Czy mogę mówić ci mamo. Agata Komorowska

czterdziestu pięciu minut, ale lubię zostawić sobie zapas, więc wyjechałam godzinę wcześniej. Przemierzałam znaną mi już trasę, bo wcześniej dwukrotnie dowoziłam dokumenty do sądu. Minęłam McDonalda i dwa ronda. Im bliżej celu byłam, tym mocniej biło mi serce. Dojechałam parę minut przed czasem. Okazało się, że wydział rodzinny znajduje się w innym budynku niż biuro podawcze, które wcześniej odwiedzałam. Na szczęście było to blisko. Na obcasach trudno mi było biegać. Wdrapałam się na ostatnie piętro lekko zdyszana i już sama nie wiedziałam, czy serce bije mi tak mocno z nerwów, z braku kondycji, czy z ekscytacji.