Detektiv i çmendur. Detektiv qesharak. StaVl Zosimov Premudroslovsky

nuk fshij! – sherre Idot. – «Goditja nga babai im do të jetë». – fluturoi në kokë duke menduar.

      – Epo, çfarë, do ta quajmë babai? Apchi, – pyeti Intsephalopath pa frymë.

      – A e tërhoqët atë nga një zonë fqinje? Bedbug pyeti dhe goditi me një çekiç, duke e niveluar gozhdën.

      «Jo, apchi», djersiti Arutun Karapetovich duke tundur kokën. – ai është këtu, në deponinë e plehrave.

      – Epo, pra, çfarë do të bëjmë? Ah, Idot?? – Gabri i mbërtheu dhëmbët dhe përsëri hipi në të njëjtin gisht me një çekiç. -… upohu!!! Kur po flas me ty. Mos ndërtoni një krimb nga vetja, një insekt, çfarë, shkoni në planet tuaja?

      – Jo. – Idot ndaloi së qari, por prapë ishte i frikësuar.

      – Whatfarë keni bërë atje? Otila pyeti në mënyrë sarkastike, duke tërhequr qepallat mbi bazat e syve dhe duke i ngushtuar ato, siç kishte një njeri kinez. – Jerking off? – nxori një buzëqeshje Klop. – Përgjigju! – përmes një çasti të thirrur përsëri Otila.

      – Unë, mendoj …, mut. – Idot e pranoi dhe shikoi Arutun, duke pritur urdhrin e ekzekutimit. Dhe ky, «nodododhi ai,» Unë jam për skrapin e qafës, kështu që unë i zhvesh pantallonat, nuk kam kohë për të fshirë gomarin tim, këtu është muti i gjoksit në pantallonat e mia dhe u fërkova në bretkosat. Tani po digjet.

      Otila gëlltiti.

      – Whatfarë e sollët atë? Ai është ende mut nga një kilometër larg tij.

      – Kështu që ai, apchi, po kursen, fërkon …!? – u përgjigj Intsefalopati. – Shikoni pëllëmbët, apchi, ato janë lyer me hash..

      – dhe mut. – shtoi Idot. – Unë nuk mora letër me vete dhe fshiva gomarin me pëllëmbët e mia.

      – Cilin dorë? Klop e pyeti në mënyrë sarkastike.

      – Të dy. – Një fëmijë prej rreth pesëmbëdhjetë, i ashpër në stilin e punk ose schmuck, shqyrtoi pëllëmbët e tij dhe zgjodhi një më të pisët. – kjo, kjo.

      – Ejani, Harutun, erë. – pyeti Otila.

      – ?farë? Sneezy. – pyeti korali.

      – Erë dorën tuaj dhe bëni një përfundim sanitar dhe epidemiologjik të përbërjes së substancës së aplikuar në lëkurë. E mori?

      Incefalopath tundi kokën në marrëveshje dhe eci me dëshirë për fëmijën dhe me zë të lartë vuri dorën në hundë. Thërrmova avujt që avulluan nga pëllëmba e dorës dhe shtrëngova majën e hundës, pastaj urën e hundës, pastaj, nga inercia, vala kaloi në qafë, ballë dhe buzë dhe ishte e qartë se si i gëlltiti të gjitha. Kapelja dhe gishtat e pëllëmbës së Idotit u shtrënguan fort, duke shtrënguar hundën shumë të gjatë të Arutun dhe e tërhoqën drejt tij.

      Harutun rrëmbeu grushtin me të dy duart, rrudhi fytyrën dhe u përpoq ta shqyejë nga hunda, por fëmija më parë kishte relaksuar gishtat dhe e kishte hequr befasisht. Incefalopath tundi kokën te gomari dhe gati sa ra në gomar. Ai u shërua dhe i dha një shuplakë Idot. Ai, i cili kishte marrë një gjë të tillë më shumë se një herë, u shmang dhe Harutun, duke humbur, e ndjekur nga inercia e duarve dhe ra në një shtrat lulesh.

      – Epo, erë e keqe? e pyeti Klopin dhe ia dorëzoi dorën e vogël një kolegu që të mund të ngrihej.

