Lekcje pływania. Lili Reinhart

do domu,

      a pusty fotel obok

      boleśnie mi przypomina,

      że ode mnie odszedłeś.

      You said I had never felt

      heartbreak like yours

      before.

      That once I had,

      it would change me.

      Only then would I

      understand where you

      were coming from.

      I understand now.

      It’s just that

      neither of us knew

      that it would be you.

      The heartbreak that

      changed me

      forever.

      Mówiłeś, że moje serce

      nigdy nie było złamane

      tak bardzo jak twoje.

      Że kiedy będzie,

      wtedy się zmienię.

      Dopiero wtedy

      zrozumiem, co wcześniej

      działo się z tobą.

      Teraz rozumiem.

      Wówczas jednak

      żadne z nas nie wiedziało

      że będzie chodzić o ciebie.

      Takie złamanie serca

      zmieniło mnie

      na zawsze.

      When you told me

      I had won your heart,

      I didn’t expect that I

      would have to share your

      body with anyone else.

      You were mine

      and yet

      you were everyone else’s.

      Gdy powiedziałeś mi,

      że podbiłam twoje serce,

      nie spodziewałam się, że

      będę musiała z kimkolwiek

      dzielić się twoim ciałem.

      Byłeś mój,

      lecz zarazem

      należałeś do wszystkich.

      I don’t need to hear

      “I love you” every day

      or wake up next to you

      every morning.

      Just tell me that you

      see my face when you

      watch the sunset

      and I’ll know.

      Nie muszę codziennie

      słyszeć: „kocham cię”

      ani budzić się obok ciebie

      co rano.

      Powiedz mi tylko,

      że patrząc, jak zachodzi słońce,

      widzisz moją twarz.

      To da mi pewność.

      apologies are a

      Band-Aid.

      the wound is still there,

      underneath.

      it still hurts,

      it just looks cleaner on

      the outside.

      if I apologized…

      would you be cured?

      or is that just a way of

      hiding the ugliness

      of truth?

      the hurt stays.

      my “sorry” will never

      heal the way you

      want it to.

      so you might as well

      learn to heal yourself …

      without waiting for

      anyone else to do it.

      przeprosiny są

      jak plaster.

      pod spodem

      nadal jest rana.

      ciągle boli,

      i tylko z zewnątrz

      wygląda czyściej.

      gdybym przeprosiła…

      czy to by cię uzdrowiło?

      czy może byłby to jedynie

      sposób na ukrycie

      prawdy?

      ból nie ustaje.

      moje „przepraszam”

      nigdy nie leczy tak

      jak byś tego pragnął.

      może więc sam się naucz

      jak wracać do zdrowia…

      nie czekając, aż

      uleczą cię inni.

      And again

      the wind is knocked out of me.

      My breath is gone.

      It reminds me of a dream I had

      of you the other night.

      Which now I see was a nightmare.

      A warning.

      That quick, sharp tug that makes

      my stomach turn.

      And every fucking footstep I hear

      outside my door makes my heart

      clench and sink.

      Because I know it’s not you,

      coming home to me.

      I znowu

      odbiera mi dech w piersi.

      Nie mogę oddychać.

      Przypomina mi się sen o tobie

      z tej lub poprzedniej nocy.

      Który teraz postrzegam jako koszmar.

      I ostrzeżenie.

      Szybkie mocne szarpnięcie,

      aż przewraca mi się w żołądku.

      A każdy jebany krok

      pod drzwiami sprawia, że

      serce ściska się i zapada.

      Bo wiem, że to nie ty

      wracasz do domu, do mnie.

      you say that this love

      feels different now.

      how could it not?

      you’ve broken me.

      and I’ll never