sal hom vanaand wys hoeveel sy van hom hou – van hóm, nie van Pierre nie. Sy stoot sy hemp van sy skouers af.

      Die vis lê vergete op die rooster en uitdroog; ligte flikker op die oppervlak van die swembad. “Kan jy glo ons is al ses maande verloof? Ons trou oor ses weke,” fluister sy.

      “Te veel sesse,” kreun hy, “duiwelse getalle, versoekings. O, sonde …” Sy hande gaan onder haar hempie in, hy stoot dit op. Sy asem jaag. “Vanaand swem ek en jy wragtig sonder ’n draad klere …”

      Sy giggel. “Wie sal weet?”

      “Joehoe, julle skattebolle! Gedag julle is hier agter. Die voordeur is oop en niemand antwoord nie, toe kom ek maar deur. Waar is julle tweetjies? Kruip julle weg?”

      Alt, ’n donker, dinamiese alt! Weliswaar getemper deur halssnoere van stringe klokkies, maar onmiskenbaar Isadora!

      “Verdekselse vroumens!” snak Paul na sy asem. Hy pluk sy hande onder Minette se hempie uit, spring om en strompel val-val oor sy eie voete weg.

      Minette kan nie glo hoe vinnig hy spore maak nie. Dit lyk of hy met ’n towerslag deel word van die delicious monsters agter die swembad.

      Lafaard! Los haar hier om die bemoeisieke vroumens te trotseer.

      Sy gryp na die rooster met die vis en probeer onskuldig lyk.

      “Ruik lekker. Braai julle?”

      “Jip, vis,” sê Minette en dit klink of sy hik.

      Isadora sit haar mandjie neer. Bottels kap teenmekaar.

      “Waar is Paul?”

      “Weet nie. Ek dink die creepy sit vas of iets.”

      “Besef julle die voordeur staan oop?”

      Minette skud haar kop. “Paul kan so deur die blare wees.”

      En hy ís op die oomblik, dink sy en wonder of sy hom moet roep. Dis darem skemerdonker op die patio en Isadora sal nie sien nie, maar Minette dink met genoegdoening aan die ereksie wat sy dwarsdeur sy broek kon voel.

      Sy glimlag liefies vir Isadora. “Troukoors wat so maak. As ’n mens mos verlief is …”

      Isadora kyk om haar rond asof sy bewyse soek vir iets wat sy vermoed, iets wat sy nie behoorlik kan vasvat nie. Minette geniet dit om haar aan ’n lyntjie te hou.

      “Ek het die konfyt gebring wat ek belowe het.” Isadora klink vir die eerste keer in ’n lang tyd onseker. “Pierre hou so van moskonfyt en ek het toe gekook. Ek’t waatlemoenstukke ook ingesit. Die brood is vars uit die oond, vanmiddag gebak.”

      “Paul sê my jy was vanoggend al ’n slag hier.”

      “Dis toe ek hom belowe het ek bring nog.”

      “Hy’t seker vergeet.” Minette jok selfvoldaan, maar sy misgis haar met Isadora.

      Haar oë blink soos ’n kat s’n, sy skud haar armbande en dit lyk of sy haar naels uitskiet. “O, die ouderdom! Selfde met my – ek wou jou nog vanoggend in die salon sê jou hare lyk baie mooi. Is dit vir hom?”

      Wie? Watter hom?

      Asof sy gedagtes kan lees, kom dit blitsig van Isadora: “Vir Pierre?”

      “Paul! Liefling! Isadora is hier!” skree Minette reg in haar gesig.

      Laat sy dit voor hóm sê – hy weet wat so pas tussen hulle gebeur het of wat op pad was om te gebeur. Hy sal dié soort suggestie nie duld nie!

      “Paul! Paulus!”

      “ ’n Mens skree nie so op jou aanstaande nie,” betig Isadora haar.

      Minette steur haar nie. “Isadora is hier met nog ’n mandjie vir Pierre!”

      Paul kom met ’n graaf in die hand aangestap. “Naand, Isadora.”

      “Naand, Paul. Wat spit jy dié tyd van die aand?”

      “Ek spit nie nou nie.” Hy maak die graaf teen ’n blombak staan. “Eet jy saam met ons?”

      “Dankie, maar nie vanaand nie.”

      Minette slaak ’n sug van verligting – saggies, sodat nie een van die ander twee dit agterkom nie. Paul lyk vreeslik. Sy hare is deurmekaar en sy hemp hang oop. Dit pas hom nie. Sy sien hoe Isadora hom bekyk; sy vermoed iets.

      “Ek het die konfyt en vars brood gebring, maar ek wil my mandjie terughê.”

      Paul tel die mandjie op. Sy arm is maer en seningrig en nie so sexy soos ’n branderplankryer s’n nie. Isadora volg hom die huis in.

      Minette bly staan waar sy staan. Isadora is so ’n deurmekaar vrou dat sy nog nooit daaraan gedink het dat Isadora en Paul ’n paartjie kan wees nie. Maar vanaand lyk Paul gans te veel soos Isadora. Hulle lyk beslis ewe oud.

      “Paul, skattebol, besef jy julle voordeur staan verdomp wawyd oop?” hoor Minette hoe Isadora hom kapittel. “Sê nou ek was ’n skelm? Sê nou ek was daarop uit om julle leed aan te doen?”

      Minette is bly sy hoef nie verder te luister nie. Isadora het ’n houvas op Paul, al is dit net omdat sy die soort konfyt kook wat hy graag eet. Maar dis ’n houvas wat Minette nie aanstaan nie. ’n Plan moet gemaak word, en gou!

      Minette is ’n briljante student met ’n goed ontwikkelde sin vir verantwoordelikheid. Sy is netjies en beskeie, maar in haar drome sien sy haarself ook soms op ’n kroegtoonbank dans of kaal op Sandy Bay se strand lê, gesoen deur die son en ’n warmbloedige minnaar.

      Sy het al ’n keer of wat met klere aan in Paul se swembad gespring. Vanaand is sy weer lus om in te spring, maar sonder klere. Sy neem reg onder die kombuisvenster stelling in en rek haar lyf, maar voor sy haar T-hemp kan uittrek, begeef haar moed haar. Paul sal nie daarvan hou nie en sy wil hom nie vanaand verder ontstig nie.

      Sy wag tot Isadora kom groet en Paul saam met haar deur toe stap voor sy uittrek en induik.