      – Mdaa, apchi. -Arutun u ngrit në këmbë vetë, duke hedhur poshtë ofertat e Klop.

      – Whatfarë është «Mdaa»?

      – Unë nuk e bëra jashtë, Apchi, – duke belbëzuar dhe duke u mbajtur me hundë, Harutun kaloi.

      – A i keni kontrolluar dokumentet e tij?

      – Po, ky është një vizitor, apchi, nga Kazakistani, ku ka një chuyka.

      – Whatfarë aromë?

      – Epo, apchi, lugina Chuiskaya, kërpi rritet atje.

      – Dhe çfarë erdhi këtu? – pyeti Idota Klop.

      – Dhe çfarë keni ardhur këtu? – u përgjigj Idot.

      – A jeni një zagar? Unë kam lindur këtu.

      – Nuk duket sikur erdhi këtu? – Vuri një gisht në Intsephalopath Patzan.

      – Dhe në ballë? apchi.– shtrëngoi hundën dhe elefantët spërkati në Harutun Kaukazian.

      – pyeta, Whatfarë erdhi këtu?

      – Rodaki lëvizi. Unë nuk kam jetuar as atje. – i ri i mërzitur.

      – Dhe çfarë, nuk mund ta harroni Anashën? Pret?

      – Unë nuk e kuptoj se çfarë do të thuash? Unë them, mut dhe fshiu gomarin e tij me pëllëmbën e tij…

      – Dhe çfarë jeni kaq vulgare? Jo Qendrat, të gjithë njësoj me ju, dhe afati… Dhjetë shkëlqen.. Che nuk qeshni?

      – Të paktën apchi. – shtoi Harutun. – Plus – rezistencë ndaj autoriteteve.

      Fëmija u skuq.

      – Dhe çfarë, në Kazakistan, ata nuk e kërkojnë anashën? – Otila ndryshoi tonin e saj.

      – Epo, në të vërtetë ata e mbjellin atë, – Idot fërkoi hundën. – por kam punuar ligjërisht.

      – Whatfarë është e ligjshme? Sneezy. – befasoi Harutun.

      – Kana e mbledhur? Ay! – Otila goditi përsëri të njëjtin gisht me një çekiç.

      – Si është? Diçka që ju, apchi, ju përzënë marrëzi, schmuck. – Arutun e goditi.

      – Ku e kapët? – gaboni Klop. – larg nga ketu?

      – Jo, nëpër shtëpi, në plehra. Apchi, dhe më e rëndësishmja, rritet atje në mënyrë të barabartë, si në një kopsht.. Ju mbollët, apchi, një qen?

      – Prisni, Harutun,.. hajde këtu syudy? – urdhëroi Klop.

      Idot iu afruan me dëshirë.

      – Uluni. Otila tregoi një kovë aty pranë dhe e ktheu, por ishte pa fund. Idot u ul.

      – Zgjas duart tuaja tek unë, pëllëmbët poshtë… Këtu. Tani, Harutun, sill gazetën.

      – Nga vjen? Sneezy.

      – Pyete gruan tënde..

      – Pisyunya, më jep një gazetë! Sneezy.

      – Kush? Pisyuna?

      – Apchi, apchi, apchi … – Harutun u kthye i kuq

      Idoti u tall.

      – Për çfarë po qesh? – Otila u kthye në verandë. «Izolda, sill letrën këtu!»

      – Merre vetë! Jo njerka u rrit! Isolda u këput.

      – Shko merre. – me zë të ulët dërgoi korporatën Klop. Harutun solli gazetën në gjysmë ore, Otila tashmë kishte arritur të rreshtonte njëqind thonj.

      – Whatfarë dreq ke shkuar për vdekje? Eja këtu.

      Otila mori gazetën dhe e përhapi në anije.

      – Tre. – urdhëroi gabimi

      – Katër. – U përgjigj Idot në habi.

      – Whatfarë, katër?

      – Epo, tre – katër – pesë…

      – A po më tallni mua? pështyu në duar dhe tre, tre deri në vrima. Fshini të gjitha mutet tuaja nga duart tuaja.

      – Pse?

      – A doni